In God se teenwoordigheid. Johan Smit
om ’n mens van jou vreugde te beroof. Dit is tog ironies omdat jy aanvanklik gemeen het om vele plesier en vreugde daaruit te put. Maar op die lang termyn ontdek jy dat die vreugde van korte duur is.
Die rede vir die verlies aan blydskap het met verhoudinge te make. Sonde is ’n verhoudingbreker. Omdat sonde hoofsaaklik die produk van sefsugtige motiewe is, is daar altyd iemand wat seerkry. Ander mense ly onder jou selfsug. Verhoudings word vertroebel en uiteindelik verbreek. En die heel ergste is dat jou verhouding met God die meeste skade ly. God haat sonde. Dit laat jou nie alleen ongelukkig en onvervuld nie, maar dit ry God se doel met jou lewe in die wiele. En voorts is dit ’n klad op God se Naam. Jy is immers ’n kind van God en deur jou sonde doen jy sy Naam oneer aan.
En so algaande sypel die bietjie blydskap in jou lewe al meer weg. Totdat jy tot die besef kom dat sonde op ’n vreugdelose bankrotspul uitloop. En dan draai jy na God en pleit saam met Dawid: Laat my weer blydskap en vreugde belewe. Want ware blydskap kan ek net regtig ondervind wanneer ek met die Here in die regte verhouding staan. Wanneer God my skuld uitgewis het, kan ek met ’n sug van verligting dit weer waag om te glimlag. God se genade laat ’n mens glimlag. En in die geborgenheid van sy genade raak die lewe weer ’n fees. Dan verbly ek my in die Here, want ek leef weer naby Hom.
Here, laat ek die blydskap ervaar van iemand wat met U in die regte verhouding staan. Amen.
8 Maart
In God se teenwoordigheid
Die serafs het mekaar telkens toegeroep: “Heilig, heilig, heilig is die Here die Almagtige! Die hele aarde is vol van sy magtige teenwoordigheid.” Toe het ek uitgeroep: “Dit is klaar met my! Ek is verlore!” Jesaja 6:3, 5
Een van die redes waarom ons oor sonde so ligtelik dink, is dat ons vir God net nie ernstig genoeg opneem nie. In die Bybel hoor ons male sonder tal dat God sonde haat, maar ons skuil gerieflik agter God se genade en ontferming en gaan maar lustig voort met sondige praktyke. Mense gaan selfs so ver as om te beweer dat daar ’n verskil tussen die God van die Ou Testament en die God van die Nuwe Testament is – die een is ’n kwaai veroordelende God, terwyl die ander ’n genadige en liefdevolle God is. En hoe ver van die waarheid is dié bewering tog nie!
Die feit is dat God heilig is en met sonde nooit, maar nooit vrede sal maak nie. Jesaja besef dit terdeë toe hy in ’n hemelse gesig iets van God se heiligheid ervaar. Hoe nader ’n mens aan God beweeg, hoe dieper kom jy onder die indruk van sy almag en heiligheid, en hoe sterker is die besef van jou eie onreinheid. In God se teenwoordigheid ontdek jy die behoefte om deur Hom aangeraak en gereinig te word.
Moet ons nie met groter ontsag in God se teenwoordigheid te staan kom nie? Moet ons nie weer opnuut ’n besef kry van God se heiligheid nie? En moet ons nie opnuut weer besef dat sonde nooit vir God aanvaarbaar kan wees nie? Hy het immers so ernstig daaroor gedink dat Hy my en jou sonde aan sy eie Seun gestraf het – nie sodat ons maar rustig met sonde kan voortgaan nie, maar sodat ons telkens weer deur die kruis tot orde geroep kan word.
Here, leer my om oor sonde te dink soos U daaroor dink. Amen.
9 Maart
Sondebesef
Maar Saggeus het opgestaan en vir die Here gesê: “Here, ek gaan die helfte van my goed vir die armes gee, en waar ek iets van iemand afgepers het, gee ek dit vierdubbel terug.” Lukas 19:8
In die Saggeus-verhaal is daar etlike uitstaande momente. Heel eerste kan ’n mens darem nie help om te lag wanneer die byna potsierlike kort mannetjie teen die wildevyeboom opklim om ’n beter uitsig te kry nie. Was hy regtig so nuuskierig, of is hy gedryf deur ’n drang om hierdie vreemdeling-prediker te sien? Iets het hom gedryf. En dan gaan staan Jesus stil onder die boom en nooi vir Saggeus af, en besluit om by dié gehate tollenaar te gaan eet. Jesus keer die orde om, laat die mense snak na hulle asem. En dan: Saggeus se blydskap. Jesus was die antwoord op sy ganse ongelukkige lewe. Die son het vir Saggeus opgekom.
Presies waaroor hulle gesels het solank die ete voorberei is, weet ek nie. ’n Mens kan raai dat Jesus oor die koninkryk van God gepraat het. Want Saggeus se optrede getuig van ’n totale lewensverandering. Hy kondig aan dat hy almal wat hy bedrieg het oor en oor sal vergoed. Sondebesef lei tot daadwerklike lewensverandering. Om heel te maak wat deur my sonde gebreek is. Dit is tog meer as enigiets anders die duidelike bewys van ’n eerlike berou oor sonde.
Mense vertolk soms Jesus se opmerking, naamlik dat hierdie man ook ’n kind van Abraham is, verkeerd. Dit is nie die onderneming om sy skuld te probeer uitwis wat hom ’n kind van Abraham gemaak het nie, maar sy geloof in Jesus wat maar net bewys is in ’n eerlike regstel-aksie.
Here, maak my bereid om waar enigsins moontlik die skade wat my sonde veroorsaak het, te probeer herstel. Amen.
10 Maart
’n Sondaar in trane
En op daardie oomblik het daar ’n haan gekraai. Toe val dit Petrus by wat Jesus gesê het: “Voordat die haan kraai, sal jy My drie maal verloën.” En hy het buitentoe gegaan en bitterlik gehuil. Matteus 26:75
Petrus het sy Vriend, sy Meester, sy Messias verloën. Hy het gesweer dat hy daardie man nie ken nie. Dié Jesus wat hy onder Goddelike inspirasie as die Messias, die Seun van God, erken het; dié Jesus vir wie hy sommer kort tevore gesê het dat hy Hom nooit sal verlaat nie, al sou al die ander dit doen; dié Jesus vir Wie hy bereid was om in Getsemane sy swaard te trek. Maar nou ken hy Hom nie. Want die wêreld het skielik net te warm geword. Die ander volgelinge van Jesus het klaar die hasepad gekies. Petrus het darem so op ’n afstand probeer bybly. Maar nou word hy in ’n hoek gekeer en sy lewe is in gevaar. Toe verloën hy sy Meester …
Wat was Petrus se sonde? Miskien mensevrees? Ek dink dit het eerder oor kleingelowigheid gegaan. Dieselfde ding het al vantevore met hom gebeur. Hy het met groot moed en bravade op die stormsee na Jesus begin loop. Maar toe kyk hy weg van Jesus en sien die golwe. Jesus het hom betyds gered. Petrus se ego het ’n knou gekry. Hy was net té sterk. En sodra ’n mens te sterk raak in jou eie krag, is jy op jou swakste.
Toe vang sy oog dié van Jesus. En die haan kraai en hy weet: Die golwe het hom weer ingesluk. Maar hierdie keer veel erger. Hy het sy Meester verloën. Toe huil hy. Want hy was so lief vir Jesus.
Here, ek huil saam met Petrus. Die haan het vir my ook gekraai.
Dankie vir vergifnis. Amen.
11 Maart
Wie is U, Here?
Hy het op die grond neergeval en ’n stem vir hom hoor sê: “Saul, Saul, waarom vervolg jy My?” “Wie is U, Here?” vra hy toe. “Ek is Jesus,” antwoord Hy. “Dit is vir My wat jy vervolg.” Handelinge 9:4–5
Hierdie merkwaardige keerpunt in die lewe van ’n jong, godsdienstige fanatikus is een van die treffendste voorbeelde van hoe God in mense se lewens ingryp. Daar is dié kere waar mense op grond van omstandighede of ’n innerlike drang tot inkeer en besinning kom. Maar dan is daar dié kere wat God op ’n wonderbaarlike manier ingryp om iemand se lewe radikaal te verander. Saulus van Tarsis was so iemand.
Saulus het hom daarvoor beywer om die Christelike kerk wortel en tak uit te roei. Hy was ’n tradisievaste Jood wat geglo het dat die Messias nog moet kom. Hierdie nuwe sekte het ’n heel ander storie verkondig en was ’n bedreiging vir die gevestigde tradisie. En hoe het hy nie met drif en geweld sy taak uitgevoer nie! Tot op ’n dag toe hy onderweg na Damaskus was om met die Christene daar te gaan klaarspeel.
’n Verblindende lig uit die hemel het op hom gestraal. Toe hoor hy die stem wat vir hom vra: “Waarom vervolg jy My?” waarop Saul antwoord: Wie is U, Here?
Die jong Saul het gereken dat hy besig is om vir God ’n guns te bewys deur die Christene uit te roei. Toe moes hy uitvind dat hy inderwaarheid besig was om vir God self te vervolg. Want op sy vraag kom die antwoord: Ek is Jesus. Dit is vir My wat jy vervolg.
Dit was die keerpunt in Saul se lewe. Op daardie onvergeetlike