Boos en Bisar. Chris Karsten

Boos en Bisar - Chris Karsten


Скачать книгу
die voorval haar lewe beïnvloed het. Sy sê sy is nie bang vir mans nie. “Ek is net baie skrikkerig vir ’n romantiese verhouding.”

      ’n Groot snywond aan haar keel is duidelik sigbaar en sy kry fisioterapie vir die beperkte beweging in haar nek. Maar dit is die beserings aan haar ingewande wat haar veral kwel, as sy dalk eendag swanger wil raak. Sy slaap ook sleg. “Die gebeure kom terug, maar dan stoot ek dit weg. Ek hou nie daarvan om daaroor te dink nie.”

      Sy is baie gespanne en ly aan stres. Hoewel sy nie wou hê die gebeure moes haar lewe verander nie, het sy uit haar ou woonstel getrek en haar motor waarin sy ontvoer en verkrag is, verkoop.

       Frans getuig oor die inkubus wat hom gedryf het om vroue te verkrag en Alison dood te maak. Die demoon woon in hom en praat in sy kop, sê hy.

      Frans getuig oor die inkubus wat hom gedryf het om vroue te verkrag en Alison dood te maak. Die demoon woon in hom en praat in sy kop, sê hy.

      Hy beken dat hy en Theuns Alison verkrag het. Ná die verkragtings het hy haar aangesê om weer haar klere uit te trek. Hy het op haar gaan sit. “Ek was op haar toe ek ’n stem duidelik hoor deurkom: ‘Nee, ek soek haar dood.’ ”

      Hy het haar gewurg. Hierna het die inkubus hom opdrag gegee om haar liggaam te verniel.

      “Theuns het haar ’n ligte sny oor die keel gegee. Daar was baie bloed. Ek het absoluut berserk geraak en haar oor die keel gesny met die doel om haar dood te maak.”

Frans du Toit en Theuns Kruger buite die landdroshof in PE F.jpg

      Frans du Toit en Theunis Kruger buite die landdroshof in Port Elizabeth

      Eastern Province Herald

      Hy het Theuns op sy togte van verkragting saamgevat omdat Theuns ook demone wou hê. Theuns het na hom “opgekyk”.

      Frans getuig ook hy is baie bekommerd dat die “demone wat in hom was”, nou in sy seuntjie (van skaars twee jaar oud) ingevaar het. Sekere goed wat klein Joshua skielik begin doen het, bevestig dié vermoedens, sê hy.

      Hy getuig dat Theuns “baie in sy skik” was toe hulle die mes, met Alison se bloed nog daaraan, die Sondag gebruik het om kos te berei.

      Staatsadv. Grant Buchler sluk swaar aan die demone, en sê hulle wou Alison doodmaak nadat hul vorige, swanger slagoffer hulle by die polisie gaan verkla het.

      Natalie du Toit getuig huilend dat sy lief is vir haar man, al belieg hy haar. Toe sy die waarheid oor die verkragtings hoor, was sy geskok. Hy het egter gesê hy is jammer. “Hy het gesê hy het hierdie goed in hom wat veroorsaak dat hy dit doen. Ek het dit aanvaar.”

      Sy getuig ook dat haar en Frans se seksuele verhouding nie normaal was nie. Hy wou baie gereeld seks gehad het, maar dit was nie “obsene seks” nie.

      Kol. Kobus Jonker (destyds nasionale hoof van die okkultverwante misdaadeenheid van die polisie) getuig dit is ’n “wilsbesluit” of iemand ’n opdrag van ’n demoon wil gehoorsaam.

      “Dit pla my dat die voorvalle so deeglik beplan is. Dit dui nie op ’n demoon wat oorgeneem het nie. Demone is ook nie kieskeurig nie. Hulle soek nie slagoffers uit nie.”

      Regter Chris Jansen vonnis Frans du Toit op Maandag 7 Augustus drie keer tot lewenslange tronkstraf vir die verkragtings van die kunsstudent, die swanger vrou en Alison, Theuns kry 25 jaar vir die verkragting van die swanger vrou en lewenslank vir Alison se verkragting.

      Die regter weier hul aansoek om appèl teen die vonnisse.

      Regter Jansen vergelyk die twee verkragters se optrede met dié van “’n seuntjie wat met ’n kettie loop en voëltjies doodskiet net om dood te maak”. Hy sê sy uitspraak moet in hul tronklêers gehou word sodat hulle nooit op parool vrygelaat mag word nie.

      Alison is tevrede met Frans en Theuns se vonnisse en bel Tiaan Eilerd om hom daarvan te vertel.

      Theuns begin sy tronkstraf in die St. Albans-tronk naby Port Elizabeth uitdien en Frans in die Goedemoed-tronk naby Aliwal-Noord waar sy ouers woon, sy pa ’n polisieman en sy ma ’n bankklerk.

      Die ondersoekbeampte, Melvin Humpel, sê die positiewe ingesteldheid van al drie die slagoffers het hom gedryf om seker te maak die skuldiges kry wat hulle toekom.

      In sy 21 jaar in die polisie het hy al baie lelike dinge gesien, soos halssnoermoorde, maar veral die wrede verkragting op Alison het hom diep geraak.

      “Die walglike dinge wat aan die drie vroue gedoen is, het my kwaad gemaak.” Sy vrou, Mercia, het hom deurentyd bygestaan, veral omdat dit sy eerste verkragtingsaak was en dit nodig was om die vroue se vertroue te wen.

      Op 20 Julie 2004 tref ’n groot slag Humpel. Sy linkerbeen word bokant die knie geamputeer toe ’n swaar houtstomp sy been vergruis.

      Alison

      Alison ontvang verskeie toekennings vir dapperheid en skryf ’n boek, I Have Life: Alison’s Journey, oor die gebeure van daardie nag en hoe sy dit deur innerlike krag oorwin het.

      Sy wil haar krag met ander mense deel en begin as motiveringspreker optree. Haar praatjies word gou so gewild dat sy ook oorsee genooi word.

       Sy wil haar krag met ander mense deel en begin as motiveringspreker optree. Haar praatjies word gou so gewild dat sy ook oorsee genooi word.

      Dan ontmoet sy vir Tienie. Hulle trou in 1997.

      In 2003 het sy een oggend ’n naar kol op haar maag. Sy gaan dokter toe, en dié bevestig dat dit niks anders is as die begin van ’n swangerskap nie.

      Daniël Murray word op 13 November 2004 gebore, ’n gesonde 3,56 kg.

      En op 23 November 2006 skenk sy die lewe aan Matthew, 3,1 kg. Alison is 39 jaar oud.

Alison_Chris Karsten.jpg

      Alison met klein Matthew

      Chris Karsten

      Maar Matthew se geboorte op George is ’n baie spesiale geleentheid. Die dokter wat help om haar tweede baba in die wêreld te bring, is dr. Tiaan Eilerd van Pretoria. Hy is self nou getroud en pa van twee dogtertjies.

      Die jong student in veeartsenykunde het ná sy traumatiese ontmoeting met Alison daardie Desembernag in 1994 besluit om dokter te word. En ook h´y is al vereer vir sy aandeel daaraan om Alison se lewe te red.

      Alison vertel later in ’n TV-onderhoud van die “reeks wonderwerke” wat haar lewe daardie aand gered het.

      Sy was besig om te versmoor terwyl Frans haar verwurg het. Sy kon nie asemhaal nie. Maar toe sny hulle haar keel so diep oop dat dit haar lugweë open en sy weer kon asem kry.

      “Dit is hoekom ek weer bygekom het om na die pad te kon strompel.”

      Nog ’n wonderwerk is dat al die verwoede messnye nie haar slagare en stembande getref het nie. En toe los hulle haar hemp op haar. Sonder die hemp sou sy nooit haar ingewande kon binnehou nie.

      Die tientalle messteke in haar buik het ook die belangrikste organe, soos die voortplantingsorgane, gemis.

      Dan was daar die volmaan, sodat sy kon sien. En dit was ’n warm nag, wat gehelp het dat haar naakte liggaam die skok van die beserings langer kon verduur.

      Toe daag hulp op in die vorm van ’n student met mediese kennis, terwyl ’n borschirurg by die hospitaal op nagdiens was.

      Dít is al die wonderwerke van daardie verskriklike nag waarvoor sy so dankbaar is, wat haar die innerlike krag gegee het om ook die lewe van ander mense te versterk.

      Vrot appels

      Die troebele subkultuur van tiener-angst, met die rol van popmusiek, groepdruk,


Скачать книгу