Kies die lewe. Solly Ozrovech
ons daarmee die aard van ons geloof; bely ons daarmee dat daar één God is wat sorg.
Die grootste bevryding wat die evangelie vir die heiden gebring het, is die sekerheid dat daar net één God en Vader is. Voorheen was hulle slawe van vyandige en vreesaanjaende gode en geeste. Hulle het natuurverskynsels soos weerlig, donder, reën, vuur en talle ander as gode aanbid. Die kind van God hoef egter nie in vrees te lewe dat hy dalk onwetend teen een van ’n skare vernietigende gode sondig nie. Hy vind gemoedsrus in die wete dat daar maar een ware God is – die God van liefde wat hy “Vader” kan noem.
Wanneer dinge soos gevaar, smart, lyding en dood hom daagliks konfronteer, weet die gelowige dat sy tye in die hand van ’n liefdevolle Vader is. Helmuth Thielicke sê dat die mens se lewe vergelyk kan word met dié van ’n kindjie wat deur ’n vreesaanjaende woud wandel; daar is vreesaanjaende geluide, duistere gevare en donker skaduwees. Die mens voel klein en nietig in sy angs en vrees. Hy besef hy het Iemand nodig om saam met hom te stap en vir wie hy “Vader” kan noem.
Maar ons word nie net geleer om te sê “my Vader” nie, maar “óns Vader”. Nêrens in hierdie gebed kom “ek” of “my” voor nie. Om hierdie gebed te bid, is ook om ons verwantskap met alle mense te erken. Jesus het die selfsugtige “ek” met die liefdevolle en gemeensame “ons” vervang.
Wanneer ons “Ons Vader” bid, weet ons ook dat ons onsself na waarde kan skat, want as God ons goed genoeg geag het om ons sy kinders te noem, durf ons onsself nie minag nie – al het ons soveel swakhede.
In verwondering kniel ons voor U, ons Vader, deur Jesus Christus.
23 Februarie
Matteus 6:5–15
Wat in die hemel is
Ons Vader wat in die hemel is […] – Matt 6:9
~
Die woorde “wat in die hemel is” herinner ons eerstens aan die heiligheid van God. Die Griekse woord “hagios” en ons woord “heilig” beteken “anders” of “afgesonder”. Ons moet derhalwe God se Naam anders behandel as alle ander name. Sy Naam moet ’n plek kry wat absoluut uniek is.
In Hebreeus beteken ’n persoon se naam nie alleen die woord waarmee hy genoem word nie; dit dui ook sy natuur, karakter en persoonlikheid aan. Al is Hy ons Vader, moet ons onthou dat Hy in die hemel woon en hoog bo ons verhewe is. Ons mag Hom as Vader benader met liefde en blydskap, maar altyd met eerbied en aanbidding, verwondering en ootmoed.
Dit herinner ons tweedens aan die almag van God. As ons dink aan ons Vader “wat in die hemel is”, dink ons aan God as almagtige, regverdige en heilige God. Menslike liefde kan intens wees – en tog magteloos. Met hierdie gebed koppel ons die liefde van God met sy almag. Ons mag iemand liefhê en tog nie in staat wees om hom te help nie. God se liefde word gedra deur sy almag om te alle tye te doen wat Hy wil.
As ons dus dink aan God “wat in die Hemel” is, moet ons buig voor sy heiligheid, en juig oor sy almag wat sy liefde in staat stel om enigiets te doen.
Heilige Vader, maak my diep bewus van u liefde wat deur u almag ondersteun word. Dit gee my moed in my stryd.
24 Februarie
Matteus 6:5–15
Laat u naam geheilig word
[…] laat u Naam geheilig word […] – Matt 6:9
~
Hier word ons geroep om God se Naam anders as alle ander name te behandel. “Heilig” beteken immers “anders” of “afgesonder”. Ons sê hier eintlik: “Gee ons die genade om aan U daardie unieke plek te gee wat u Persoon en u karakter vereis en verdien!”
Dit beteken dat ons God in eerbied moet nader. Die geloof dat God my Skepper en Onderhouer is, dryf my uit na Hom toe en laat my opkyk na Hom as die Heilige, die gans Anderse. Dan weet ons saam met Augustinus dat ons vir Hom geskep is, en dat ons nêrens rus vind, voordat ons dit in Hom gevind het nie.
Ons moet weet watter soort God ons aanbid. Ons moet bewus wees van sy heiligheid, regverdigheid en liefde. Dit sal ons dwing om in nederigheid te buig voor sy almag en ons te beroep op sy genade.
Ons moet van dag tot dag leef met ’n gedurige bewussyn van sy teenwoordigheid in ons lewe. Dit moet vir ons iets voelbaars en werklik wees.
Ons moet ons aan Hom onderwerp en aan Hom gehoorsaam wees. Elke dag moet dit my hoogste vreugde wees om sy wil in gehoorsaamheid te doen. Dit is eerbied teenoor God. Dit het niks met vrees te doen nie. God moet die eerbied ontvang wat sy natuur en karakter vereis. Nie net in my gebede nie, maar ook in my lewe.
Dankie, heilige Vader, dat ek wéét U is daar; dat U heilig en anders is; dat U altyd by my is en dat ek U gehoorsaam kan volg.
25 Februarie
Matteus 6:5–15
U koninkryk en u wil
[…] laat u koninkryk kom; laat u wil ook op die aarde geskied, net soos in die hemel. – Matt 6:10
~
Die koninkryk van God begin reeds hier op aarde waar God se wil net so volmaak uitgevoer moet word soos in die hemel. Om deel van die koninkryk van God te wees, is om sy wil te doen. Daarom sê Christus sy koninkryk is binne-in ons. Dit eis die oorgawe van my wil, my hart en my lewe. Dit is om na die voorbeeld van Christus te sê: “ […] laat u wil geskied” (Matt 26:42).
Maar jy kan dit ook in wanhopige neerlaag sê, omdat jy niks anders kan of wil sê nie. Dit is fatalisme om te glo aan ’n blinde noodlot wat mense soos pionne manipuleer. God is te sterk. Dit sal tog nie help om iets anders te doen of te sê nie.
Of jy kan dit in ’n gees van bittere opstand sê. Dan sien jy God as jou vyand, maar ’n vyand so sterk dat jy Hom nie kan oorwin nie. Jy aanvaar dan sy wil, maar jy doen dit teësinnig en met onderdrukte woede.
Jy kan dit egter ook in liefde en vertroue sê, met die begeerte om sy wil só volmaak uit te voer, net soos in die hemel. Dan is die Christen in sy gemoed seker van die wysheid van God en dat Hy alleen sal doen wat vir hom die beste is. Hy is ook seker van die liefde van God – ’n liefde wat vir hom net die beste wil.
Dan is sy koninkryk en sy wil vir ons die hoogste goed.
Here, laat u koninkryk kom; laat u wil ook in my lewe geskied, net soos in die hemel.
26 Februarie
Matteus 6:5–15
Brood vir vandag!
Gee ons vandag ons daaglikse brood. – Matt 6:11
~
Wanneer ons hierdie gebed bid, glo ons dat God vir ons liggaamlike welsyn omgee. Hy sien nie net om na die siel van die mens nie, maar na al die fasette van sy bestaan.
Ons hoef ons oor niks te bekommer nie, want God sorg elke dag vir ons – Hy gee selfs in die woestyn manna en kwartels, genoeg vir elke dag. Dit is egter nie so maklik om maar net vir vandag op God te vertrou nie, want die gees van materialisme eis dat ek seker sal wees van môre se brood.
Wanneer ons tot God bid vir vandag se brood, gee ons aan Hom die sentrale plek in ons lewe en erken ons dat ons van Hom al die goeie gawes ontvang. Met hierdie gebed bely ons ons totale afhanklikheid.
Maar afhanklikheid beteken nie dat ons agteroor kan gaan sit nie. Gebed en werk gaan hand aan hand. God het bepaal dat ons in die sweet van ons aangesig ons brood sal eet. God gee lewe en groeikrag; ons moet die arbeid gee. Eers dan kan ons ons brood van God vra. Ons moet ook onthou dat ons vra “Gee ons vandag ons daaglikse brood […]” en dat ons van die oorvloed wat God aan ons gee, ook met ander – wat minder het – moet deel.
Hemelse Here, ek dank U vir my daaglikse brood. Stil ook my dieper