Zła krew. Maria Jaszczurowska

Niniejsza książka powstała na podstawie setek wywiadów z ponad stu pięćdziesięcioma osobami, z czego ponad sześćdziesiąt pracowało w firmie Theranos. Większość mężczyzn i kobiet obsadzonych w roli bohaterów występuje pod prawdziwymi nazwiskami, ale niektórzy poprosili, bym ukrył ich tożsamość, bo bali się odwetu ze strony firmy, wciągnięcia w toczące się dochodzenie karne prowadzone przez Departament Sprawiedliwości lub po prostu chcieli chronić swoją prywatność. Aby stworzyć kompletną i możliwie szczegółową relację, zgodziłem się nadać im pseudonimy. Wszystkie inne szczegóły dotyczące tych osób oraz ich doświadczeń są prawdziwe i zgodne z faktami.

Wszelkie wykorzystane cytaty pochodzą z korespondencji mejlowej lub dokumentów i przytoczyłem je dosłownie. Dialogi odtworzyłem z pamięci uczestników tamtych wydarzeń. Niektóre rozdziały napisałem wyłącznie na podstawie ewidencji postępowania sądowego, na przykład przesłuchań stron. W takim przypadku w przypisach szczegółowo podawałem wykorzystaną ewidencję.

Podczas pisania książki skontaktowałem się ze wszystkimi postaciami kluczowymi dla sprawy firmy Theranos i zaproponowałem, by skomentowały ciążące na nich zarzuty. Elizabeth Holmes skorzystała z prawa do odmowy i nie wyraziła chęci współpracy.

Prolog

17 listopada 2006

Tim Kemp miał dobre wieści dla swojego zespołu.

Dawny dyrektor IBM kierował działem bioinformatyki w firmie Theranos, start-upie, który wprowadził przełomową technologię badań krwi. Spółka właśnie zakończyła potężną prezentację na żywo dla przedsiębiorstwa farmaceutycznego. Elizabeth Holmes, dwudziestodwuletnia założycielka Theranosa, poleciała do Szwajcarii i przedstawiła możliwości opracowanego przez firmę systemu europejskiemu koncernowi Novartis.

„Dzisiaj rano dzwoniła Elizabeth” – napisał Kemp w mejlu do swojego piętnastoosobowego zespołu. „Chciała podziękować i twierdzi, że «prezentacja wypadła znakomicie!». Prosiła, żebym wam wszystkim podziękował i przekazał wyrazy uznania. Dodatkowo wspomniała też, że przedstawiciele Novartisa byli pod wrażeniem. Od razu poprosili o ofertę i wyrazili zainteresowanie finansowaniem projektu. Udało się zatem osiągnąć założony cel!”^[1].

To był przełomowy moment dla Theranosa. Założony trzy lata wcześniej start-up rozpoczął się od ambitnego pomysłu, który przyszedł do głowy Elizabeth Holmes, kiedy jeszcze studiowała na Uniwersytecie Stanforda, a teraz udało się zainteresować nim wielką międzynarodową korporację.

Wieści o sukcesie prezentacji szybko dotarły na drugie piętro, gdzie mieściło się biuro dyrekcji.

Henry Mosley, jeden z dyrektorów, odpowiadał za finanse Theranosa. Dołączył do firmy osiem miesięcy wcześniej, w marcu 2006 roku. Ubierał się niedbale, na co dzień zachowywał się na luzie i miał przenikliwe spojrzenie zielonych oczu; na rynku technologicznym

Скачать книгу