Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3. Ахат Гаффар
йөрде.
Гөлмәрьям күренә, ишегалдын әйләнеп уза. Аны Раушан белән Җәваһирә генә күрә.
Гөлмәрьям. Әллә нәрсәмне генә югалттым, оланнар, күрмәдегезме? (Сынга карый.) Юк, моны түгел. (Югала.)
Капитан. Армстронг та сезнең белән идеме?
Раушан. Безнең белән.
Милиционер. Эчү бизгәге.
Раушан. Бәхетсез син, сержант! Безнең белән булмаганга бәхетсез!
Милиционер. Әйтәм ич! Күп эчсәгез…
Раушан. Юк, шаяртам, бәхетле син.
Капитан. Бүген Армстронгны таптыгызмы соң? Әллә Америкадан – кабереннән уятып китерикме?
Раушан (кепкасын сала, башын ия). Мин монысын белмәдем… Борчылып йөрмәгез. Менә сезгә акча. (Бирә.) Илтегез айныткычыгызга. Луины мин башка вакытта, башка урыннан табармын.
Милиционер. Әллә икене берьюлымы? Өч борынга! (Көлә.)
Раушан. Жәллим мин сине, энем… Минем өч борынга ничек менеп төшкәнне күреп тордың ич. Шуның өчен кунак ич инде мин монда. Ә кабахәтләрне кунакка җибәрдең… Минем берәр концерт карыйсым килә иде. Бу дөньяда берәр Луи калгандыр бит әле.
Капитан (аңа игътибар белән карап торгач). Сержант, син такси номерын язып калмадыңмы?
Милиционер (югала төшеп). Юк, иптәш капитан.
Капитан. Бар, эзләп тап. Сәгать тугызга рапортың әзер булсын.
Раушан (кепкасын кия, әкрен). Унтугыз да җитмеш җиде…
Тынлык.
Капитан. Армстронгны минем дә тыңлаганым бар иде. Шәп уйный. Коттбус… Лукенвальде… Мин дә үткән юл. Син онытмагансың. Ә мин Берлиннан кала башка вак-төякләрен истән чыгарганмын инде. Безнең истә – бүгенге! Җинаятьчелек Коттбуслары, эчкечелек Люббеннары. Шуның Берлиннарына җитсәң иде! Алар бит һәммәсе: җинаятьчелек тә, эчкечелек тә – кешелексезлек орлыгы. Ә кешелексезлек – фашизм ул… Армстронг – шәп!
Раушан. Шәп!
Капитан. Кем булып эшлисең, Айбулатов?
Раушан. Шушыңынчы комбайнда идем. Кышка, иртәгедән – тимерчелектә.
Тынлык.
(Җәваһирәгә). Уйладым капитан янында утырганда: «Әх, мәйтәм, хатынны да аласым калган…» Сине ягъни. Безнең сөйләшкәнне күрсәң иде син!
Җәваһирә. Ә мин сөйләвеңнән дә күргән шикелле булдым инде.
Раушан. Синең Армстронг тәлинкәсен ватканыңны капитанга әйтмәдем. Яратмыйм әләкләүне. Такси номерын да сержант эзләп азапланмасын, тапмаса, шелтә алмасын дип кенә әйттем.
Җәваһирә. Дустың Христофорычка чыккансың.
Раушан. Ул фронтташ, аңа ярый. Ул шундук, үзең гаеплесеңдер, диде. Миндә дә бар иде гаеп, нәрсә аны…
Капитан (чыкканда, борылып). Минемчә, Армстронгның пластинкасы бар.
Раушан. Минем дә бар иде.
Капитан. Яңасы бар, стерео! Сержант, кунакка шул пластинканы сатып алырга булыш әле. Аннары теге егетләрне тап. Һичшиксез тап! (Чыгып китә.)
Раушан. Йөгәне була икән. Атын каян табасы? (Җәваһирәгә.) Хәзерге тәлинкәләрне патефонда уйнатып булмый. Аңа аерым уйнаткыч кирәк.
Милиционер. Ә ул кыйммәт.
Раушан. Без үзебез дә очсыз түгел, сержант агайне. Син йөгәнен тап, калганы – минем кайгы.
Җәваһирә. Ә син тораташ алып кайттыңмы?
Раушан. Анысы