Dostlar gözləyir məni / Şeirləri və Poemaları. Nəriman Həsənzadə

      O dərədən bir çay axır,

      Oğlan qıza dönüb baxır,

      Ayaqyalın keçir sudan,

      Qız dinməyib susur bir dəm.

      Bir eşq ilə elə bu an

      Şeir demək istəyirəm…

      Bir tərlanın uçuşunu,

      Ya ceyarnın qaçışını

      Öz gözümlə görəndə mən:

      Enə sözlə dolur sinəm.

      Qüvvət alıb təbiətdən,

      Şeir demək istəyirəm…

      Qoca ovçu, çıxır ova,

      Bir maralı qova-qova

      Meşəlikdə itir gözdən…

      Ürəyimi sıxır bu qəm.

      O maralın haqqında mən

      Şeir demək istəyirəm…

      Uçuq-sökük qəbristanlıq…

      Tutuluram mən bir anlıq:

      Bu torpaqda yatır anam,

      Baş daşına baş əyirəm…

      Gəlib tapır məni ilham

      Şeir demək istəyirəm…

      Çöllər geniş, kəndlər yaxın.

      Öz oğluyam bu torpağın.

      Mən keçdikcə bu erlərdən,

      Qulaq as gör nə deyirəm:

      Könül sevən hər şeyə mən

      Şeir demək istəyirəm…

      Sənin pasportunda mənim adım var,

      doğulduğum ay var, il var, ay ata.

      Mənim də maraqlı bir həyatım var,

      heç kəs məndən savay bilmir, ay ata.

      Sənin pasportunda mənim adım var,

                     bizi görüşdürdü tale dünyada.

      Ancaq ürəyimdə bir nisgil yaşar:

                     mən ata görmədim,

                                     sən oğul, ata.

      Adım yazılacaq mənim də bir vaxt,

                     oğlumun,

                                     qızımın sənədlərində.

      Təzədən dünyada xoşdur yaşamaq,

      bizim övladların sinələrində.

      Var ol ki, dünyada sən sə, ey ürək,

      Həyatı təzədən başlaya bildik.

      Bir ömrü

                     beləcə həsr edə bilsək,

      gör, necə ömürdə yaşaya billik

      Gündüzlər olsam da harda, harda mən,

      Poyluya dönürəm yuxularda mən,

      Təzədən analı uşaq oluram,

      fikirdən, qayğıdan uzaq oluram.

      Qaçıram,

      arvadlar baxıb gülüşür,

      kəmərim belimdən açılıb düşür.

      Təzədən başlanır dirədöymələr,

      aşıq, çilikağac… nələr, ay nələr.

      Bir qoca bar idi, o, cəvənlaşır,

      Ağstafa çayı təzədən daşır.

      Kür axır, məcrası dolmur ki, dolmur.

      Yuxuda gün çıxır heç axşam olmur.

      Hamıyla əl tutub görüşürəm mən,

      babamla, nənəmlə öpüşürəm mən.

      Anamı tapmıram, ay haray… anam!

      Axtara-axtara mən ayılıram.

      Yenə havalıydı divanə könlüm,

      nə sənə taleydi, nə mənə könlüm.

      Dünyanın ən ucqar, ən sakit yeri,

      Qolumun üstüydü səndən ötəri.

      Sən dedin beləcə daşa dönəydik,

      mən dedim daşa yox, quşa dönəydik.

      Uçaydıq, doyunca nəfəs alaydıq,

      yerə enməyəydik, göydə qalaydıq.

      Üzərrik yandırıb sən düz ataydın,

      Qolumun üstündə bir az yataydın.

      Sən dedin quş olsaq, bizi vurarlar,

      daş olsaq, dəyməzlər, dinc oturarlar.

      Mən dedim daş olsaq, görərlər bizi,

      götürüb divara hörərlər bizi.

      Yandıq bu eşq ilə, bu arzu ilə,

      bu arzuya əhsən, bu eşqə əhsən.

      Daşa dönmüşlərin içində hələ,

      daşa dönməyəni bizik deyəsən.

      hələ məhəbbətə inanan bizik,

      yanıb içimizdə gül olan bizik.

      Allah, ya daş eylə: divarda qalaq,

      ya bizi quş eylə, yanına qalxaq.

      Məndən inciyirsən, söz demək olmur,

      mən sənin atanam, ananam oğul.

      Səni danlayıram sənin xətrinə,

      yandıran deyiləm, yananam oğul.

      Ana olmayanda, ata tək qalır,

      unu ələyirlər, bir kəpək qalır.

      İp əldə darta-dart, çəkə-çək qalır,

      çəkmə qırılanam, sınanam oğul.

      Mən ağıl vermirəm, ağlına qurban,

      qara saçlarıyın ağına qurban.

      Ana xiffətin var, mən ona qurban,

      mən də Sarasızam, Sən anam oğul.

      Neyləmişəm mən dünyaya bilmirəm, -

      hərəmizi o bir yana salıbdı.

      Bir yolumu işə salıb səhərlər,

      bir yolumu qəbristana salıbdı.

      Hanı könül qoşa dövran sürdüyün,

      dəyişibdi eşitdiyin, gördüyün.

      Neçə-neçə ev-eşiyə toy düyün,

      bizim evə o yasxana salıbdı.

      Yada salma sentyabr ayını,

      aldı, getdi baxtımın ilk payını

      Gizlənpaçdı bu dünyanın oyunu?

      niyə məni bu oyuna salıbdı?

      Bir yol ayrıcına bənzəyir həyat,

      Yaramaz həyatın üstündə əsmək.

      Cəsarət istəyir, bir də ehtiyat,

      Nə