Бабахан дастаны / Дастан Бабахана. Кылыч Сайяди

      Ул Таһир бу газәлне кылды ахыр,

      Диде Зөһрә: – Атамдыр сирәк кяфер,

      Тереклектә кешенең булса анты,

      Иман җуяр антыннан кире кайтып.

      Атам янса янар, минем янар юк,

      Тәкъдирдән бу өлеш, читкә куяр юк.

      Башыма төште бу эшләр, ни файда

      Булып гыйшык тугаенда дивана?

      Очраса иде миңа синдәй бер яр,

      Күңел бирдем, гыйшкыңда йокысыз-зар.

      Минем юктыр сабырым һәм карарым,

      Якты дөньяда син – күңел куярым.

      Син үзең – Ләйлә, мин сиңа – Мәҗнүнең,

      Булып Мәҗнүн, кандыр яше күземнең.

      Йә син үзең Мәҗнүн, мин сиңа – Ләйлә,

      Әйе, Ләйлә, бар Мәҗнүнеңә Ләйлә.

      Икесе бер булып кылыр аһ-зарлар,

      Берсе берсенең хәлен күреп елар.

      Икесе бакча эчендә зар-хәйран,

      Гүя Татар шәһәре дә таралган.

      Шушы мәйдан эчендәге бакчачы –

      Булып икесенә дә күз салучы.

      Боларның барча эшләрен күрептер,

      Бабахан күренүгә йөгерептер,

      Сәлам бирде бакчачы, диде: – И шаһ,

      Ишетегез, нидер кодрәте Аллаһ.

      Кушылды былбыл гөлбакча эчендә,

      Икесен күрдем ул бакча эчендә.

      Көз вакыты иде, гөлләр ачылды,

      Энҗе бөртекләре һәр ян чәчелде.

      Шул былбыл гөл белән сердәше булды,

      Мәхәббәт белән ул моңдашы булды.

      Икесен күрдем берсенә берсе лаек,

      Лаек диеп күрмәсәң үтер асып.

      Берсе гөлдәй булып уттай янадыр,

      Берсе былбыл булып очып кунадыр.

      Берсе – Зөһрә ирер, берсесе – Таһир, –

      Диде бакчачы, сүзне кылды ахыр.

      Алар данына әсәрен бакчачы,

      Укып шаһ алдында, булды елаучы.

      Шаһым, күрдем: чәчәкләр эченә куныптыр бер ят лачын,

      Нәзакәтләр пәйда булды әйткән сүзеннән аның.

      Аның сыйфатын сөйләп үтим алдыңда, солтаным,

      Әгәр аңлы булсаң, утыр бераз, тыңла микъдарын.

      Серле акыл энҗесе бу дөньяны белеп фани,

      Кылып музыка авазын, елатып яр-җанашын.

      Бу – Сәйфелмөлек, икенчесе – Бәдигъ7, ихтирам табып,

      Корып әңгәмә, эчеп шәраб8, торып алдында аның.

      Шашкын былбылдай аһлар итәр, шаһым, гүзәл Таһир,

      Күреп ул Зөһрә җанаш, фида кылыр газиз җанын.

      Ике гашыйк өчен һәрдаим аһ-зарларны кылып,

      Бу гыйшкыңа көйгән Сайядидыр, яралы җаным.