Эр киһи уонна дьахтар. Егор Неймохов
өрө тэбэ сылдьар тыгынас эмиийдэргэ түөһүнэн саба түһэн, уотунан умайар уостары уҥа-таала уурааһынтан тумнаста туймаарыы, куугунуу көтүү сыралҕан уотугар ууллуу умсулҕана сүрэҕэ муҥнааҕы нүөлүтэ мөҕүһүннэрэрэ, хараҕа ирим-дьирим буолара, тыынар салгына тиийбэтэ…
Ол иһин оттоон бүтэн, ходуһаларыгар бүтэһик кэбиһиилээх оту туруорсаат, Бэргэн суһаллык куораттаата. Бу сырыыга уопсайыгар таарыйбакка да, дьиэлээх-уоттаах киһи сиэринэн, тута Сайсарыны быста. Сүрэҕэ тэбэ-тэбэ кэлииккэ аанын тоҥсуйбутугар, кинини эрэ кэтэһэн турбут курдук Дьарааһын саҥата:
– Кимий? – диэтэ уонна хоруйдуурун кытта:
– Оок-сиэ, хаһаайын кэллэ! – диэн саҥа аллайда уонна кэлииккэни сэгэттэ.
– Дорообо, доҕор! Оттон кэргэниҥ дьиэтин сууйан-тараан, киһи билбэт гына оҥорон, эйигин күүтэр, билигин суох, куораттаабыта, аны тыаттан аҕата кэлбитэ, дьэ күтүөт киһини үтэн-ааньан, тургутан көрөрө буолуо, ойоҕоскор хатырыкта хаалан, хачыр-кучур тыаһыыра буолуо, һа-һа-һаах! – үгэһинэн эмиэ бэрт сатаархайдык күллэ.
Бэргэн суумкатыгар чугас бэлэмнии анньыбыт сугун барыанньалаах бааҥканы хостоон ууммутун, киһитэ үөрэ-көтө ылла:
– Махтал, куорат чугаһыгар сир аһа мөлтөх, урут Горнайтан, Маҥарас аттыттан сыл тахсар отоммутун булар этибит, быйыл мэлийдибит.
Уол олбуор иһигэр турар дьиэтин аанын тэлэйэ баттаат, соһуйан, аан чанчыгар өйөнөн турда. Муоста кытархай кырааската саҥардыллан, киһи халтарыйыах айылаах күлүмүрдэс лааҕынан кылбачыйар, оһох үрүҥ оппуоханан сотуллубут, быыһынан бырдьайар буор мэлийбит, билиитэҕэ ыга хаппахтаммыт көстүрүүлэ, кэтит орон утуйар таҥаһа сибэкки ойуулаах анал сабыылаах, куруһуба ойуулаах устуоралаах соҕотох түннүк анныгар кыракый остуол күөх ыскаатарыгар кини атыыласпыт иһиттэрэ кэккэлээбиттэр, орон үрдүнээҕи долбуурга аҕыйах кинигэ, кытыытыгар Шолохов статуэтката. Кыыс оҕо барахсан диэн дьэ маннык буоллаҕа, барыта уруккутун курдук, сайыҥҥы нуурал киэһэ көҕүс-көҕүстэригэр өйөммүт уоллаах кыыс хартыыналара да уларыйбатах, ол эрээри дьиэ иһэ истиҥ, ыраас, орун-оннугар: «Ксеньям барахсан үтүө да хаһаайка буолсу, – диэн иһигэр үөрэ санаата уонна кини аҕатын кытта билсэриттэн эмиэ да дьулайан кэллэ, – дьэ хайдах-туох билсиһии буолар, соҕотох кыыһыгар тиэрдибэккэ сирэн кэбиспэт ини, хайыахпыный – син биир хаһан эрэ хайаан да көрсөр-билсэр түгэммит туһаайыахтаах буоллаҕа…»
Уол ааны төттөрү аһан, аан айаҕар бачыыҥкаларын хаалларда, ол кэнниттэн дьиэҕэ сэрэнэн сыбдыйан, Шолохов статуэткатын илиитигэр ылан ыараҥнатта – мрамор кыра олбохтоох, хараҥа кырааскалаах ылтаһын буолан лис курдук, кэтэҕэр: «ск. Арапов Г.Е.» диэн суруктаах, төттөрү уурда, онтон оһох үрдүнээҕи көстүрүүлэни аспытыгар миин сыта саба биэрдэ. Үчүгэй, олус үчүгэй! Оок-сиэ, кэргэннээх буолар диэн бэрт да эбит!
Сис туттан, оһох эркинигэр сыстан турда, уун-утары кыыстаах уол бугул тэллэҕэр көхсүлэринэн сыстан сылаанньыйан олорор хартыыналара, ити курдук кинилэр Ксеньятынаан эмиэ баран иһиэхтэрэ буоллаҕа олох