Өлүү-тиллии икки ардынан. Прокопий Чуукаар
көрүҥү ылыналларыгар Шура ураты дьоҕурдааҕа арыллар: кини кыптыыйынан хаартыска кумааҕытыттан кырыйталыырын Уйбаан үүт-үкчү үтүгүннэрэ туруортуур.
Сарсыарда арыт күн түөрт-биэс табаны охторор. Онон аны таба тыһын, тириитин таҥастыыртан соло булбаттар. Киһи түөһүн тылыгар диэри дириҥнээх тааҥ уутун Уйбаан хайа баҕарар кэһэн туоруур кыахтанна. Аны кулгаах, иэдэс, моой, тобук, бэгэччэк, түөс, сис анал таҥастара диэн баар буоллулар, үтүлүк, кэтинчэ арааһа тигилиннэ.
Бастаан утаа күннээҕи аһылык көстөрө бэрт эрэйинэн быһаарыллара уурайан, аны кэлэр сылга хаһаанар гына бултуйан, ыкка, мэҥиэҕэ диэн араараллар. Байанай күндүлээтэҕинэ кэччэммэтин аҕыйах хонук иһигэр өҥнөрө-түүлэрэ уларыйыар диэри биллилэр.
Бултарыттан өлүүлээн, куруппааскы этэ, таба чоҥкута кэһиилээх Уйбаан Киһилээххэ анаан-минээн бара сырытта.
Аан бастаан саллааттар остолобуойдарыгар тиийэн: «Ыттарбын аһатаргыт иһин», – диэн, үс куулга симиллибит таба этин повардарыгар куду аста. Онтон станция начальнигын таһырдьа ыҥыртаран ылла:
– Эйиэхэ махтана кэллим, – диэн баран, сыарҕатын диэки ыйан кэбиһэр. – Өйдүүр инигин, бу компаһы?
– Ну-ну, дьэ өйдөөтүм. Ол мин көмөм да диэн, бэйэҥ да булан тэйэр киһи киилэ быһыылааххын. Хата мин махтанаргын кавычкаҕа ылан этэр диэн бастаан утаа өйдөөбүтүм.
– Биһиги көнөтүнэн этэр, кэпсэтэр үгэстээхпит.
– Ол үчүгэй. Хайа, компаһыҥ өстүөкүлэтэ түһэ сылдьар эбит дии. Сибилигин силимнэтиэхпит.
– Сүпсүгүрүмэ. Билигин компаска эҥин олус бааспаппын. Тыал, сулус хайа да компастааҕар эрэллээхтэрин билэн эрэбин. Ол эрээри аан бастаан айанныырбар эн эппит хайысхаҥ улаханнык туһалаабыта. Тааһа оччоттон түһэ сылдьарын билбэтэх этим. Бу куруппааскы этэ, таба чоҥкута аҕаллым. Бука, күн аайы амсайбат аһыҥ буолуохтаах.
– Поварбыт Ленинград рестораныгар үлэлээбит улахан маастар. Кини сатаабата диэн суох. Оттон бу уҥуох иһигэр баар мэйии хайдах сиэнэрин да билбэппит. Тароторин ыттарбар диэн ылааччы.
– Аны биэримэҥ. Мэйии буолбатах – силии диэн бэйэтэ анал ааттаах. Нууччалыы туох дэнэрэ буолла? Сүгэтэ, иһиттэ аҕалтар, поваргын таһаар, бэйэм хайдах астанарын көрдөрөн биэриэм.
Уонча чоҥку силиитэ улахан миискэни толору өрөһөлөммүтүн, киирэ-тахса сылдьар үс-түөрт киһи үмүөрүһэ түһээт, «боруобалаан» бүтэрэ сыһаллар: «Үтүө да аһы Тароторин ыттарыгар сиэтэр эбит!» – дэһэллэр.
– Миигин кытта дуогабарда түһэрсиҥ. Мин эһигини талбыт эккитинэн хааччыйыам.
– Бэйэбит да ытабыт ээ.
– Эһиги бу Киһилээх эргин бултуохтааххыт. Кадровай булчуттар ыырдарын тугунан да тэбистэриэ суохтааххыт. Түүлээх – государство баайа, айманыа суохтаах.
– Биһиги эрэ тэпсибэппит. Манна күһүн киһи бөҕө тиэстээччи. Дьокуускайтан тиийэ кэлээччилэр. Хата кинилэр ордук кырсаҕын эһэр инилэр.
– Ону баҕас бопсуллуоҕа.
– Оройуон, республика дуоһунастаахтарын барыларын хайдах бопсор үһүгүн?
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО