УМР КИТОБИ 3-жилд. ТОИР МАҲМУД
Ғулом айтган кўксин тўлдириб:
“Йигит омон бўлса, хавфу хатар йўқ”…
Йигит йигитликни юрсин дўндириб,
Бундан ўзга унга асло зафар йўқ.
Дунё кезсин – юртга қайтари бўлсин,
Эр-йигитнинг элга айтари бўлсин.
Бу қалтис замонда тинчлик омонат,
Қалқон яралгайдир йигит оридан.
Ватани тинч бўлса, эли саломат,
Халқнинг ифтихори – асил мардидан,
Йигит сафга кирса, сарвари бўлсин,
Эр-йигитнинг элга айтари бўлсин.
Кеч очилган кўзнинг тумани қуюқ,
Ўз уйинг, ўз боланг асрагин ўзинг.
Ахир аждодларинг буюкдан буюк,
Елга совурилмасин тилдаги сўзинг,
Сўзинг ҳикматларнинг дилбари бўлсин,
Эр-йигитнинг элга айтари бўлсин.
Ватан – қалбимизда юз очган чирой,
Демишлар, чиройнинг чиммати бўлсин,
Тунни ёруғ қилган самодаги ой,
Йигитнинг энг аввал ҳиммати бўлсин,
Ҳам яна бир пари пайкари бўлсин,
Эр-йигитнинг элга айтари бўлсин.
Биз тинчлик тилаймиз кўҳна дунёга,
Шу осмон, шу замон фарзандларимиз,
Юз тутинг, омонлик тутган зиёга,
Бизким – Ўзбекистон дилбандларимиз!
Ҳар йигит ўз элин гавҳари бўлсин,
Эр-йигитнинг элга айтари бўлсин.
МАҲАЛЛА
Қадимий қадриятлар қадримизнинг қалқони,
Аждодлардан мерос бу, айтсак арзир баралла.
Меҳнат билан яралгай, кўкдан тушмас эл шони,
Ўзбекистон таянчи – озод, обод маҳалла!
Оқибат остонаси, меҳримиз кошонаси,
Бунда қирққа бўлингай бир майизнинг донаси,
Ўзбекнинг момолари хушдуо парвонаси,
Ўзбекистон таянчи – озод, обод маҳалла!
Боғларга орзу эрур тоғнинг гулу лоласи,
Уммонларга соғинчдир, жилғаси, шалоласи,
Абдулла Қодирий ҳам маҳалланинг боласи,
Ўзбекистон таянчи – озод, обод маҳалла!
Қўни-қўшни деган сўз ўзбегимнинг жонидир,
Оқсоқол ислоҳатчи, жонфидо кайвонидир,
Бир бўлиб, бир мушт бўлиб жипслашмоқ онидир,
Ўзбекистон таянчи – озод, обод маҳалла!
Одамзод яралибди, қаторда қадрин кутган,
Қайси давлат халқим деб, темирдан “дафтар” тутган,
Бизнинг юртда Юртбоши элига барин тутган,
Ўзбекистон таянчи озод, обод маҳалла!
“Обод қишлоқ” осмонин турнаси аримагай,
Маҳалла аҳли якдил, ёмонлик даримагай,
Уйида бахти борлар юз ёшда қаримагай,
Ўзбекистон таянчи – озод, обод маҳалла!
ҚУВОНЧЛАРИ ҚЎШ КЕЛДИ
Қозоқ қардошим, десам, қулочим қанотланар,
Қадим қадриятлардан юрагим қувватланар,
Навоий, Абай руҳи тиловатдан шодланар,
Туркий деган номи бир ўзбек билан қозоқнинг,
Каломи, саломи бир ўзбек билан қозоқнинг.
Дўмбирани чертишни қозоқдек қийган борми,
Ўзбек танбур чертганда кўз ёшин тийган борми,
Ўтмишига бир боқинг, улардек куйган борми?
Тарихдан