Skarbiec nauczyciela-terapeuty (na bazie własnych doświadczeń z pracy terapeutycznej). Отсутствует

1

Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r., artykuł 23, punkt 1, DzU z 1991 r., nr 120, poz. 526.

2

A. Franczyk, K. Krajewska, Program psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju. Ćwiczenia i zabawy do wykorzystania w pracy dydaktyczno-terapeutycznej dla nauczycieli i terapeutów pracujących z dziećmi o specyficznych potrzebach edukacyjnych, „Impuls”, Kraków 2002.

3

Ibidem.

4

L. Miller, D. Steiner, S. Reid, Od niemowlęcia do dwulatka, tłum. M. Lewandowska,„Œwiat Książki”, Warszawa 1996, s. 170.

5

J. Magnuska, S. Bober, A. Koźmińska, Reedukacja dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu, „Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne” 1968, nr 1.

6

Typowe stadia ewolucji plastycznej dziecka według A. Trojanowskiej, Dziecko i plastyka, WSiP, Warszawa 1983 oraz V. Lowenfelda, W. L. Brittaina, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, tłum. K. Polakowski, PWN, Warszawa 1977:

– bazgrota (2–4 lata) – jest rysunkiem abstrakcyjnym nieoznaczającym nic poza sobą (bazgrota chaotyczna – linie przypadkowe, skłębione, przekreślane zygzakami, plamy kleksowate; bazgrota kontrolowana – spirale, linie faliste i łamane, proste i skrzyżowane, owale i kręgi);– pierwsze motywy (4–6 lat) – tzw. okres proschematyczny lub przedschematyczny

– dziecko dokonuje pierwszych prób przedstawiania świata, tworzy pierwsze postacie ludzkie zwane głowonogami, rysunek jest chaotyczny, nieuporządkowany;

– stadium schematu (tzw. geometryzacja) (6–8 lat) – rysunki przedstawiają fragmenty otoczenia w sposób opisowy, niektóre rysunki powstają na bazie wyuczonego schematu, np. postać człowieka;

– stadium wczesnego realizmu (9–12 lat) – rysunki symbolizują świat przedmiotów, można wyodrębnić coraz więcej szczegółów, wzrasta dbałość o detale.

7

Arkusze zostały zostały opracowane na podstawie: A. Franczyk, K. Krajewska, Program psychostymulacji…, op. cit.

8

M. Bogdanowicz, B. Kisiel, M. Przasnyska, Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka, WSiP, Warszawa 1992.

9

J. Magnuska, S. Bober, A. Koźmińska, Reedukacja dzieci…, op. cit.

10

Opis metody znajduje się [w:] M. Borkowska (red.), ABC rehabilitacji dzieci, cz. 2: Mózgowe porażenie dziecięce, „Pelikan”, Warszawa 1989.

11

M. Frostig, D. Horne, Wzory i obrazki. Program rozwijający percepcję wzrokową, tłum. J. Siuta, PTP, Warszawa 1989; M. Bogdanowicz, Ćwiczenia grafomotoryczne przygotowujące do nauki pisania według Hany Tymichowej, „Fokus”, Gdańsk 1997.