1
Starop.: białogłowa, niewiasta, kobieta.
2
Pierwszy herb Rola wymienia Jan Długosz w jednym ze swych dzieł, datowanym na lata 1464–80, wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich.
3
Stanisław Lubieniecki (1623–1675) – astronom, historyk, pisarz; arianin. W pismach anglojęzycznych figuruje też jako Lubiniezky lub Lubyenyetsky.
4
Krzysztof Lubieniecki (starszy) – brat Andrzeja, syn Andrzeja i Katarzyny z Sobieskich.
5
Jan Lubieniecki (1780–?) – syn Antoniego i Róży z Dulskich, rotmistrz kawalerii narodowej, powstaniec 1794 roku.
6
Hakata – potoczna nazwa (od pierwszych liter nazwisk założycieli: Hansemanna, Kennemanna, Tiedemanna) niemieckiej organizacji nacjonalistycznej Deutscher Ostmarkenverein (Niemiecki Związek Marchii Wschodniej), założonej w Poznaniu 3 listopada 1894. Miała za cel ostateczną germanizację ziem polskich w zaborze pruskim.
7
Jan Henryk Lubieniecki (1877–1947) – lekarz, wykładowca na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie.
8
Baczyńscy h. Sas z Leonpola (powiat Dzisna na Wileńszczyźnie).
9
Michał Lubieniecki (syn Joachima i Franciszki z d. Masłowskiej h. Sas) urodził się 20 sierpnia 1896 w Budei w powiecie Bałta na Podolu. Od sierpnia 1915 do marca 1918 służył w armii carskiej w stopniu podporucznika. Po rewolucji bolszewickiej uciekł do Warszawy, gdzie wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego. Walczył z bolszewikami na froncie białorusko-litewskim; odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. jako osadnik wojskowy objął folwark w gromadzie Fundum (powiat Włodzimierz Wołyński). W 1929 przeprowadził się wraz z rodziną do Ciechanowa, gdzie wstąpił do Straży Granicznej, następnie przeniósł się do Inspektoratu Nowy Targ (służył w Krościenku nad Dunajcem, następnie jako komendant odcinka pienińskiego z siedzibą w Leśnicy Pienińskiej).
10
Autor trawestuje tu sentencję: Człowiek nie rodzi się, staje się.
11
W 1827 r. źródła „Stefan” i „Michalina”, główne zdroje w Krościenku, zostały zagospodarowane i zbudowano obok nich niewielkie łazienki wraz z zakładem leczniczym. Wodę ujęto w drewniane ocembrowanie i zaczęto wywozić do aptek w Krakowie i Lwowie. W tym czasie pojawili się także pierwsi kuracjusze. Niestety, Krościenku nad Dunajcem nie było dane przerodzić się w uzdrowisko, odkryte tu źródła mineralne miały bowiem zbyt małą wydajność. W 1859 r. szczegółową analizę chemiczną zdrojów przeprowadził dr Józef Dietl, znakomity znawca wód mineralnych. W 1862 r. Komisja Balneologiczna nadała Krościenku oficjalny status zdrojowiska, a w 1934 otrzymało ono status uzdrowiska krajowego. Nie poszły jednak za tym dalsze inwestycje.
12
Aleksander Kostka-Napierski (1617?–1651) – przywódca buntu chłopskiego na Podhalu w 1651 r., skazany na karę śmierci przez nabicie na pal.
13
W 1935 r. ogromna powódź nawiedziła całą Małopolskę.
14
Władysław Skoczylas (1883–1934) – malarz, grafik, rzeźbiarz i pedagog, uważany za twórcę polskiej szkoły drzeworytu.
15
Czertezik – szczyt w Pieninach Właściwych, druga co do wysokości kulminacja tzw. Pieninek.
16
Sokolica – szczyt w północno-wschodniej części Pienin Środkowych, w Pieninkach. Od sąsiedniego, leżącego w tej samej grani, Czertezika oddziela ją przełęcz Sosnów.
17
Kapiszonówka – strzelba dawnego typu, w której zapalnikiem jest kapiszon nakładany na panewkę.
18
Tadeusz Miciński (1873–1918) – poeta, prozaik, dramaturg, czołowy, nowatorski twórca okresu Młodej Polski.
19
Stanisław Przybyszewski (1868–1927) – ekscentryczny powieściopisarz, dramaturg i eseista okresu Młodej Polski.
20
Obecnie w tym budynku mieszkają pracownicy Pienińskiego Parku Narodowego, a jego siedziba mieści się w nowym budynku obok. Znajduje się w nim też wystawa przyrodnicza, potocznie określana jako Muzeum Pienińskiego Parku Narodowego, oraz placówka Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.
