Algorytmy diagnostyczne i lecznicze w praktyce SOR. Отсутствует
odbywa się to za pośrednictwem naziemnego środka transportu. Jeśli jednak lądowisko jest „u drzwi SOR” lub na dachu budynku, należy wyznaczyć na każdy dzień zespół odpowiedzialny za przeprowadzenie procedury przejęcia.
W skład zespołu H wchodzą:
» lekarz SOR – koordynacja przejęcia pacjenta od LPR oraz zabezpieczenie funkcji życiowych podczas transportu z lądowiska, a w przypadku braku możliwości przyjęcia chorego – powiadomienie LPR,
» dwie pielęgniarki „R” – obsługa sprzętu medycznego, opieka nad pacjentem, sprawdzenie sprzętu po przekazaniu pacjenta,
» sanitariusz SOR – pomoc w transporcie pacjenta i sprzętu oraz dekontaminacja i odstawienie sprzętu do miejsca oczekiwania,
» anestezjolog – w razie konieczności prowadzenia RKO.
Ponadto lekarz SOR koordynuje działania zespołu LPR, a rejestratorka SOR dokonuje rejestracji pacjenta; w razie konieczności transportu chorego do innego oddziału szpitala powiadamia oddział docelowy, w przypadku transportu do pracowni interwencji kardiologicznej organizuje transport, w przypadku udaru powiadamia dyżurnego neurologa, a w przypadku ciężkiego urazu mobilizuje trauma team.
W dużych SOR, w szpitalach wieloprofilowych, a także w każdym szpitalu pełniącym funkcje centrum urazowego wyznaczyć należy na każdy dzień zespół urazowy (trauma team).
Przyjęto, że centrum urazowe ma charakter zadaniowy, a nie strukturalny. Podstawą jego działania jest więc cały szpital i dyżur dodatkowych osób, uzupełniających typowy zespół dyżurnych SOR.
I tak każdorazowo, celem prawidłowego przeprowadzenia procesu diagnostycznego i leczniczego mobilizowany jest odpowiedni zespół terapeutyczny (trauma team). Stale dyżurujący zespół lekarzy ratunkowych, chirurgów ogólnych, urazowych i anestezjologów wraz z pielęgniarkami wyspecjalizowanymi w tych dziedzinach i instrumentariuszkami oraz ratownikami medycznymi i technikami rtg uzupełniają w razie potrzeby inni specjaliści.
Wszędzie tam, gdzie działa zespół ludzi, ktoś musi nim kierować. Poniżej przedstawiono obowiązki członków trauma team. Największy nacisk kładzie się na rolę kierującego tym zespołem. Powinien to być lekarz z największym doświadczeniem spośród dyżurujących, chirurg ogólny lub anestezjolog z doświadczeniem i wiedzą obejmującą całość problemów traumatologii. Ma on „dyrygować jednobrzmiącą orkiestrą”. Sama obecność osoby kierującej zwykle podnosi poziom prowadzonej resuscytacji, a brak lidera zwiększa liczbę błędów. Osobę kierującego ustala dyrektor szpitala lub jego pełnomocnik ds. centrum urazowego.
1. TRAUMA TEAM LEADER
• obserwacja przebiegu resuscytacji
• organizacja pracy zespołu
• koordynacja, konsultacja, decyzje terapeutyczne
• stała analiza wszystkich danych
• wezwanie niezbędnych konsultantów
• ustalanie priorytetów diagnostycznych i leczniczych
• opracowanie definitywnego planu leczenia
• decyzja dotycząca miejsca hospitalizacji
• kontakt z koordynatorem medycznym województwa i CPR
2. SPECJALISTA MEDYCYNY RATUNKOWEJ
• dokonanie badania wstępnego i ponownego
• obserwacja stanu pacjenta
3. ANESTEZJOLOG
• zabezpieczenie drożności dróg oddechowych
• monitorowanie parametrów życiowych i raportowanie o stanie chorego
• założenie sondy żołądkowej
• podawanie leków zgodnie z zaleceniami „1”
4. CHIRURG ASYSTUJĄCY
• wykonanie wstępnych procedur chirurgicznych, nakłucia diagnostyczne i odbarczające, wenesekcja, cewnik do pęcherza, USG
• asysta dla „5”
5. I CHIRURG OGÓLNY
• podjęcie operacji ratujących życie
6. I PIELĘGNIARKA (INSTRUMENTARIUSZKA)
• przygotowanie sali operacyjnej
• asysta przy zabiegach chirurgicznych
7. II PIELĘGNIARKA URAZOWA
• dokumentacja zabiegów
• asysta dla „5”, jeśli to konieczne
8. PIELĘGNIARKA ANESTEZJOLOGICZNA
• dostęp do żył, pobranie krwi do badań
• instalacja monitorów (EKG, pulsoksymetr itp.)
• obserwacja objawów życiowych
• asysta dla „4”
• nadzór nad pracą respiratora
9. TECHNIK RTG
• wykonanie zleconych przez „1” zdjęć rtg
10. RATOWNIK MEDYCZNY
• rozebranie pacjenta
• transport krwi i próbek laboratoryjnych
• wykonanie badań w minilabie
• wszystkie inne niezbędne czynności pomocnicze
W przypadku udziału w zabiegach takich specjalistów, jak neurochirurg, torakochirurg, ortopeda itp., ustawienie pozostałych uczestników szeroko pojętej resuscytacji