Przewodnik po myśli Carla Gustava Junga. Отсутствует
i kultury”. Jego działalność naukowa obejmuje pogranicze na styku psychologii głębi, pedagogiki kultury i antropologii kulturowej. Autor książek: Jungowska interpretacja mitu ojca w prozie Brunona Schulza (2001), Psychologia pychy. Drogi ku Jaźni (2003), Duchowość i narcyzm (2006), Wola i opętanie. Enancjodromia a rzeczywistość (2008, wyd. 2 poszerzone 2010), Pedagogika a paradygmat nieświadomości (2013), Kultura manii (2016) oraz ponad 80 artykułów naukowych.
Kazimierz Pajor | [email protected]
Doktor; studiował filozofię i teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie i w Poznaniu, gdzie na Papieskim Wydziale Teologicznym w 1992 roku obronił rozprawę doktorską pt. „Rola archetypu w analitycznej psychologii C.G. Junga”. Autor wielu artykułów na temat teologii i psychologii głębi oraz książek: Psychologia archetypów Junga (2004), Śladami Junga (2006; wyd. 2, 2008), Psychoanaliza Freuda po stu latach (2009), Die Freude am Glauben wieder entdecken (2013). Współautor Sapienstis est erdinare (2001), Między świadomością i nieświadomością (2007), Spotkania z Jungiem (2007). Stały współpracownik redakcji „ALBO albo. Problemy psychologii i kultury” i wydawnictwa Eneteia. Szczególnie interesuje się analityczną psychologią Junga oraz możliwością zastosowania jej do interpretacji zagadnień teologicznych. Obecnie pracuje nad encyklopedycznym słownikiem pojęć psychologii Junga. Od wielu lat mieszka i pracuje w Niemczech.
Andrzej Pankalla | [email protected]
Doktor habilitowany w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się historią psychologii, psychologią kulturową oraz psychologią religii. Współzałożyciel Instytutu Psychologii Mitu, były redaktor pisma jungowskiego „ALBO albo. Problemy psychologii i kultury”. Członek Rady Naukowej „Journal of Psychology and Personality”. Kierownik wypraw badawczych: Ekwador, kraje Afryki, Meksyk, Korea Północna, Tajlandia, Chiny, Buriacja, Gwatemala. Autor Psychologii mitu (2010), Mitocentrycznej psychologii kulturowej Ernesta Boescha (2011), Kultury psychologów (2014), współautor Psychologii kultury (2005), Psychescapes. Tożsamość naszych czasów? (2007), Mitoterapii (2010), Mitu miłości w kulturoterapii (2010), Psychologii Słowian (w druku), redaktor Homo religiosus a psychologia (2015), współredaktor Studies in the History of Social Sciences (1995). Współautor filmów: Ekwador 12/12, Yage, Urgyel; autor El Corazon del Cielo.
Mirosław Piróg | [email protected]
Doktor habilitowany pracujący w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego. Studiował fizykę teoretyczną oraz filozofię na Uniwersytecie Śląskim. Od ponad 25 lat zajmuje się psychologią głębi Carla Gustava Junga, a zwłaszcza problematyką symbolu i doświadczenia religijnego. Prowadzi wykłady i seminaria ukazujące powiązania pomiędzy współczesną nauką a starożytnymi tradycjami mądrościowymi. Autor książek Psyche i symbol (1999), Williama Jamesa filozofia doświadczenia religijnego (2011) oraz kilkudziesięciu artykułów, redaktor Odcieni gnozy (2007). Członek redakcji pisma „ALBO albo. Problemy psychologii i kultury”. Członek rady naukowej pisma „Hermaion”, poświęconego badaniom nad zachodnią tradycją ezoteryczną.
Jerzy Prokopiuk
Urodzony w 1931 roku w Warszawie gnostyk i antropozof, tłumacz literatury ezoterycznej i naukowej z języków niemieckiego, angielskiego i francuskiego (136 wydanych pozycji, m.in. dzieła Goethego, Steinera i Junga). W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku wprowadził do Polski myśl Junga. Opublikował przeszło 600 tekstów w prasie różnego zakresu, od dzienników po roczniki. Autor 25 książek m.in. Historii Różo-Krzyża (2013), publikacji dotyczących myśli Steinera i Junga oraz własnego dziennika życia duchowego Światłość i Radość. Zapiski z życia duchowego. Inspiracje i refleksje (2003). Jest również autorem pierwszej powojennej polskiej książki poświęconej antropozofii.
Jacek Sieradzan | [email protected]
Doktor habilitowany, filozof religii, buddolog, tłumacz, filmowiec. Autor trylogii o szaleństwie religijnym Szaleństwo w religiach świata. Szamanizm, religia starogrecka, judaizm, chrześcijaństwo, hinduizm, buddyzm, islam (2005), Od kultu do zbrodni. Ekscentryzm i szaleństwo w religiach w XX wieku (2006) i przygotowywanego do druku słownika Boskie szaleństwo. Ponadto opublikował trzy inne książki: Jezus Magus. Pierwotne chrześcijaństwo w kręgu magii (2006), Sokrates magos. Autsajderstwo, magia i charyzma w kontekście antropologii symbolicznej Victora Turnera (2011), Sokrates nieznany. Studia o recepcji postaci Sokratesa (2011). Redaktor antologii Buddyzm (1987) oraz Drogi karmy i ścieżka Dharmy. Antologia poezji buddyjskiej Ameryki (1993), a także kilkunastu zbiorów esejów. W latach 2014–2015 pracował w Nepalu nad dwoma filmami dokumentalnymi o dzieciach z ulic Katmandu. Pierwszy nosi tytuł Vidhya (2015), drugi pt. Rainbow Children – w produkcji.
Izabela Trzcińska | [email protected]
Doktor habilitowana, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Religioznawca, historyk idei, antropolog kultury. Zajmuje się alternatywnymi nurtami w kulturze, mitologią popkulturową i ideami ezoterycznymi w świecie Zachodu. Interesuje się także sztuką, koncepcjami wyobraźni oraz antropologią komunikacji. Jest prezesem Polskiego Stowarzyszenia Badań nad Zachodnim Ezoteryzmem oraz członkiem Laboratorium Niedogmatycznej Duchowości i Polish Bateson Research Group. W grancie Kultura polska wobec zachodniej filozofii ezoterycznej w latach 1890–1939 pełni funkcję kierownika sekcji „Teozofia”.
Tomasz J. Jasiński
Człowiek i jego mit Carl Gustav Jung na tle swoich czasów
Kim był Carl Gustav Jung? To pytanie, które zadaje sobie chyba każdy, kto zetknął się z jego myślą. Niektórzy znajdują w niej inspiracje potwierdzające i wzmacniające ich własne rozumienie i doświadczanie świata. Inni reagują niezgodą i odrzuceniem. Niewielu jednak pozostaje wobec niej obojętnymi. Tak czy inaczej myśl Junga zostawia ślad w życiu tych, którzy mieli z nią kontakt. Kim więc był Jung? Moim zdaniem wiemy tyle, że był postacią skomplikowaną i wieloznaczną: jako człowiek, naukowiec, lekarz duszy, jako wiejski ogrodnik aspirujący do roli badacza natury wszechświata. Nie waham się zaryzykować stwierdzenia, że Jung był geniuszem.
Wielki filozof nauki Thomas Kuhn uważał, że postęp w nauce dokonuje się dzięki geniuszom. Jego zdaniem to oni rozsadzają obowiązujący paradygmat myślenia, tworząc zręby nowego. Jung spełnił te kryteria. Pojawił się w czasie, w którym raczkująca psychologia akademicka walczyła o status naukowości. W mistrzowski sposób połączył tradycję rozważań o duszy ludzkiej z rodzącym się na jego oczach nowym sposobem ujmowania świata wewnętrznego, który odtąd zwykliśmy nazywać psychiką. Jung jest w historii idei postacią, która spaja bezpośredniość doświadczenia samego życia z próbą jego zrozumienia i nadania mu racjonalnego znaczenia. Utrzymanie tak ogromnego napięcia między tym, co racjonalne, a tym, co irracjonalne, wymaga geniuszu.
Kim jest Jung? Wydaje się, że dla nas obcujących z jego myślą jest przede wszystkim mitem. Być może jest symbolem. Z pewnością jest obrazem, fantazją, zbiorem naszych wyobrażeń na temat tego, co kryje się nie tyle w postaci historycznej, ile w tym, co jesteśmy skłonni w niej widzieć. Filozofowie nazywają Junga filozofem lub gnostykiem. Psychologowie – psychologiem lub mistykiem. Psychiatrzy – lekarzem lub kimś, kto odstąpił od profesji. Teologowie skłonni są widzieć w nim apostatę zaangażowanego w rozważania na temat relacji z Absolutem, roztrząsającego naturę dobra i zła. Ludzie kultury i sztuki widzą w nim piewcę uniwersalności transcendentnych znaczeń. Humaniści zaś twórcę nowego kierunku myślenia o relacjach między naukami społecznymi a tak zwaną twardą nauką.