Die De Zalze-moorde. Julian Jansen
is in die proses bewusteloos geslaan. Toe hy later bykom, was die aanvaller weg. Hy het toe die 107-nommer van die nooddienste gebel.
Henri het pas ná die moorde skynbaar moeite gehad om dinge te onthou; Alex Boshoff het in die media vertel sy boesemvriend het die oggend voor die moordhuis aan hom gesê sy gesin is deur “twee of drie mans” aangeval.
Volgens Alex het Henri baie by hom in die koshuis Helderberg van die Universiteit Stellenbosch gekom. Hulle het gereeld saamgekuier en baie ander dinge saam gedoen. (Hul pa’s was sakevennote by onder meer Curro Holdings. Die twee gesinne het oor en weer by mekaar gekuier en soms saam gehengel, geduik en geskermsweef.) Henri is “geniaal” en “baie goed met syfers”.
Ander huisvriende vertel Henri se ledigheid het hom partykeer ondergekry; die druk en roetine van ’n universiteit se akademiese program het ontbreek. Die huis het hom gedruk, dalk kloustrofobies gemaak. Dan het hy met een van die gesin se motors dorp toe gery, of die pad gevat en na die Stellenbosch Square of al met die R44 langs na die Spar-winkel by Paradyskloof gestap. Daar het hy dan sigarette gekoop.
***
By sy oom André du Toit in die woonbuurt Welgelegen in Parow, noord van Kaapstad, is Henri terneergedruk, aansienlik maerder en slaperig, word vertel. Hy hou hom so skaars dat die stil buurt se mense aanvanklik omtrent nie eens weet hy woon daar nie.
Die Du Toits se huishulp, Aysha Louw, vertel later in ’n telefoniese onderhoud sy en Henri was soms alleen by die huis. Hy het meestal in sy kamer gebly. “Hy het ook nie daar uitgekom wanneer daar gaste was nie. Henri het soms alleen buite by die swembad sit en rook. Sulke sterk sigarette. Hy sou ook vir hom ’n drankie in die bar skink en dit dan kamer toe vat.”
Sy was maar skrikkerig vir hom in die lig van die skinderstories en omdat hy dalk ’n verdagte in die moorde kon wees. “Ek het nooit dat hy agter my staan nie. Hy het later meestal alleen in ’n BMW gery en lank weggebly.”
***
Byna drie maande ná die moorde sien die wêreld vir die eerste keer hoe Henri nou lyk. Op foto’s wat ’n vryskutfotograaf op ’n Sondagoggend van ’n sandduin af van hom, sy oom André du Toit en ’n onbekende niggie van Henri geneem het, stap hulle kort voor die Paasnaweek met twee swart honde langs die see by Bloubergstrand. Die kleiner hond is Marli se Sasha, wat van Australië af saam met haar Suid-Afrika toe gekom het. Oscar, die labrador, is André s’n.
Henri stap kaalvoet in ’n kortbroek en trui. Hy hou van kentekens van strokiesverhale op sy klere. Vandag is dit Superman se beurt.
Vriende vertel agterna André en sy susterskind het gereeld by die see gaan sit. Die twee het maar min gepraat. Net op die sand gesit, elkeen met sy eie gedagtes, en oor die see uitgestaar. Dan sou die jong man ’n sigaret aansteek en die blou rook stadig uitblaas.
Foto’s het ook in ’n tydskrif verskyn van Henri wat voor sy oom se huis by ’n donkiekar met ’n man staan en gesels. Dié het vertel hy het dwelms aan die Van Breda-seun verkoop. Watter soort dwelms, het hy nie gesê nie.
Tussendeur kuier Henri af en toe by familie in Gauteng. Hy het nie veel vriende in Suid-Afrika nie en besoek hoofsaaklik sy niggies en neefs aan sy ma se kant. Op foto’s wat die Du Toits op sosiale media deel, staan die lenige kêrel meestal met ’n soort grynslag. Hy lyk op sy gemak, asof niks in die wêreld hom pla nie.
Mettertyd droog die romanse tussen Henri en Bianca van der Westhuizen op. Vriende vertel ná die tragedie het die twee mekaar nog soms gesien, maar dinge het later verwater tot SMS’e of WhatsApp-boodskappe. Bianca is glo vir ’n tyd oorsee gestuur om alles te verwerk.
Die aantreklike donkerblonde jong man se gesig raak algaande bekender. Mense staar hom soms op straat aan. Ander neem hom af of fluister agter ’n bakhand dat die seun wat die bylmoorde oorleef het in die omgewing is. Van hulle vertel agterna dit het gelyk asof hy nie ’n duit omgee dat hy herken word nie. “Hy was in sy eie wêreld gekeer. Hy was anoniem soos menige ander in die straat of restaurant.”
Weens die media wat teen middel April pal sy oom André se huis dophou, gaan Henri tuis in ’n gastehuis met ’n kleurryke tuin. Hy bly twee weke daar. Vir sy gashere vertel hy hy is van Johannesburg en studeer aan die Universiteit Stellenbosch. En dat sy ouers in Australië woon.
In die media ontvou ’n beeld van Henri as ’n stil mens, iemand wat elke dag op sy rekenaar doenig is, so af en toe in die swembad swem, ’n Camel-sigaret rook of ’n glas wyn of whisky alleen in sy kamer drink. Alleen met sy gedagtes.
***
Sewe maande ná die moorde maak Teresa se suster Narita du Toit haar hart oop: Henri is nie ’n moordenaar nie en niks is verkeerd met hom nie, deel sy Huisgenoot mee. Die mediabespiegelings dat dit dalk hy is wat sy ouers en broer vermoor het, is vir haar verskriklik. Hy is ’n lieflike kind wat nooit so iets aan sy gesin sou kon doen nie. As ’n kind iets verkeerds gedoen het, kan ’n mens dit aan sy oë of liggaamstaal sien, en aan Henri is daar nie so iets nie.
Die polisie het ook nog nooit gesê hy is ’n verdagte nie, net ’n ooggetuie. Hy gaan aan met sy lewe omdat hy niks het om weg te steek nie. As sy ’n twintigjarige was wat gesien het hoe haar gesin vermoor word, sou sy in ’n sielkundige inrigting beland het. Nie Henri nie.
Narita verklaar in die tydskrif haar susterskind se gedrag in “onmenslike omstandighede” maak haar trots. Hy vat alles soos ’n man.
Ná hierdie woorde van Narita is daar opnuut bespiegelings oor wie van die uitgebreide familie hulle in watter kamp bevind.
Oor Henri raak die verdeeldheid duidelik ál groter. Maar oor Marli se wonderbaarlike herstel staan die Van Breda’s en die Du Toits saam. Hulle is oorstelpd en verstom.
3 Skuilnaam.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.