Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Габделджаббар Кандалый

      Сәнең күңлең, җаным, кемне көтәдер?

      Көтеп юкны, газиз гомрең үтәдер.

      Бу кадәр үк инәлеп, и җаный ла,

      Сүзем тыңлап, йарым булсаң, ярый ла.

      Әгәр дә тыңламасаң, и Фатыйма,

      Үкенермен бу инәлгән хатыйма.

      Гомер буенча хәсрәткә саласың,

      Ничек итим, эчем өзеп аласың.

      Сагынып егъласы булсам гомергә,

      Эчем янып, дүнәр кара күмергә.

      Егъларга каламын йөрәк канилә[406],

      Җаный ла, и җаный ла, и җаный ла!

      Җаныем ла диеп хәсрәт йийәргә[407],

      Нигә ташладың, и җаным, дийәргә.

      Үкенечкә генә туган икәнсең,

      Бәңа хәсрәт өчен булган икәнсең.

      Сәне сәүгән идем җаным-тәнемлә,

      Нидән ташладың, и җаным, бәне лә?

      Исемә төшәсе булсаң ялан бик,

      Халем мөшкил булыр, җаный, яман бик.

      Кулым йитмәс, ки тотсам, йар, үзеңне,

      Күзем йитмәс, ки күрсәм, йар, йөзеңне.

      Бәнем халемдин аңа һич хәбәр юк,

      Ки бу дәрдемдин аңа һич әсәр юк.

      Әйа җаным, сәне кайдин табармын?

      Мамык берлән нәчек утны янармын?!

      Бән бичара сәне кайдин күрәрмен?

      Чыкмыйча утыңызда күп йөрәрмен.

      Сәнең дидареңә[408] мохтаҗ булыпмын,

      Тәкый гыйшкың утынга янып-көепмен.

      Мөнәүүәр[409] җәмалеңчөн басты кайгу,

      Бәңа сәнсез ошбу җиһан карангу!

      Җәмалеңне күреп хәйран булыпмын,

      Сәне күрмәк өчен гирйан[410] улыпмын.

      Көчем юкдыр хәрәмеңә[411] йитәргә,

      Илкем[412] йитмәй сән җаныйны тотарга.

      Йөзең күрергә теләймен, үзеңне,

      Билең кочып сүләшергә сүземне!..

      Гаҗәб ләтыйфәдер[413] җисмең,

      Ки белми ничек[дер] исмең;

      Йөрәгем, бәгърем и кисдең,

      Ки күргәзеп кәмаляти[414].

      Билең нечкә, буең һәм төз,

      Тәнең саф, гүйәки ак бүз;

      Әгәр дисәң дә сән бер сүз,

      Укыр идем йөз айати[415].

      Гаҗәбдер