Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Габделджаббар Кандалый

      Дигел анлара бу сүзне,

      Бакып анлара дөз күзне[528]:

      «Ятыр катыңда кискәдәй,

      Бирүбән тын ки мичкәдәй!»

      Оялмасана, и җаный,

      Дигел анлара сән аный;

      Оялып хәсрәтә калсаң,

      Разый ирмәс сәңа Алла.

      Ике мәгъшук бергә кушла –

      Ефәк булып ки ишелә,

      Кәлүб куйнына ки керсә,

      Нәсыйб итеп, кушып Алла.

      …………………………………………..

      ………………………………………….

      Муафикъ кулларын салса,

      Гүйә разый аңа Алла.

      Кушылып [бу] ике җаный,

      Ки белеп хөкме уганый[529],

      Ки мондан яхшысы къәный[530]? –

      Бу дорур ризаи Алла.

      Бу икеләре гыйлем булса,

      Белүб андай гамәл кыйлса,

      Ки галимнең кулун алса, –

      Булыр и һөдаи Алла[531]!

      Сүзем тотып ки ал гыйбрәт,

      Ярин[532] сәңа булыр рәхәт,

      Бу эшләрдер сәңа гыйбрәт, –

      Сәнеңчөндер җәннәти Мәүля[533].

      Гыйлемдән ки йөз дүндермә,

      Гыйлем чырагын сүндермә,

      Аңа чытык йөзең вирмә, –

      Разый булыр сәңа Алла…

      Салур андин түбән башны,

      Чытар йөзи, күзне-кашны,

      Ачылып хатнына дәшми, –

      Көлеп бакмак аңа къәный?

      Каралык къәлбене[534] баскан,

      Агыр балта биленә аскан,

      Юан-юан агач кискән, –

      Арыгач уйнамак къәный?

      Арыгач ачылып тормаз,

      Үзе йәш, ултырып тормаз,

      Хәлалене күзе күрмәз, –

      Торыр килеш карап аный.

      Йәнә ул дәмдә[535] кич булгай,

      Кәлүб түшәккә ултыргай,

      Хәлаленә моны айгай[536]:

      «Дийәен бән, ишет моный.

      Дийәем бән, сән ишеткел,

      Кәлүб аякымны чишкел,

      Үгетне бу онытмагыл:

      Кибәргә пичкә сал аный».

      Китәндәй[537] ак беләкләрен,

      Кәлүб ул сызганып анда,

      Чишеп алыр аякларын,

      Алып пичкә салур аный.

      Наданның хале бу улгай,

      Чабатасына туфрак тулгай,

      Оекы һәм кара булгай, –

      Чыкуб хатун кагар аный.

      Йәнә сузар аякыны,

      Ки тартырга оекыны,

      Коеп тузан увакыны[538], –

      Буянурсән йәнә, җаный.

      Бу мескин чыкубән какгай,

      Ки әле туфракга баткай,

      Керүбән катында яткай, –

      Торып да ул үбәр аный.

      Кияр аякына лапта[539],

      Аны киеп йөри таптап,

      Көйдермәгел берүк утка,

      Әгәр салса кибәргә аный.

      Киеп лапталары тузгай,

      Кадерсез гомре, бел, узгай,

      Ишетеңез моны сез, һай, –

      Ахирәт эстәмәк къәный?

      Аякы, тубыкы бәйләнгәй,

      Йите