Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3. Ахат Гаффар
тотыгыз!
Нурзадәдән калганнары, кулларын киң җәеп, колынны куарга керешә.
Нурзадә (ташка барып утыра). Кошларга җиңел: аларның күккә күтәрелергә канаты булган… (Кулларын карый.) Күккә күтәрелергә һәм… һәм…
ЧАТТА
Ир.
Хатын.
Караңгылыкта телефон шылтыраганы ишетелә. Бүлмәгә яңа гына кайтып кергән Хатын йөгереп уза, тик ул трубканы алырга өлгерми кала. Плащ төймәләрен ычкындыра-ычкындыра, үзе шылтыратып карый – озын зыңнар. Трубканы куя, коридорга чыгышлый ут кабыза һәм бераздан, инде өстен салган хәлдә кереп, халатын кия дә сәгатькә карап тора. Аннары кухняга уза, кайнатырга дип, плитәгә сөт куя, йомырка тәбәсе пешерә башлый, алмалар, чынаяклар юа. Табын әзерли. Тагын сәгатькә күз төшереп ала да, кухня утын сүндереп, зур бүлмәгә уза. Телевизор кабыза һәм, алма ашый-ашый, бермәл карап утыра. Аннары телевизорны сүндерә дә, уфтанып, кер үтүкли башлый. Ә гомумән, ул ире кайтканны көтә. Ишек кыңгыравы чыңлый. Ул, теләр-теләмәс кенә барып, ишекне ача. Кухня утын кабыза, бая пешергән йомырка тәбәсен җылытырга куя, чәй ясый.
Чишенеп, Ир керә, алма алып ашый башлый. Хатын аңа карап тора.
Ир. Нигә дәшмисең?
Хатын. Ә син?
Ир. Мин бит яңа гына кайтып кердем, тамак ач.
Хатын. Мин дә ашамаган.
Ир. Аша. Кем куша ашамаска.
Хатын. Сине көттем.
Ир. Рәхмәт.
Хатын өстәлгә йомырка тәбәсе куя, тәлинкәләргә бүлә.
(Йөзен чытып.) Шушы гынамы?
Хатын. Бисмиллаңны әйт тә күбрәк ипигә исәп тот – туярсың.
Ир. Ипи нәрсә! Менә ни алып кайттым әле мин! (Китап алып килеп күрсәтә.) Айзек Азимов! Менә эшләп тә күрсәтә ичмаса! Ике йөзенче китабын язып ята. Берүзе. Секретарь- сыз, стенографистсыз, машинисткасыз һәм референтсыз. Өлгерә дә соң кеше!.. Мин дә бит күпмедер дәрәҗәдә аңа охшаш, әйеме?
Хатын (ирония белән). Кай төшең белән? Кырык пьеса яздың мәллә?
Ир. Секретарь, стенографист, машинистка, референтсыз эшләвем белән.
Хатын. Аларның бөтенесен мин сиңа берүзем алыштырам түгелме соң? Өстәвенә ашарга пешерүчең дә, хатының да! (Китапны карап ала.) Шәп китап… Ә ипи алып кайттыңмы соң?
Ир (уйлап торгач). Шылтыратып әйтмәдең ич. Онытканмын.
Хатын. Кайтып керүгә шылтыраткан идем дә – син юк идең инде…
Ир. Бер тапкыр сиңа да ярар иде.
Хатын. Ипине көн саен син алып кайтырга тиешлеге безнең өйләнешкәннең икенче көнендә үк бүленеп куелган бит инде. Минем букчага сыймый: сөт, кефир, алма алдым.
Ир. Икенче кулыңа тотсаң өзелер идеме?
Хатын. Ә портфельне кая куйыйм, ди?
Ир. Култык астыңа кыстыр.
Хатын. Портфельнеме?
Ир (кычкыра төшеп). Ипине!.. Гомумән, ул ипи мәсьәләсендә безгә карашны үзгәртергә вакыт. Тормыш үз төзәтмәләрен кертә. Монда альтернатива булырга тиеш тә түгел, мөгаен. Ни гомердән бирле һаман шул бер проблема! Күпме дәвам итәргә мөмкин бу?
Xатын. Инде ай ярым буена яза алмаган баш мәкаләңнең үчен аласыңмы әллә?
Ир. Көлмә, яме! Харап булган: подъезддан ике адымдагы кибеттән ипи кыстырып