Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3. Ахат Гаффар
нәрсә синең берәр… «романыңның» шартлы билгесе түгелме?
Ир. Ул «романның» ире миңа очрашу билгеләмәгәндер ич? Хатын-кыз шылтыраткан булса бер хәер. Шигең нигезсез.
Хатын (җиңел сулап куйгандай). Ышандыра торган кире кагу. Ә соңга калып кайтуыңның сәбәбен раслыйсың бар әле.
Ир. Режиссёр белән утырдык.
Хатын. Ассистенткасы белән түгел микән?
Ир. Минемчә, соңаруларым сәбәбен бер раслап күрсәттем бугай инде мин сиңа. Тун белән гарнитур алып. Бу пьесам куелгач, ни белән раслаттырырсың икән? Машина беләнме?
Сәгать күкесе унга кычкыра.
Хатын (аңа елышып). Ярый, мин ятам… Ә син?
Ир. Минем эшлисем бар. Режиссёр финалны башкачарак итеп күрергә тели.
Хатын (кинәт борыла, кырыс). Алайса, сәгать герләрен күтәреп куй!
Ир. Мине вак-төяккә ваклама әле, зинһар!
Хатын, уфтанып, сәгать герләрен күтәреп куя, йокы бүлмәсенә кереп китә.
Караңгылык. Шул ук күренеш.
Коридорда ут кабына. Хатын кайтып керә. Өстен-башын салып, ут кабыза, сәгатькә карап ала, чишенеп, халат кия. Кыскасы, кичәгечә үк кухняда кайнаша башлый. Ишек кыңгыравы чыңлый. Барып, ишек ача. Ир кайтып керә, чишенеп тормастан кухняга уза, горур кыяфәт белән өстәлгә ярты бөтен ипи куя. Чишенеп, кулын юып керә.
Ир. Нигә дәшмисең?
Хатын. Ә син?
Ир. Эш эшләргә кирәк. Сүз белән тамак туймый. (Ипи кисә.)
Хатын. Кырдың инде, айга бер мәртәбә ипи алып кайткан!
Ир. Аның каравы пьесамны төгәлләдем!
Хатын ашарга бүлә.
Тагын карабодай боткасы!
Хатын. Бишенче номерлы диета, үскәнем. Сәгать тугызда эремчек ашарсың, унбердә кефир эчәрсең. Кичен аз ашарга кирәк сиңа. Бер халыкның кичке ашыңны дошманыңа бир дигән мәкале бар.
Ир. Ул чагында мин теләсә кемнең дошманы булырга әзер: үзе ашарга дигәнне миңа китерсен. Бигрәк тә итен.
Хатын. Хәзер бөтен кеше диетик, син генә түгел.
Ашап бетергәч, Ир отвёртка белән урындык шөрепләрен бора башлый.
(Аңа карап торгач.) Ни булды?
Ир. Какшаганнар ич.
Хатын. Гомер булмаганны каян килеп тотындың әле? Пьесаңны кире какмаганнардыр ич?
Ир. Урындык төзәтүнең пьесага ни катнашы бар?
Хатын. Бүтән чакны аның ише эшләргә вакытың юк ич синең. Ник иртә кайттың? Драмаңны кире какмаганнардыр ич.
Ир (чыга). Киресенчә, бүген мин пьеса финалының яңа варианты килеп чыгачагын сизеп торам.
Хатын. Нишли, теге хатын ирен ташлап китәмени?
Ир. Бөтен бәла шунда шул – ташламый.
Хатын. Ник?
Ир. Яшәргә кирәк бит!
Тынлык.
Хатын. Ярар, арыгансыңдыр, ял ит бүген.
Ир. Әле сәгать герен күтәрәсем бар.
Хатын. Үзем, үзем… Син гәҗит укы. Бәй, бүген хоккей да бар әле сиңа!
Ашыгып барып, телевизор кабыза, Ир килеп сүндерә.
Ир. Язып бетерәсем бар.
Өстәл лампасын кабызып, бүлмә утын сүндерә дә, бераз уйлап торгач, машинкада яза башлый. Хатын, тынычланып, ваннага кереп китә.
Хатын тавышы. Әй, арканы уып чык әле!
Ир, ачудан нишләргә белми торгач, ваннага кереп китә. Кире кереп, яңадан