АСАРЛАР (II жилд). Сирожиддин Саййид

      Она, сизнинг ёнингизда қололмадим,

      Кўзингизга гард қўнди, мен ололмадим.

      Бу дунёда ҳаловату ором надир?

      Оромингиз олдим, ором беролмадим.

      Остонамиз кузатгайдир баҳорларни,

      Хазонларга алмаштириб ифорларни.

      Барглар ҳикмат айтса тирнаб деворларни,

      Таскин бериб қошингизда туролмадим.

      Қишлар бунда оқ дастурхон тузатгайдир,

      Қисмат яна не ўйинлар кўрсатгайдир?

      Ўчоғдаги олов сизни иситгайдир,

      Мен шу ёнган қўрчалик ҳам бўлолмадим.

      Тинди йиллар, тинди олам ёғинлари,

      Селларнинг ҳам бор-ку сўнги, охирлари,

      Тинмади ҳеч юзингизнинг ёмғирлари,

      Мен бир насим бўлиб етиб келолмадим.

      Кўнгил йўлин бошдин-оёқ меҳнат кўрдим,

      Йўлда ётган хасда ҳам бир зийнат кўрдим,

      Бировларга кўнгил бериб миннат кўрдим,

      Манглайимни тошга уриб ёролмадим.

      Умр деган новдадаги қушдай экан,

      Оқибатнинг эса мағзи пучдай экан,

      Дунёлари кечаги бир тушдай экан,

      Мен бу тушнинг таъбирини билолмадим.

      Шом чоғида қолдингизми толиб яна?

      Заъфарондай сарғайиб ҳам сўлиб яна?

      Шунча алам етмагандай, келиб яна

      Бор дардимни сизга тўкдим, уёлмадим.

      Осмонларнинг қаърида,

      Қаҳратонлар қаҳрида,

      Изғиринлар заҳрида

      Ҳазин кулган юлдузман.

      Мискин маъво эдим мен,

      Кўп серсавдо эдим мен,

      Зору танҳо эдим мен,

      Бағрим тилган юлдузман.

      Зулматларга тик келдим,

      Шабнам бўлиб тўкилдим,

      Гул баргидан тикилдим,

      Маъюс қолган юлдузман.

      Не кўйларга тушмишман?

      Гоҳ олмос, гоҳ кумушман,

      Ҳижронларга танишман,

      Фарёд қилган юлдузман.

      Айтсам дилда зоримдан,

      Гуллар унгай қорингдан.

      Кечиб йўғу боримдан

      Нурга тўлган юлдузман.

      Сен, эй синглим, сен оғам,

      Ўтгай алам, ўтгай ғам,

      Бир дардим бор менинг ҳам,

      Мен дард билган юлдузман.

      Кўпдир дўсту ёр, юрак,

      Қанчалари нокерак.

      Гардишларингдан, фалак,

      Сабоқ олган юлдузман.

      Шомлар аро чўмгайман,

      Балки бир кун сўнгайман,

      Умр – чақмоқ, унга ман

      Балдоқ илган юлдузман.

      Дунё тўлуғ сасларга,

      Риёлар, ғаразларга.

      Кўнгли қаро касларга

      Армон бўлган юлдузман.

      Ўртамизда гумонлар қолди:

      Яхшилар йўқ, ёмонлар қолди.

      Севгимиздан туманлар қолди.

      Ўтди бари, тарқалди бари,

      Ҳаволарда мезонлар қолди.

      Йироқларда чўкдилар тоғлар,

      Тўкилмишлар