АСРОРНОМА. Шайх Фаридуддин Аттор
орифон – йўқликда ҳастлик54,
Камоли ошиқон – йўқликда мастлик.
Камоли анбиё – ул жойда жой йўқ,
Ки Ҳақдин ўзгага унда раво йўқ.
Камоли қудс келур ишқ қурбатидин,
Камоли ишқ эса ишқ рутбатидин55.
610 Чу аввалдин то охир печ дар печ56,
Камоли гар йўқ эрса, ҳечдир ул, ҳеч.
Камоли бўлмаса гар, не билурлар?
Боқиб безавқу шавқ, ҳайрон қолурлар.
Талаб эрмиш камолни изламак то,
Дили доно бу сирдин баски огоҳ.
Ки бошдин то оёқ бу битта занжир,
Бирини бошқасига сен яқин бил.
Ўшал занжир учин тутмиш Худованд,
Назар сол, қанча ҳалқа, қанча пайванд.
615 Баланддин пастгача занжир не миқдор,
Ажаб қудрат, ажаб сунъи жаҳондор.
Баланддан пастгача моҳирдир, илло,
Чиқолмас бағридин бир кимса асло.
Ҳама хоҳиш, ирода унда ҳар гал,
Сабаб йўқдирки, келгай ундан аввал.
Худованди карим ҳар ишни билгай,
Сенга гар яхшилик йўқ, яхши қилгай.
Ҳама офоқ иши ишқ ичра чоп-чоп,
Бу водийда камоли ишқни излаб.
620 Кўнгилда бўлмаса гар ишқ шавқи,
Қаёқдин ҳам етишгай сенга завқи?
Фалак шу ишқ аро ўқ ёғдирар, тир,
Ажаб девона ул, бўйнида занжир.
Малойик кўкка занжирбастадирлар,
Вале шу ҳолда ҳам кўкка инарлар.
Етишса ҳазрати Ҳақдин хитобе,
Тушар кўкларга андин инқилобе.
Агарда етмаса Ҳақдин хитоб ул,
Фалак бўлмасди, бўлмас инқилоб ул.
625 Аё, сўфий, кийиб устингга хирқа,
Анга парвонадирсен ҳар дақиқа.
Кузат бу ҳолатинг, эй ишққа пайваст,
Ки то рўзи қиёмат бўйласен, бас.
Камоли ишқ сенга шойиста ҳолдир,
Бу бандингдин қутулмоғинг маҳолдир.
Бу мушкул боғу бандни биз ечармиз,
У даргоҳингга сўнг излаб етармиз.
Отиб шу хирқани, ўздин бориб чун,
Узукка айланармиз чарх уриб чун.
630 Кейин баҳрингда чун ғаввос бўлурмиз,
Сен унда омию биз хос бўлурмиз.
Ва унда бори фавқ57 сори чопармиз,
Гаҳи бир завқу шавқ сори чопармиз.
Бўлиб дарёда ғаввосликка машғул,
Севинчдин гоҳи раққосликка машғул.
Юриб андоқки кўнгил хушлагаймиз,
Илондек дамба-дам пўст ташлагаймиз.
Агар кўнглингни хушҳол этса уқбо,
Тафаккур қил, не эрмиш сенга дунё?
635 Ки аввалда эдинг дунёда қандоқ?
Чу охирда бўлурсен баски мундоқ.
Гаҳи сувсен, гаҳи қонсен, гаҳи сут,
Кеча мурғак, бугун бир кекса, беқут.
Гаҳи султони дин, гаҳ марди хуммор,
Гаҳи мурдори май, гаҳ пири асрор.
Неча минг пардада дунё кўрарсен,
Неча минг суврату маъно кўрарсен.
Бу водий ичраким, ишқ унга номдир,
Саросар пардадир дунё, тамомдир.
640 Киши билгайму, не сирри жаҳон бул?
Не сир эрмишки, нури ақлу жон бул.
Аё, оч дил кўзингни унга рўй-рост,
Ки ҳар бир зарра сенга