АСРОРНОМА. Шайх Фаридуддин Аттор
эмас, оташ эрур ул.
Нечук мен шарҳи жисму жон дегаймен,
Шу жисму жонни чун яксон66 дегаймен?
Аёлким бунда кекса, нотавондир,
У ёққа борса ул, қиздир, жувондир.
745 У ёққа элтмагай дардини инсон,
Таҳаммулдир унинг дардига дармон.
Кишиким бунда эрдир алп мисоли,
Қиёматгоҳда бўлгай бир чумоли.
Авон67 ул ёқда кўппакдек урар дам,
Бўлур сувратда тенг ит бирла Балъам68.
Бўлиб шу жисму жонинг ойина чун,
Этар арз ҳикматин икки тарафдин.
Бу ёқдин боқсанг, ул жисминг кўрингай,
У ёқдин – жон ила исминг кўрингай.
750 Азизим, не билурсен шу баданни,
Ажаб тилсим деб англа жону танни.
Биҳиштким сен ила зийнат топар, бас,
Амал гар этмасанг, зийнат тополмас.
Бир пири устоднинг айтганлари
Чунон нақл айламиш бир пири устод,
Ки жаннатким адамдин бўлди бунёд.
Ажаб бир боғу бўстондир, аломат,
Келурлар ул сари аҳли саломат.
Агар дунёда ҳур бўлсайди пайдо,
Булўрди жумла беҳуш токи уқбо.
766 Қани ул тобу тоқат, борми сенда,
Кўролсанг ҳури руҳафзони бунда?
Ажаб қувватки ул жонингда, қутлуғ,
Ки эрта бўлгуси юз карра ортиқ.
Сен, эй шул даҳр аро афтода инсон,
Тиларсен, юрсанг ул жаннатда сайрон.
Агар жон бунда, уқбода таҳури69,
Дилинг гар бунда, жаннат ичра нури.
Эшик, девори жаннатнинг ҳаётдир,
Замину осмони ул нажотдир.
760 Оғочи сидқу ихлосдирки, тақво,
Бутоқда меваси – асрору маъно.
Дарахти тойиба бўй отгай унда,
Оёғу қўлларинг сўз қотгай унда.
Дема, бунда насибанг бори бахтдир,
Не эксанг яхшилик, унда дарахтдир.
На хешу ақрабо қолгай, на ансоб,
Бўлурлар иш-амаллар сенга асҳоб.
Басо эрларки, ул ибн-ас-салотдир,
Басо хотунки, ул ухт-аз-закотдир70.
765 Кўнгилга келмагай ҳеч нарса ул дам
Ва жонга бу жаҳондин бир нишон ҳам.
Тўлиқдир бу жаҳон ҳурлар била чун,
Турарлар ун чиқазмай барча сокин.
Эшик, деворларинг ҳурга макондир
Ва лекин барчаси кўздин ниҳондир.
Замину осмон ғуж-ғуж фаришта
Ва лекин сенда кўз йўқдир кўришга.
Вужудингдин кечиб, тарк айлаган дам
Кўрарсен не эмиш ул икки олам.
770 Бўлур ҳар нарса маъноси сенга фош,
Уларни бир йўла билсай эдинг кош…
Ҳаёти айшу ишрат – кўрганинг бул,
Ҳаёти таййиба – эшитганинг ул.
Ҳаёт, эй дўст, сенинг жонингдадир, бас,
Ҳар икки сендадир, ҳеч айру эрмас.
Азалдин бўйла бўлди эътиборинг,
Йўқинг бор эрдию йўқ эрди боринг.
Ҳаётинг бор эрди ул дамда ҳам шул,
Кўр энди, не эмиш икки ҳаёт ул.
775 Сенга ушбу ҳаётингдин хабар йўқ,
Кейингни ул ҳаётдин ҳам асар йўқ.
Улардин бўйлаким маҳрум эрурсен,
Ҳаёти зарра не, қайдин билурсен?
Кечар