Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı. Анонимный автор

      Anne bana ne verdiysen

      Hepsini naklettim.

      Atalarımın ahlakını

      Şivelerini.

      Ben de sizin gibi durmadan

      Sabır ağacını yetiştirdim.

      Takatle topladım,

      Takatin meyvesini.

      Hepsini verdim, neler verdim

      Hatırlıyamıyorum…

      Ne yazık ki, hiç bir şeyim yok,

      Yop yoksul, özgürüm.

      Sizden emanet upuzun boyu,

      Cılız endamımı

      Kızıma vermeye mecburum.

      Chida, to‘kilmagin, oz qoldi yo‘lim,

      Bu yozganim balki,

      Senga so‘nggi xat —

      Seni men topaman, topmaydi o‘lim,

      Sen o‘lma faqat!

      Garchand qush, chechaklar ketdi ters tomon,

      Bizning sha’n bog‘larda qo‘pdi qiyomat.

      Biz qiyomatdan-da chiqqaymiz omon,

      Sen o‘lma faqat!

      Garchand yuragim o‘t, bilagim bardam,

      G‘amning toylarini taxladim qat-qat.

      Loladay ketgayman qayg‘uzorlardan,

      Sen o‘lma faqat!

      O‘qday tik yo‘llarni qars burganimda,

      O‘q tomir darz ketar, og‘riq bilmas had!

      Faqat,

      Seni topay men borganimda

      Sen o‘lma faqat!

      Dayan, sabret, az kaldı yolum,

      Bu yazdığım belki,

      Sana son satırım

      Seni ben bulurum, bulamaz ölüm

      Sen ölme, ancak!

      Gerçi kuşlar, çiçekler tersine gittiler,

      Bizim şen bahçelerde koptu kıyamet.

      Biz kıyametten de çıkarız selim,

      Sen ölme, ancak!

      Gerçi yüreğimde ateş, bileğimde güç,

      Elem yüklerini yığdım kat kat.

      Lale gibi giderim kaygı zarlardan,

      Sen ölme, ancak!

      Ok gibi yolları katettiğim an,

      Yılmam yorgunluktan, ağrı, sızıdan!

      Yalnız,

      Seni bulayım ben varınca sana,

      Sen ölme, ancak!

      Silkingin,

      O‘zingda bir na’ra uyg‘ot.

      Silkinsin har tomir, har zarra, uyg‘ot!

      O‘zingni har kuni besh karra uyg‘ot,

      Jismu jonni uyg‘ot,

      Uyg‘ot niyatni!

      Birman deb chekinma. Olloh ming qilgay,

      Tor najot yo‘lidan qo‘rqma, keng qilgay,

      Yersan, u ko‘targay, ko‘kka teng qilgay,

      Tik tizlarga o‘zi bergay quvvatni!

      Moziydan tilsim sharh, xomalar kelar,

      To‘fonda adashgan kemalar kelar,

      Ezilgan, to‘zg‘igan nomalar kelar,

      O‘zing tiklagaysan bu sirli xatni.

      Jazm et, sarbadorlik kulohini kiy,

      Bilmaysan, qoningda qancha sir, vahiy,

      Qoningda qichqirar qanchalab dohiy,

      Uyg‘otmoqlik uchun odamiyatni!

      Sen ey, mizg‘ib, mudrab borayotgan do‘st,

      U qonlar jismingni qilgaylar to‘s-to‘s,

      Har lahzada uyg‘on! Har lahzada o‘s!

      O‘stir Xudo degan shu mamlakatni!

      Silkelen,

      Kendinde bir gücü uyandır.

      Silkelensin her damarın, her zerren, uyandır!

      Kendini her günü beş defa uyandır,

      Cismini canını uyandır,

      Uyandır niyeti!

      Tekim diye çekinme. Allah çoğaltır,

      Necat yolunu dar deme, genişletir,

      Düştüysen, kaldırır, gökle denk eder,

      Başı dik olana O verir kuvvet!

      Geçmişten tılsımlı yazılar, kalemler gelir,

      Tufanda yolunu şaşıran gemiler gelir,

      Ezilen, yırtılan mektuplar gelir,

      Kendin toparlarsın tılsımlı yazıları.

      Çabala, cesaretin külahını giy,

      Bilemezsin, kanında nice sır, vahiy,

      Kanında haykırır nice deha var,

      Uyandırmak için insanoğlunu!

      Sen, ey, uyuklayan arkadaş,

      O kanlar cismini alt üst ederler,

      Her lahzada uyan! Her lahza büyü!

      Büyüt, Allah, diye uyanan yurdu!

      Tangri inoyati – oppog‘im tilim,

      Aziz xonadonim – charog‘im tilim.

      Mastman Momo Yerim havolaridan,

      Muallaq emasman, tuprog‘im tilim.

      Bog‘lar turfa-turfa