Krzyżacy. Henryk Sienkiewicz

Krzyżacy - Henryk  Sienkiewicz


Скачать книгу

Cztan — skrócona forma imienia Przecław.

871

sierdzisty (daw.) — śmiały, czupurny.

872

barć — wydrążony w drzewie ul dla leśnych pszczół.

873

narocznik — słowo wieloznaczne: chłop płacący roczną daninę bądź przedstawiciel ludności niewolnej zobowiązany do bliżej niesprecyzowanych świadczeń wojskowych.

874

miesiąc (daw.) — księżyc.

875

łońskiego roku (gw.) — zeszłego roku.

876

nieprzezpieczny — dziś popr.: niebezpieczny.

877

zadni — tylny.

878

socha — prymitywny, drewniany pług.

879

kopce — kopcami często oznaczano granicę posiadłości.

880

ozwać się (daw.) — odezwać się.

881

barć — wydrążony w drzewie ul dla leśnych pszczół.

882

podhalski — dziś popr.: podhalański.

883

łosi — tu: ze skóry łosia.

884

wdziać, nawdziać — ubrać.

885

toporzysko — drewniany uchwyt siekiery bądź topora.

886

zażywać — tu: używać.

887

udój — dojenie krów.

888

chojar (daw.) — wysokie drzewo iglaste.

889

jagodzisko — miejsce, gdzie rosną jagody.

890

chybki (daw.) — szybki i zwinny.

891

atoli (daw.) — jednak.

892

jąć (daw.) — zacząć.

893

wedle (daw.) — obok.

894

dżdże (daw.) — deszcze.

895

używać (daw.) — mieć coś, dysponować czymś, cieszyć się czymś.

896

przetowłosy (daw.) — jasnowłosy.

897

k’tobie (daw.) — do ciebie.

898

skapieć (daw.) — zmarnować się.

899

bywaj (daw.) — przybywaj.

900

zjawienie (daw.) — widzenie.

901

lutnia (muz.) — dawny instrument strunowy szarpany.

902

obzierać się (daw.) — oglądać się za siebie.

903

w skok (daw.) — szybko, galopem.

904

stary — niedźwiedź; istniał przesąd, że wymawianie nazwy tego zwierzęcia jest niebezpieczne, zwłaszcza po zmroku, toteż często zastępowano ją synonimami.

905

lubo (daw.) — chociaż.

906

zwietrzyć — wyczuć, wywąchać.

907

jąć, imać (daw.) — chwycić.

908

osada — tu: drzewce, na którym osadzone są widły.

909

wytężyć (daw.) — wysilić.

910

konwulsje — drgawki.

911

zatlony (daw.) — podpalony, tlący się.

912

hubka — materiał łatwopalny wytwarzany z huby (odmiany grzyba rosnącej na pniach drzew).

913

przygodzić się (daw.) — przydarzyć się.

914

bojać się — dziś popr.: bać się.

915

ozdarł (daw.) — rozdarł.

916

obezwać się — dziś popr.: odezwać się.

917

paździerze — suche odpady po pozyskiwaniu włókien z lnu bądź konopii.

918

szczypka — szczapka, kawałek drewna.

919

wartko (daw.) — szybko.

920

sucharze — suche badyle.

921

powiadać (daw.) — mówić.

922

kwarta — dawna miara objętości, zwykle ok. 1 litra.

923

w miarę (daw.) — według miary, tyle ile potrzeba.

924

godnie (daw.) — porządnie, solidnie.

925

wypsnąć się — tu: wyślizgnąć się.

926

kwarta — dawna miara objętości, zwykle ok. 1 litra.

927

przez rozum — z rozsądku.

928

kolczuga — zbroja z niewielkich, metalowych kółeczek.

929

jeno (daw.) — tylko.

930

skrom — tłuszcz zwierzęcy.

931

żeremie — konstrukcja z gałęzi, mchu i szlamu, budowana przez bobry, w której rodzą one młode.

932

wadzić (daw.) — przeszkadzać.


Скачать книгу