Bizancjum ok. 500-1024. Отсутствует
wyd. de Boor i Wirth, s. 230; tłum. Whitby i Whitby, s. 166 przyp. 33; MS, X.21, wyd. i tłum. franc. Chabot, II, s. 363.
364
Brown, P. (1973), s. 21.
365
Taką interpretację można znaleźć u Cameron, Averila (1979a). Zob. też Pentcheva (2002); Speck (2003c).
366
Widengren (1976)
367
Tamże. W sprawach ogólnych zob. artykuły w: Yarshater (red.) (1983) i Schippmann (1990), Herrmann (1977), Christensen (1944). Szczegółowe dane bibliograficzne: Wieschöfer (1996), s. 282–300.
368
Howard-Johnston (1995a): Lee ( 1993), s. 15–25.
369
Wszechstronna dyskusja wszystkich aspektów irańskiej geografii znajduje się w: Fisher (red.) (1968).
370
Źródła podane w:
371
Rubin Z. (1986); Frye (1983), s. 153–170; Blockley (1992), s.39–45; Whitby, Michael (1988), s. 197–218.
372
[Cyryl ze Scytopolis],
373
Blockley (1991), s. 56–61; Frye (1984), s. 320–321.
374
Dyskusja w: Blockley,
375
Howard-Johnston (1995a), s. 169–172.
376
Pr W, I. 3–4, wyd. i tłum. ang. Dewing, I, s. 12–31.
377
[Joszua Stylita],
378
Pr W, 1. 11–22, …, s. 82–209; [Jan Malalas],
379
Pr W, II, …, s. 260–557; Men, 6. 1, s. 70–73.
380
TS, I–V, wyd. de Boor i Wirth, s. 36–220; tłum. ang. Whitby i Whitby, s. 17–157; Whitby, Michael (1988), s. 250–304. Por. też wyżej, s. 127.
381
Howard-Johnston (1994); Stratos (1968–1980), 1.
382
Rubin, Z. (1986); Braund (1994), s. 270–271.
383
Ka’ba Zarduszt (Sześcian Zaratusztry) była wieżą wzniesioną przez Achemenidów w Naghsh-e Rustam, na terenie królewskiej nekropoli (czyli królewskiego cmentarzyska) w pobliżu starożytnej stolicy Persepolis. Por. niżej, s. 141–142.
384
Na temat
385
Ilustracje ukazujące reliefy czytelnik znajdzie w: Ghirshman (1962), s. 135–201.
386
Whitby, Michael (1994).
387
Tłum. ang. oparte gł. na partyjskich i średnioperskich wersjach, w: Frye (1984), s. 371–373.
388
Whitby, Michael (1988); Potter (1990), s. 373 argumentują, że perskie żądania zostały w tych relacjach tak tendencyjnie zniekształcone, by pasowały do założeń rzymskich tradycji historiograficznych.
389
Wiesehöfer (1996), s. 27–28, 154–155; Lee (1993), s. 21–22.
390
Jak zasugerował Wiesehöfer (1996), s. 155, 223: zob. też: [Łukonin] (1961), s. 23, podaje też mniej nieprawdopodobną interpretację tego miejsca w źródłach.
391
W sprawie pełnego rozwinięcia tej hipotezy zob. Yarshater (1971).
392
Nöldeke (1887 b), s. 87–88; Nöldeke (1920), s. 13.
393
Przegląd poglądów na ten temat: Schippmann (1990), s. 92–102.
394
Shaki (1981).
395
Chaumont (1958); Duchesne-Guillemin (1983), s. 874–897.
396
Back (1978), s. 384–488; Duchesne-Guillemin (1983), s. 878–884.
397
Wikander (1946), s. 52–124; Chaumont (1958), s. 162–163. Na temat manicheizmu w państwie Sasanidów: Lieu (1994), s. 24–25, 35–36.
398
Tekst w:
399
[Elizeusz],
400
Christensen (1944), s. 149–154; Boyce (1979), s. 112–113, 160–161.
401
Tamże, s. 160–161; zob. też Boyce,
402
Zaehner (1955); reakcja w: Boyce (1957); Boyce (1990); Frye (1959); Frye (1984), s. 321 i przyp. 27;
403
Wikander (1946), s. 55–56; Duchesne-Guillemin (1983), s. 897.
404
Widengren (1961), s. 139–142; Rubin, Z. (1986), s. 679–681.
405
Duchesne-Guillemin (1983), s. 889–890;
406
407
Na temat genezy
408
Skuteczność królewskiej kontroli jest podkreślona przez Howard-Johnston (1995 a), ale jej model jest bardziej oparty na hipotetycznej interpretacji odkrytych w czasie wykopalisk znalezisk archeologicznych, niż na bardziej jednoznacznych dowodach literackich. Ograniczenia co do zdolności pobierania podatków omawiają: Altheim i Stiehl (red.) (1954), s. 47–48.
409
Altheim i Stiehl (red.) (1954), s. 12–18; zob. też: Łukonin (1961), s. 12–19, zwł. na temat miast fundowanych przez Ardaszira I i Szapura I.
410
At-Tabari,