Christine le Roux Omnibus 5. Christine le Roux
“Maar ek hardloop elke oggend so vroeg, tensy ek besig is en dit laatmiddag moet doen.”
Sy voel sy word moeg en begin stadiger hardloop. “Dis al my vierde rondte,” hyg sy.
Hy draf stadiger. “Rus hier, ek het nog maar pas begin.”
Sy bly staan en kyk hoe hy in die kronkel van die paadjie verdwyn. Sy buig vooroor, swaai haar arms en begin stadiger asemhaal. Daar is ’n houtbank teen die reling en sy sak daarop neer. Die son begin warmer skyn en sy gaan lankuit op die bank lê, haar gesig na die son gedraai, haar oë toe. Ná tien minute hoor sy hom weer verbykom. “Nog een,” hyg hy en sy luister hoe sy klappende voetstappe in die verte verdof. Sy voel vreedsaam en gelukkig. Al haar spiere voel moeg maar gesond, haar gesig is in die son, haar kop leeg.
“Jy lyk soos ’n boemelaar,” sê hy toe hy uiteindelik by haar aansluit. Sy asem hyg nog, hy doen weer sy rek- en strekoefeninge teen die reling. “Uitgestrek in die son op ’n parkbank.”
Sy lag en sit teësinnig regop. “Dit het my goed gedoen,” sê sy tevrede. “Ek sien nou kans vir die lewe.”
“Jy het dus nie vroeër so gevoel nie?”
Sy skud haar kop.
“Waarvoor het jy vandag weggehardloop?” vra hy belangstellend. Sy hare hang natgesweet oor sy voorkop.
“Mislukking,” sê sy kortaf.
Hy kyk haar aan met ’n onpeilbare uitdrukking in sy oë, maar lewer nie dadelik kommentaar nie.
“So vroeg op ’n Saterdagoggend?” vra hy dan. “Wat laat ’n mens dan al ’n mislukking voel?”
Sy maak net ’n beweging met haar hand. “Ek het my redes.”
“Natuurlik.” Hy vra nie verder uit nie.
Sy staan op, rek haar uit dat sy ril van die lekkerte en skud haar hare uit haar gesig. Dan begin hulle aanstap.
“Wil jy by my kom koffie drink?” vra hy onverwags.
“Nee dankie,” sê sy vinnig. “Ek wil gaan stort.”
“Ek het ’n stort. Twee, om die waarheid te sê. Ek het dit al vantevore aangebied.”
Sy glimlag. “Ek dink nie so nie.”
Hy bly staan. “Koffie dan. Ek skuld jou ’n soutlose koppie iets om te drink.”
Sy lag, die episode van die vorige aand vir die oomblik op die agtergrond geskuif. “Goed, ’n vinnige koppie koffie.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.