Duet. Johan Ferreira
24 Februarie
Elke nuwe seisoen bring seën
Psalm 33:21 – Ja, in Hom is ons hart bly, op sy heilige Naam vertrou ons.
Skaars ’n week het verloop sedert ons ons jongste by die koshuis by die universiteit afgelaai het. Ons kon hom vir oulaas die Sondagoggend sien voordat ons vlug terug noordwaarts oor middagete sou vertrek.
Hy het ons ewe braaf, met nuutgevonde selfvertroue en ’n grootmeneer-houding, onbeskaamd om die nek geval en gegroet. My kind is gelukkig en opgewonde oor die nuwe avontuur, dink ek toe ek en Johan straataf ry.
Ek wou nog omkyk, maar weerhou my daarvan. Ek onthou Johan se waarskuwing: “Onthou, dis hoe jý as ma dit hanteer wat dit vir hom maklik of moeilik gaan maak om afskeid te neem.”
Terug by die huis is die eerste paar dae ondraaglik stil en lê die verlange na my kind soos ’n stuk lood in my hart. Ek vermy dit om by die deur van sy kamer in te loer wanneer ek daar verbyloop. Ek mis die lang lyf agter die lessenaar, die hardloopskoene en skooltas wat rondlê waaroor ek so dikwels moes praat. Die kamer is nou stil en netjies. Dis nie net ons wat verlang nie. Polo, ons ou labrador-reun, hardloop dadelik na sy basie se kamer as hy kans kry om in die huis te kom. Teleurgesteld draai hy maar om en gaan soek hom elders …
Is jy en jou maat op ongekende terrein as dit by die kinders kom? Dalk ’n nuwe baba of kleuter wat skool toe gaan? Staan saam, deel jou hart, vertrou op God en dank hom vir dié nuwe seisoen vol uitdagings én seën.
Here, help ons om die nuwe lewensfase in ons gesin te omhels en saam met U die uitdagings van ’n ongekende seisoen aan te pak. Amen
25 Februarie
Kruip onder God se vlerk
Psalm 121:8 – Hy sal jou beskerm waar jy ook al gaan, nou en vir altyd.
Ons bel ons jongste sommer die middag saam-saam vanuit die motor. Kleinboet is pas terug universiteit toe ná sy eerste kort vakansietjie by die huis.
Universiteitslewe is idillies. Hy het plek gekry in die koshuis en keuring vir die graad van sy keuse. Die lewe is ’n lied! Ek kry twee keer die geleentheid om hom in die Kaap te kan sien. My trane sit sommer vlak toe ek hom die eerste keer voor die regsfakulteit se gebou ontmoet.
Ma word styf vasgedruk – my baba, wat nou grootman is, is net so bly om my te sien. Hy gesels sonder ophou oor ’n groot pizza en ’n nog groter homp nagereg die aand.
Die tweede keer dat ek op Stellenbosch kuier, eet ons hamburgers by ’n plekkie in die dorp. Ek neem hom en sy twee beste maats vir ontbyt die oggend daarna. Die kinders gesels ’n hond uit ’n bos.
Dis met dankbare harte dat ons hom ’n paar maande later by die Gautrein aflaai om die vliegtuig Kaap toe te haal vir die tweede semester.
Gister se oproep ontstel my. “Niks werk nie, ek sukkel om te fokus, my ritme is versteur ná die vakansie!” sê die jong student oor die foon. Ons besef dat hy verlang. Johan praat hom moed in en gee koelkop raad.
Die aand sukkel ek om aan die slaap te raak. Here, help hom tog om te fokus en weer sy balans en vreugde te vind.
God bewaar jul kinders veilig onder sy vlerk. Vind rus in die wete, bid vir hulle en deel jul bekommernis met Hom.
Vader, ons vertrou op U in die vaste wete dat U in beheer van ons kinders se lewe is. Amen
26 Februarie
Twee oor in die leë nes
Psalm 127:3 – Seuns is geskenke van die Here, kinders word deur Hom gegee.
Vroegoggend, toe die eerste lig oor die groot duin skuif, kruip Johan styf agter my blad in. “Dis koud!” sê hy half deur die slaap. Ons lê styf teen mekaar gekrul en raak sommer gou weer aan die slaap.
Toe ek uiteindelik wakker skrik, skyn die son reeds helder teen die wit gordyne. Ons kamer by die seehuis met die wit beddegoed en witgewaste houtmeubels voel kompleet soos ’n sagte spierwit wolk waarin ek toegevou word met vrede en welgeluksaligheid. Ek lê ’n lang ruk tjoepstil in my wolk van tevredenheid om seker te maak dat ek nie vir Johan te pla nie. Langs my lê hy nog rustig en slaap. Ek sien die grys haartjies teen sy slaap – nou meer daarvan as tevore, sy donker wimpers, die kleur van sy vel. My gedagtes dwaal na die dag wat voorlê. Ek bid vir die kinders en die mense by die huis, vir vriende en familie.
Hierdie stil tydjie is vir my kosbaar. Met die woorde, “Gaan jy vanoggend vir ons tee maak?” kondig Johan aan dat hy ook wakker is. ’n Beker tee in die bed is deel van ons opstaanroetine en ons maak beurte om die soet lafenis vir mekaar aan te dra.
“Ek mis vandag ons Christoff-kind,” sê hy toe ek die tee en bakkie beskuit langs hom op die bedkassie neersit. “Dié is mos tog so lief vir sy koppie tee in die oggend.”
Dis nie maklik wanneer jou kinders die nes verlaat nie. Gesels met mekaar oor die gemis eerder as om jou in jou eie hartseer van jou maat te onttrek.
Here, dankie dat U na ons kinders omsien, al is hulle nou grootmense, besig met hul eie dinge. Amen
27 Februarie
Die huwelik is heilige grond
Jesaja 54:17 – “Maar geen wapen wat teen jou gemik word, sal iets teen jou kan uitrig nie. Elke aanklag teen jou sal jy weerlê. Dit is die erflating van die dienaars van die Here. Aan hulle laat Ek reg geskied,” verklaar die Here. (NLV)
Die huwelik is vir God heilige grond. Die bose probeer ongelukkig ook daar diep vernielspore trap.
Die band van vertroue en sekerheid tussen ons en ons huweliksmaat word dikwels deur konflik en vrees uitgerafel. Onsekerheid is gewis ’n magtige wapen teen enige verbintenis.
Jesaja praat hier oor God se houding teenoor sy kinders in tye van blootstelling. Ook binne die huwelik beleef ons soms sulke aanvalle. Gelddruk, verslawing en siekte is maar van die knelpunte wat ’n verhouding diep kan toets.
Verskuif jou fokus vanaf die bedreiging na God se karakter. Dikwels is die uitdaging nie iets wat vinnig sal weggaan of verdwyn nie. Dis dalk nie iets waaroor julle onmiddellik beheer het nie. Hou in sulke tye jul oë op Hom gerig, terwyl die krisis of uitdaging homself uitspeel.
Uithouvermoë speel ’n deurslaggewende rol. Ons verloor maklik hoop wanneer ons nie die einddoel kan sien nie. Hier gee God dit reeds duidelik uitgespel: “Aan hulle laat Ek reg geskied.” Die oplossing sal dalk nie uitspeel soos jy gedink het nie, maar die uitslag in die groter prentjie sal in jou guns wees.
Dit bly ’n geweldige uitdaging om nie God se wil met ons eie persoonlike tydlyn te verwar nie. En in sommige situasies is daar gewoon net nie nou ’n antwoord op die vraag wat ons vra nie. Fokus net op wie God is en rig jou emosies volgens sy Woord.
Fokus ek genoeg op die karakter van God?
God van vandag, laat my sien wie U is en rig my hoop op u karakter. Amen
28 Februarie
Stilte in die storm
Matteus 8:26 – Daarna het Hy opgestaan en die wind en die see hard aangespreek, en dit het doodstil geword.
Dis vandag besonder winderig. Die turkooisblou water is gespikkel met wit seeperdjies. Die see raak rof en onstuimig. Elke nou en dan ruk die wind verbete aan die houtvensterrame van ons huisie by die see.
Tydens my stiltetyd vanoggend kom ek weer af op die bekende gedeelte waar Jesus die storm stilmaak op die see. Dit laat my gedagtes dwaal na Galilea. Daar waar dit werklik gebeur het.
Deel van ons toer na Israel is om ’n paar dae in Tiberias deur te bring en ’n bootrit op die see van Galilea te onderneem. Ons sorg dat ons bootrit laatmiddag begin, sodat ons teen sonsondergang in die middel van die meer anker gooi. Dit bly vir my van die mees spesiale tye van ons besoek aan die Heilige Land. Sonder uitsondering daal ’n