Acı həyat. Roman. Fatma Ahmed kızı Nabieva
Mələyə: dostum de yetər Mələk xanım. Mələk yeməkdən bir qaşıq yedi, yenə fikirə daldı. Uğur baxdı ancaq bir söz demədi, yeməyini yedi.
Səlim otağında oyana – buyana gəzib düşünürdü, arada əsəbləşirdi düşündükcə. İçəri Dəniz girdi qapını döyüb, – qardaşına: Uğuru aradım, dedi Mələyin harda olduğunu bilmir. Səlim biraz düşünüb, – Dənizə: o bilir hardadır, ancaq demir gizlədir məndən. Dəniz dərindən nəfəs alıb —qardaşına: Səlim, Səlim baxdı bacısına. Babam gəlmiş, atamla söhbət edirlər aşağıda. Səlim biraz şaşqın, – Dənizə: babammı gəlmiş? tez çıxdı getdi otaqdan. Dəniz keçib qardaşının yerində əyləşib, öz – özünə: bəlkə əlindən yazıq qızı qurtara bilər babam. Artıq çarəm qalmadı bura onu çağırmaqdan başqa. Telefonunu çıxarıb zəng etdi. Alo Uğur babam gəldi bizə, sən hələ bacardıqca Mələyi gözdən qoyma. Səlim onu axtarır hər yerdə, biraz qulaq asıb, tamam. Kefsiz telefonu söndürüb, qalxıb çıxdı otaqdan.
Sələm babasıyla qucaqlaşıb görüşdülər, babasını görüb uşaq kimi sevinmişdi. Zarafatla – babasına: Murad bəydə bizləri yad edərmiş. Babası gülərək – Səlimə: itimin sənə salamı vardı, güldü qəh – qəhə cəkib. Dənizdə gəldi əyləşdilər. Dəniz babasına qısılıb oturdu. Səlim – babasına: amandı qalsın istəmirəm itinin salamını. Dəniz uşaq kimi babasının qardaşını incitməsinə baxıb gülümsədi. Atası – oğluna: atamın itləri mənidə sevmirlər. Babası – atasına: nədəndir səbəbi Paşa? çünki gəlib – getmirsiz. Məncədə o üzdəndir, elə deyilmi? bura gələni unutdun kəndin yolunuda. Mənim itlərim bir tək Mələk qızımı sevirlər, elə deyilmi Səlim? baxdı. Babasının bu sözündən Səlim anladı, babası nə ücün gəlmişdi. Atasının yanında açıb ağartmaq istəmədi. Səlim – babasına: itinin salamını o zaman Mələk qızına çatdırarsan babacan. Atası qəhvəsini götürüb, – olara: Mələk kimdir? babası —oğluna: kəndimizin qızıdır Mələk. Bura qonaq gəlmişdi rəfiqəsinə, Səlimə baxdı ki, hər şeydən xəbərdaram anlamında. Səlim – atasına: heç tanımasan yaxşıdır ata, vəhşi mərəfətsizin birisidir. Babası əsəbləşdi – Səlimə: məncə bəziləri olmayan mərəfətlərini Mələkdən öyrənsələr daha yaxşı olar. Atası şüphəli baxışlarla baxdı. Sən o qızı tanıyırsanmı oğlum? Səlim nə isə demək istəyirdi, babası – oğluna: tanımazmı? həmdə necə. Dəniz xayiş edici baxışlarla baxdı babasına ki, atasının yanında deməsin olanları. Babası Səlimə əsəbi olsada bildirmədi, nəvəsinin saçlarından öpüb gülümsədi. Babası – Dənizə: gözəl nəvəm mənim. Dənizdə qardaşına baxdı ki, atasının yanında bildirməsin. Səlim əsəblə kənara baxdı.
Uğur duş qəbul edib gəlib əyləşdi. Mələk çayları gətirdi əyləşdi, – Uğura: həmişə təmizlikdə dostum. Uğur gülümsəyib, – Mələyə: təşəkkürlər dostum, Dəniz aradı. Mələk baxmadan – Uğura: başdan xarab qardaşı onada rahatlıq vermir yəqin evdə. Çoxdan sual atəşinə tutmuşdur qızıda. Uğur – Mələyə: sanki Səlimi bizdən yaxşı tanıyırsan, tam onun pis xasyətlərini hiss edirsən. Babası gəlmiş biraz öncə, onu deməyə aradı. Mələk birdən elə baxdı ki, – Uğura: Murad dayımı gəlmiş? Uğur çayını götürüb, hə o gəlmiş. Mələyə xəcalət oldu, of Dəniz nə edirsən sən? yaşlı – başlı adama niyə deyirsən axı. Mən özüm həll edəcəkdim. Uğur başını narazılıqla sirkələyib – Mələyə: səhvin var dostum. Sən və mən həl edərdik, ancaq Səlim qan çıxmasa rahatlaşan deyil. Mələk əsəblə, – Uğura: problem deyil qan çıxarmaq. İnan birdə gələrəm boş başına, yaramaz eşşək rahat olar. Uğur birdən xatırladı güldü Mələyin sözünə. Dostum sənin qan çıxarmana heç şüphəm yoxdur. Ancaq söhbət Səlimdən gedir unutmayaq. Mələk çayını götürüb – Uğura: çox qorxurdum sizin Səliminizdən. Uğur Mələyin uşaq kimi deyinməsinə baxıb gülümsədi. Mələk artıq söz demədi.
Səlimlə babası təklikdə otaqda söhbət edirdilər. Babası – Səlimə: bax oğlum babanam dinlə məni. Səninlə sabah gedirik şikayətini geri alırsan, və mən qızı burdan aparıram. Sən məni anladınmı, danışdıqmı? Səlim əsəblə başını göstərib – babasına: bunu cavabını mənə verəcək o pislik. Çəkəcək verilən cəzasını vəssəlam. Babası dərindən nəfəs alıb – Səlimə: qızdan bir dəfəlik qıraq qalmaq istəyirsənsə, sözümü dinlə. Yox tərsliyinə salaraq dirəşəcəksənsə deyim bil, sonra istəsəndə qıraq qala bilməssən. Səlim babasına elə baxdı ki, necə yəni? -Səlimə: deyirəm böyük sözü dinlə peşman olmassan. Sonra gec olar səninçün yanarsan, Səlim şüphəli baxışlarla baxdı babasına. Ancaq tərsliyindən əl çəkəcəyinə oxşamrdı, babasıda bunu anlamışdı.
Səhər açılmışdı. Mələk yata bilməmişdi normal, gəldi mətbəxtdə. Yazığın üzündən yorğunluq axırdı, telefonuna zəng gəldi tanımadığı nömrədən. Açdı alo, biraz qulaq asıb, tamam saat 11 də şövbədə olacam. Telefonu masaya qoyub öz – özünə: şövbənizədə, hər şeyinizidə. Uğur gəldi, – Mələyə: sabahın xeyir dostum. Mələk – Uğura: xalan oğlu olan yerdə adamın sabahı xeyirmi olar. Uğur təcüblə – Mələyə: noldu omu aradı? Mələk Uğura çay südü gətirdi masaya qoydu. Sən işə gec qalma, yox o arammadı. Şövbəyə çağırdılar, saat 11 də orda olmalıyam. Uğur əyləşib – Mələyə: bax babası razı salmışdır, yaxşı oldu gəlməsi. İnşallah şikayətini geri alacaq, və bitəcək səlim kabusumuz. Mələk bir anlıq dayandı gözünü bir nöqtəyə zilləyib, – Uğura: səhvin var dostum. Xalan oğlu geri almayacaq şikayətini. Məni üzən bu deyil, ordan bura zəhmət çəkmiş gəlmiş Murad dayı, üzüləcək eşşəyə görə. Uğurun kefi qaçsada – Mələyə: şər danışmasaq xeyir gəlməz. Gəl səndə çayını iç birlikdə gedəcəyik, – Uğura: mən gedəcəm sən işə get. Uğur razı olmadı, dedim birlikdə gedəcəyik. Mələk – Uğura: vallahi tərsliyindən xala oğluna bənzərin yoxdur demirəm. Uğur çayını götürüb, Mələyin sözünə baxıb gülümsədi. Mələk əyləşdi, əllərini üzünə çəkib baxdı kənara.
Babasıda gəlmişdi Səlimlə şövbəyə. Mələyin gəlməsini gözləyirdilər həyətdə. Babası Səlimin çiyninə əlini vurub, sağol oğlum mənim sözümü yerə salmadın. Səlim babasına görə çox çətində olsa, razılaşmasına peşman idi əlbəttdə. Bu an babası gülümsəyib, baxdı başqa tərəfə. Səlimdə babasının baxdığı tərərfə baxdı. Uğurun maşınından enib gələn Mələyi gördüyündə, gözlərini qıyıb baxdı. Uğurun Mələyi özündən gizlətməsinə çox əsəb oldu. Mələklə Uğur gəlib babasıyla qucaqlaşıb görüşdülər. Səlimi kəssələr qan çıxmazdı, Uğura elə əsəblə baxırdı ki, heyif alacaq baxışlarla. Babası gülümsəyərək, – Mələyə: qızım gəldim səni aparım. Bilirsən dostun çox darıxdı sənsiz, itini qəst etdi. Mələyə xəcalət olmuşdu, – kişiyə: Murad dayı utandırdınız məni, inanın belə olmasını istəməzdim. Kişi gülümsəyib baxdı, – Səlimə: nəvəm xaricən kobut olsada, sözümü yerə salmadı sağolsun. Səlim – Uğura: demək syurprizləri sevirsən xala oğlu, eləmi? Uğur cavab qaytarmadı. Səlim heyif çıxacaq baxışlarla baxıb, gözləmədən getdi içəri. Babası – olara: gəlin gedəyin, bitsin bu iş. Az vaxtdan səninlə gedərik qızım burdan. Mən nədənsə şəhəri, birdə şövbəni