Droomdelwers. Esta Steyn
daai aand, toe gaan daai rooikop hotel toe. Sy …”
“Sy’t daar gewerk by reception …”
“En sy’t ’n kêrel gehad wat by die hotel oorgebly het.”
“Ferdie. Hy was ’n rep, het die mense gesê.”
“En toe gaan skiet sy hom net daar in die hotel.”
“Hy was morsdood,” beaam Koster.
Oomblikke lank sit Gerald sprakeloos. “Hoekom het sy hom geskiet? Het hy iets met die ontploffing te doen gehad?”
“Ons wietie alles nie,” sê oom Kêppies.
“Nee, Broe, jy’t vergeet. Die mense het gesê sy wou nie die man, die Ferdie, skiet nie. Sy wou eintlik vir Gilbert Redelinghuys geskiet het.”
Gerald kyk hulle nadenkend aan en dan sug Koster swaar. “En daai dag is die laaste dag wat Oubaas laas lewendag gesien is.”
“Oubaas?” frons Gerald.
“My broer Oubaas. Oubaas Kaaiman. Hy’t op die kwarrie gewerk.”
Gerald frons al hoe meer. “Is hy ook in die ontploffing dood?”
“Nee,” skud Koster sy kop verdrietig. “Hulle het niks van hom gekry nie. Hy’t net soos ’n groot speld verdwyn daai dag. Ons het hom nooit weer gesien nie.”
Later, wanneer Gerald in die kerkkantoor sit en werk, dink hy aan die meisie met die rooi hare. Daar was iets aan haar wat hom aangegryp het. Miskien was dit haar eerlike, reguit blik. Miskien haar pynlike weerloosheid.
Die deur gaan oop en Jamaina kom binne. “Wanneer kom jy?”
“Ek is amper klaar. Dis die spul vorms vir die Ring.” Hy staan van sy stoel af op en vou sy arms om haar skouers. “Jy moet my tyd gee oor Atlantis.”
“Jy’s die een wat moet besluit,” sê sy teen sy bors. “Jy weet hoe ek en die kinders voel, maar ons sal berus by wat jy ook al doen.”
“Bedoel jy dit?”
Sy antwoord nie dadelik nie. Sy tree uit die kring van sy arms. “Natuurlik bedoel ek dit.”
Sy draai om en stap na die deur. “Jy’s moeg. Jy moenie te laat werk nie.”
Hy sug. “Die Here sal die pad aanwys,” sê hy nadat sy uit is.
In Silwerkruis was daar op maanlignagte saans vier ligstrepe wat deur die tralievensters geskyn het. Vier dun repe maanlig wat oor die plafon geskuif het en die uur van die nag aangedui het. Tienuur saans was die een streep bo-oor haar grys kombers en tien oor tien het dit oor haar gesig geskyn. In die begin het sy geskrik vir die lig in haar oë. Sy het gedog dis ’n engel met ’n boodskap wat voor haar staan. ’n Boodskap van Ferdinand af. Maar die lig het verbygeskuif en haar alleen in die donker hel gelos. Al troos was haar hande wat soekend oor haar honger liggaam streel, haar vingers wat net soos Ferdinand s’n die genot opwek en dan die plesiertog tot by voltooiing bring en haar hygend van ekstase los.
Nou lê sy in die nuwe kamer onder die appelkooskleurige donsduvet en soek die vier ligstrepe wat vir altyd weg is. Die kamerdeur gaan stadig oop en sy skrik so groot dat ’n gesmoorde geluid oor haar lippe kom. Sy kom orent, soek bewend die bedlig se skakelaar.
Dis Sielie wat voor haar bed staan.
“Sielie?”
“Ssu-ssie.”
Sielie se donker krulle staan woes en wild om haar kop. Haar donker oë kyk stip. Sy haal ’n lappop onder haar pajamatop uit. “M-mamma kan … by Ssu-ssie s-slaap.” Sy lê die lappop langs Leendra neer en trek dit versigtig met die punt van die duvet toe.
“Dankie, Sielie.”
“Nag, Ss-ssussie. Nag, M-mamma.”
En toe gaan Sielie uit en trek die deur agter haar toe. Leendra staar na die pop met die donkerbruin wolhare. Dit het ’n voorskoot aan. Die lyfie is sag en gerond. Die oë is twee bruin kraletjies. Die lippies is laggend en pienk.
Mamma.
Die pad na die Kleinkloof loop op teen die kliprante, agter die hotel verby. Die kliphuis, die kamers, die kombuis, koekies, die werf, kuikens, die steengroef, klippe. Mamma!
Die trane wat so lank so diep weggesteek was, loop uit en val op die bruin kraletjies-ogies wat huil, nes sy. Dwarsdeur die nag voel sy die lyfie teen haar rug. Sy droom van die werf en die huis in die kloof. Haar ma plant pers vygies teen die rotsrante. Haar ma gee die hoenders kos. Sielie help haar.
Sy word wakker en met skielike helderheid onthou sy iets. Dis ’n vlietende gedagte wat helder deur haar brein dring: Die Italianer wat by Pa was. Wie was hy?
Sy slaap weer.
Toe sy die volgende oggend wakker word, staan die deur effens oop. Daar is geen teken van Mamma-pop nie.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.