Аҕа. Семен Маисов
быһаҕынан саҕаһа кыһан эрилитэ олороро харахпар букатын субу баар курдук…
Аҕам эдэр эрдэҕиттэн илим баайарын, таҥарын, олус сөбүлүүр дьарыга. Куйуур эмиэ баайара. Кэлин өссө бэйэтигэр муҥха таҥыммыта. Онтутун барытын дөкүмүөннэтэн эҥиннээн, силигин ситэрэн баран, күөл ылан, дьону түмэн элбэхтик муҥхалаабыта. Көрөн-истэн дьаһайааччы, ыйыы-кэрдии биэрээччи, эппиэдэйдьит өрүү бэйэтэ. Аны биһиэхэ, сахаларга, анньыыһыт диэн туспа идэ баар. Сэдэх киһиэхэ айылҕаттан бэриллэр улахан дьоҕур. Дьэ ол анньыыһыт идэтин, дьоҕурун баһын-атаҕын билэн баһылаабыт киһи – мин аҕам. Ону биир дойдулаахтара, үөлээннээхтэрэ, доҕор-атас дьоно маннык ахталлар: «Сэмэн дьээбэрэн, кыдьыгыран муҥха аҥаар кынатын ойбонун соҕотоҕун бэйэтэ алларан барара, аҥаар кынатын өттүнэн икки эр бэрдэ түһүнэллэрэ да, Сэмэни ончу ситээччилэрэ суох. Сэмэн тахсыы чардаакка тиийэн баран, мичээрдээн быһа ыртайан турааччы».
Аҕам чахчы кыанар киһи этэ. Оҕо эрдэхпитинэ биһигини көхсүгэр олордуталаан баран, «солоҥдолоон» ытыһын таһынан бөҕө буолара…
Биир саас, уу-хаар тахсан эрдэҕинэ, Үһүс Күүлэттэн Бүлүү куоратыгар киирэн муҥурун быстаран баран, нэдиэлэ буолаат, дойдутугар, сүүрбэттэн тахса көстөөх сиргэ, суос сатыы тахсан турар. Иккис Күүлэт киһитэ Ыкаай уола Мэхээлэлиин аргыстаһан кэлбиттэрэ үһү. Оччолорго эдэрдэрэ да бэрт буоллаҕа. Үтүө да кэмнэр аастахтара…
Биһиги аҕабыт уһанарын үтүктэн, кинини батан, адьас кыра эрдэхпититтэн быһычча, быһах тутан сээкэйи бары мүлүктээбит, кыспыт дьоммут. Бука, элбэх ыстаан ньилбэгин быһа соттохпут… Оҕолору: «Сэрэниҥ, тарбаххытын быстыаххыт. Быстыбыт сиргитинэн очоҕоскут тахсыаҕа», – диэн куттууллара.
Мин аҕам олорбут олоҕор наһаа ымсыырабын, кинини олус ордугургуубун. Үчүгэй да кэмҥэ олох олорон ааспыт. Үлэ бөҕөтүн үлэлээн, оҕо бөҕөтүн төрөтөн, дьонсэргэ дьиҥнээх дириҥ ытыктабылын ылан. Аны Ийэ айылҕа барахсан чөл да кэмэ эбит…
Аҕам холкуос саҕаттан тырахтарыыстаабыта. Халбаакыга (Бүлүү нэһилиэгэ) тырахтарыыстар куурустарыгар үөрэммитэ. Тыраахтар айгыраатаҕына, алдьаннаҕына – сээкэй чаастарын, ардыгар ис эгэлгэтин түөрэтин барытын, көннөрү киһи иилэн-арааран ылбатын курдук суол-суол арааран ыһан баран, дьип-дьап тутан, оннуларын-туойдарын барытын булларан төттөрү таҥан оҥостору баҕас сатаабыт суола. Туохха эмит бутулуннахтарына, мунаардахтарына тырахтарыыстар киниттэн элбэхтик ыйыппыт, сүбэлэппит киһилэрэ. Аҕам туох да сүрдээх тииҥ мэйии мындыр киһи этэ. Кини туппута-хаппыта түөрэтэ барыта орун-оннугар, чөрү-чөкөччү буолара.
Эдьиийим Саргы тырахтарыыстар куурустарыгар барбыт аҕатын ахтан олус аймаммытыгар, ийэм лааппыттан өйөнөрдөөх олоппос атыылаһан аҕалан биэрбит уонна: «Бу аҕаҥ ыыппыт», – диэн уоскуппута үһү. Ол өйөнөрдөөх олоппоско Саргы бэйэтэ эрэ олороро. Аҕам үөрэҕин бүтэрэн кэлэригэр кыыһыгар Саргыга күп-күөх харахтардаах куукула атыылаһан таһаарбыт. Эдьиийим: «Куукула кырааска харахтарын тарбаан кэбиспитим», – диэччи.
Үһүс Күүлэккэ аан бастаан