Timur Chromy — znany też jako Tamerlan, (1336–1405), chan Złotej Ordy i twórca wielkiego mongolsko–tatarskiego imperium, które rozpadło się po jego śmierci.
362
władca Rusi Moskiewskiej — tereny dzisiejszej Rosji (Ruś Moskiewska) i Ukrainy (Ruś Kijowska) były w średniowieczu pod władzą Tatarów.
363
Aleppo — miasto na skraju Pustyni Syryjskiej.
364
Damaszek — stolica Syrii.
365
synowie Beliala — przen. poganie; Belial a. Baal — bożek pogański wspominany w Starym Testamencie.
366
Spytko z Melsztyna — (1364–1399), wojewoda krakowski, poległ w bitwie z Tatarami nad Worsklą.
367
odpust — w religii katolickiej darowanie bądź zmniejszenie kary za grzechy, które zostały już odpuszczone.
368
kopijnicy — ciężka jazda uzbrojona w kopie i miecze.
369
Chromy — przydomek Timura (Tamerlana) (1336-1405), chana Złotej Ordy i twórcy wielkiego mongolsko–tatarskiego imperium, które rozpadło się po jego śmierci.
Jaśko z Tęczyna — syn Jędrzeja z Tęczyna, wojewody krakowskiego i sandomierskiego, kasztelan krakowski.
382
rajca (daw.) — radny.
383
rakuski (daw.) — austriacki.
384
kniaź — książę.
385
bojarzyn a. bojar — rycerz, szlachcic litewski, ruski lub wołoski.
386
szuba (daw.) — szerokie okrycie wierzchnie.
387
obrazy bizantyjskie — malarstwo religijne w prawosławnym Bizancjum cechowało się surowością i dostojeństwem.
388
stalle — zdobione ławki w prezbiterium, blisko ołtarza, przeznaczone głównie dla duchownych.
389
królestwo — tu: król i królowa.
390
smagły — o ciemnej, oliwkowej cerze.
391
ustawicznie (daw.) — ciągle.
392
przygana (daw.) — krytyka, zarzut.
393
Podniesienie — część mszy św., gdy kapłan ukazuje wiernym Ciało i Krtw Chrystusa.
394
Jadwiga — (ok. 1374–1399), córka Ludwika Węgierskiego, w 1384 koronowana na króla Polski (prawo nie przewidywało wówczas koronacji królowej), w 1386 poślubiła Władysława Jagiełłę, co dało początek unii polsko-litewskiej.
395
Ludwik Węgierski — węg. Lajos I Nagy, Ludwik I Wielki (1326–1382), król Węgier w latach 1342–1382, król Polski w latach 1370–1382, ojciec Jadwigi.
396
zrzekła się pierwszej dziewiczej miłości — mowa o Wilhelmie Habsburgu zwanym Uprzejmym (ok. 1370–1406).
397
minstrel (daw.) — śpiewak, poeta.
398
Te Deum — hymn znany od czasów wczesnochrześcijańskich, głoszący chwałę Boga (Ciebie, Boże, wysławiamy).
399
kośba (daw.) — żniwa.
400
Piotr Wysz Radoliński — (ok. 1354–1414), biskup krakowski od 1392, poznański od 1412, przeniesiony na to drugie stanowisko na skutek intryg dworskich, wykonawca testamentu królowej Jadwigi.
401
połóg — około sześciotygodniowy okres po porodzie.
402
lubo (daw.) — chociaż, mimo że.
403
podana nieco naprzód — nieznacznie pochylona do przodu.
404
manela (daw.) — złota bransoleta.
405
światowy (daw.) — świecki.
406
złotogłów — kosztowna tkanina ze złotą nicią.
407
bisior — cienka i kosztowna tkanina, jedwab morski.
408
złogi — tu: poród.
409
Akademia Krakowska — założona w 1364 w Kazimierzu z fundacji Kazimierza III Wielkiego, odnowiona w 1400 w Krakowie przez Władysława II Jagiełłę z fundacji Jadwigi Andegaweńskiej, od 1817 funkcjonuje pod nazwą Uniwersytet Jagielloński.
410
pozór (daw.) — wygląd zewnętrzny.
411
liliowa — tu: biała jak lilia.
412
popłatać — pociąć mieczem, posiekać.
413
rohatyna (z ukr.) — włócznia z grotem zaopatrzonym w
