Nasz Dom. Francisco Cândido Xavier
odpowiedzialności, na polu działań Ministerstwa Informacji konieczne są duże siły przerobowe i głębokie wartości intelektualne. W Ministerstwie Rozwoju Duchowego żąda się wyrzeczeń i oświecenia, a działania Ministerstwa Jedności z Bogiem wymagają właściwej wiedzy i szczerego stosowania zasad powszechnej miłości. W budynku gubernatora z kolei poruszane są wszystkie sprawy administracyjne i wykonuje się tam liczne zadania związane z bezpośrednim kontrolowaniem kolonii, na przykład te związane z żywieniem, rozdziałem energii elektrycznej, ruchem ulicznym, transportem i inne. Tu prawo wypoczynku jest rzeczywiście surowo przestrzegane, by niektórzy pracownicy nie byli bardziej przeciążeni niż pozostali. Ale i prawo pracy jest równie restrykcyjnie wypełniane. Jeśli chodzi o wypoczynek, jedynym wyjątkiem jest sam gubernator, który nigdy z niego nie korzysta.
– A więc nigdy nie opuszcza pałacu? – spytałem.
– Robi to jedynie, gdy wymaga tego dobro innych. W pozostałych przypadkach gubernator opuszcza pałac, by udać się raz w tygodniu do Ministerstwa Regeneracji, które jest tą strefą „Naszego Domu”, gdzie istnieje najwięcej perturbacji spowodowanych syntonią wielu osób, które tam trafiły, z naszymi braćmi z Umbralu. Trafia tam wiele Duchów, które zeszły na złą drogę. Toteż kiedy tylko skończy modlitwę z mieszkańcami miasta w wielkiej gubernatorskiej świątyni, korzysta on z niedzielnego popołudnia, by współpracować z Ministrami Regeneracji, wspierając ich w trudnych problemach wynikających z ich pracy. W tej sytuacji rezygnuje czasem z momentów radości, by pomagać zagubionym i cierpiącym.
Aerobus dowiózł nas w okolice szpitala, gdzie czekało już na mnie wygodne łóżko.
Na ulicy słychać było tę samą piękną melodię, która rozbrzmiewała, kiedy wychodziłem. Gdy Lizjasz zauważył na mojej twarzy zaciekawienie, wyjaśnił uprzejmie:
– Ta muzyka pochodzi z budynków, gdzie pracują mieszkańcy „Naszego Domu”. Po długich obserwacjach gubernator stwierdził, że muzyka zwiększa jakość pracy wykonywanej z korzyścią dla innych. Od tej pory nikt w „Naszym Domu” nie pracuje, nie słuchając stymulujących radość melodii.
W międzyczasie dotarliśmy do drzwi szpitala. Jeden z uprzejmych pielęgniarzy wyszedł nam naprzeciw i poinformował:
– Drogi Lizjaszu, wzywają cię do budynku po prawej w pilnej sprawie.
Mój towarzysz opuścił mnie w spokoju, gdy ja kładłem się na łóżku w moim pokoju, zadając sobie w duszy liczne pytania.
12
Umbral
Po otrzymaniu tak cennych wyjaśnień zwiększyło się we mnie pragnienie zdobycia jeszcze większej wiedzy na temat rozmaitych spraw, o których wspomniał Lizjasz. Ciekawiło mnie zwłaszcza, gdy odnosił się do Duchów przebywających w Umbralu. Brak przygotowania religijnego na Ziemi jest przyczyną bolesnych przejść. Czym jednak miałby być ów Umbral? Miałem jedynie pojęcie o piekle i czyśćcu, znane mi z kazań wygłaszanych w czasie ceremonii Kościoła rzymskokatolickiego, w których uczestniczyłem, wypełniając swoje obowiązki. O Umbralu jednak nigdy nie słyszałem.
Gdy tylko ponownie spotkałem mojego sympatycznego gościa, nie czekałem z pytaniami. Lizjasz wysłuchał mnie z uprzejmością i odpowiedział:
– Jak to? Tyle czasu tam przebywałeś i nie wiesz, co to za miejsce?
Wspomniałem minione cierpienia i ze strachu poczułem mrowienie.
– Umbral – kontynuował – zaczyna się na powierzchni Ziemi. To ciemne miejsce, gdzie znajduje się wiele osób, które nie zdecydowały się przejść przez drzwi wypełnienia swoich świętych obowiązków i pozostały w dolinie niepewności czy też na polu licznych błędów. Gdy Duch wciela się na nowo, obiecuje wypełnić program pracy dany mu przez Ojca; kiedy jednak ponownie napotyka ziemskie doświadczenie, jest mu bardzo ciężko i zaczyna robić to, co cieszy jego egoistyczne ja. Dlatego też traktuje z tą samą nienawiścią swoich przeciwników i z tą samą pasją swoich przyjaciół. Ale ani nienawiść nie jest sprawiedliwa, ani pasja nie jest miłością. Wszystko w nadmiarze, co nie przynosi nikomu korzyści, szkodzi życiowej równowadze. Z tego też powodu całe tłumy istot, którym brak harmonii, przebywają w mglistych regionach, graniczących z cielesnymi fluidami. Wypełniony obowiązek jest bramą, którą przekraczamy, by wejść do nieskończoności i pójść w kierunku wspaniałej ziemi, na której złączymy się z Panem. Jest jednak czymś naturalnym, że człowiek, który unika tych sprawiedliwych zobowiązań, będzie musiał na to szczęście poczekać przez pewien nieokreślony czas.
Ponieważ zauważył, że trudno mi zapamiętać tę naukę w całości z powodu mojej niemal pełnej ignorancji na temat zasad duchowych, Lizjasz postanowił uczynić tę lekcję jeszcze łatwiejszą.
– Wyobraź sobie, że każdy z nas, gdy odradza się na naszej planecie, nosi na sobie brudny garnitur, który ma wyprać w balii życia ludzkiego. To splamione ubranie jest naszym ciałem, w którym tkwi przyczyna, a które uszyliśmy własnoręcznie w poprzednich doświadczeniach. Gdy korzystamy ponownie z możliwości, które znajdujemy na Ziemi, zapominamy jednak o naszym głównym celu i zamiast wysilić się i oczyścić, brudzimy się jeszcze bardziej, zakładając na siebie nowe więzy i czyniąc sami z siebie prawdziwych niewolników. Skoro powracamy na Ziemię, by znaleźć sposób na wyzbycie się brudu, który nie pasuje do wyższych sfer, jak mielibyśmy powrócić do tego świetlistego środowiska, jeśli znajdujemy się w jeszcze gorszym stanie? Umbral funkcjonuje więc jak region przeznaczony do tego, by usunąć z naszego umysłu wszystkie brudy; jak pewien rodzaj czyśćca, gdzie po kawałku spala się zniszczony materiał iluzji, który dana osoba nabyła w nadmiarze, gardząc wspaniałą okazją daną jej przez ziemskie życie.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.