Medycyna estetyczna. Отсутствует
Utrata elastyczności skóry w tej okolicy przyczynia się do powstawania zmarszczek kątowych, promienistych i pionowych. Opadanie kącików ust prowadzi do przybierania smutnego lub zmęczonego wyrazu twarzy. Nadmiar skóry w obrębie warg wywołuje efekt poziomego ich wydłużenia i opadania.
W miarę postępowania zaniku mięśnia okrężnego ust oraz ubytku tkanki podskórnej dochodzi do spłaszczenia i utraty pełności warg, często z zatarciem linii czerwieni wargowej. Spłaszczeniu ulega również tzw. łuk Kupidyna, znajdujący się w centralnej części wargi górnej.
Najważniejsze zmiany zachodzące w dolnej części twarzy:
• opadanie skóry na dolny brzeg żuchwy,
• zanik kości żuchwy,
• zmarszczki marionetki,
• tworzenie podgardla,
• zanik czerwieni wargowej,
• opadanie kącika ust,
• wydłużenie poziome wargi górnej.
PROPORCJE TWARZY A ATRAKCYJNOŚĆ
Twarz odbieramy jako piękną i młodą, gdy ma odpowiednie proporcje. Już w starożytnej Grecji podejmowano próby obliczenia idealnych proporcji twarzy i ciała. Matematyczne próby takich wyliczeń podejmuje się do dziś, choć nie zawsze to, co jest idealne, okazuje się najbardziej atrakcyjne w badaniach empirycznych.
Najnowsze doniesienia naukowców wskazują, że w postrzeganiu twarzy jako atrakcyjnej kluczowe są dwie odległości: odległość pomiędzy oczami, która powinna wynosić 46% szerokości twarzy, i odległość pomiędzy oczami a ustami, która z kolei powinna wynosić 36% jej długości. W uproszczeniu można stwierdzić, że atrakcyjną twarz cechują takie same odległości między: nasadą włosów i łukiem brwiowym, łukiem brwiowym i końcem nosa oraz końcem nosa i końcem brody.
U dojrzałych osób proporcje twarzy przez cały czas się zmieniają w wyniku przebudowy kości twarzoczaszki, ścieńczenia tkanki mięśniowej, tkanki podskórnej i samej skóry, która dodatkowo wskutek grawitacji opada w dół.
O młodym i zdrowym wyglądzie świadczą wypukłości i zaokrąglenia kobiecej twarzy. Pełne policzki, usta, napięta skóra, miękko zarysowane linie twarzy są typowe dla osób młodych i zwiększają naszą atrakcyjność (ryc. 2.2a). Warto również zwrócić uwagę na aspekt estetyki czoła. Wypukłość czoła jest jedną z ważniejszych cech determinujących młody wygląd. Zapadnięte czoło to cecha osób w dojrzałym lub podeszłym wieku (ryc. 2.2b), dlatego przywrócenie wypukłości czoła za pomocą wypełniaczy lub autologicznego przeszczepu tkanki tłuszczowej przynosi silny efekt odmłodzenia całej twarzy.
Rycina 2.2
Profil: (a) młodej, (b) starzejącej się twarzy.
Innym sposobem oceny i postrzegania twarzy jako młodej jest zasada odwróconego trójkąta. W młodym wieku podstawa trójkąta znajduje się u góry i zwęża się w kierunku brody. Z biegiem lat proporcje te się zmieniają i w wieku starczym podstawę trójkąta tworzą „chomiki” oraz broda, skierowane w dół (ryc. 2.3).
O odwracaniu się trójkąta decydują zmiany w tkance tłuszczowej oraz tkance kostnej zachodzące z wiekiem. Tkanka tłuszczowa zanika niemal całkowicie w okolicy skroni, bardzo zmienia się jej ilość pod oczami i na policzkach. To w połączeniu z przebudową kości twarzoczaszki i ich wypłaszczaniem powoduje, że skóra nie dość, że jest coraz cieńsza, to dodatkowo traci rusztowanie.
Świadomość estetycznych proporcji twarzy ma ogromne znaczenie podczas planowania zabiegów z zakresu medycyny estetycznej. W trakcie zabiegów należy zadbać nie tylko o zlikwidowanie zmarszczek i poprawienie jakości skóry, lecz także o przywrócenie twarzy właściwych proporcji. Korygując efekty starzenia się, warto korygować asymetrię, gdyż im bardziej twarz jest symetryczna, tym bardziej staje się atrakcyjna.
Rycina 2.3
Zmiana proporcji twarzy – zasada odwróconego trójkąta: młoda twarz ma proporcje zbliżone do odwróconego trójkąta, natomiast w twarzy starzejącej się podstawa trójkąta przenosi się do dolnej części.
ZMARSZCZKI
Zmarszczki (ryc. 2.4) są objawem starzenia się skóry, w której z wiekiem zanika naturalnie produkowany kwas hialuronowy. Skóra traci swą sprężystość, natomiast degradacji ulegają włókna kolagenowe i elastynowe tkanki łącznej. Ciągła praca i wzmożone napięcie mięśni mimicznych twarzy prowadzą do powstania drobnych linii i zmarszczek. Początkowo są to zmarszczki czynnościowe, niewidoczne po naciągnięciu skóry, jednak z czasem się utrwalają i odtąd są stale widoczne.
Zmarszczki ortostatyczne są widoczne już od narodzin. Znajdują się pod dolną szczęką i w górnych partiach szyi. Mają poprzeczny lub półkolisty przebieg. Nie są właściwym objawem starzenia, pojawiają się z powodu zaniku dziecięcej wyściółki tłuszczowej.
Zmarszczki mimiczne powstają jako następstwo stałych ruchów skóry nad mięśniami mimicznymi. Pojawiają się w różnym wieku. Już około 10. roku życia można je zauważyć na ciele, a w wieku 20–25 lat uwidaczniają się wokół oczu.
Zmarszczki te pojawiają się pod kątem prostym do linii napinania się mięśni. Śmiech, marszczenie brwi, mrużenie oczu, grymasy twarzy charakterystyczne dla danej osoby pozostawiają ślady w postaci pogłębiających się zmarszczek, które z czasem utrwalają się i przybierają postać bruzd. Dynamiczna i ekspresyjna twarz, gdzie mięśnie pracują z większą częstotliwością, jest narażona na wczesne pojawienie się zmarszczek mimicznych.
Do zmarszczek mimicznych należą:
• zmarszczki poprzeczne czoła – pojawiają się najwcześniej ze wszystkich zmarszczek mimicznych, są widoczne już w okresie dojrzewania, a powstają w wyniku kurczenia się mięśnia czołowego;
• zmarszczki śmiechowe („kurze łapki”) – występują po 20. roku życia w wyniku kurczenia się mięśnia okrężnego oka;
• zmarszczki pionowe gładzizny – pojawiają się w różnym wieku na gładziźnie czoła pomiędzy łukami brwiowymi jako efekt kurczenia się mięśnia marszczącego brwi;
• zmarszczki poziome gładzizny – występują w okolicy nasady nosa w wyniku kurczenia się mięśnia podłużnego nosa;
• zmarszczki poziome podstawy przegrody skórnej nosa – pojawiają się pod wpływem kurczenia się mięśnia obniżającego przegrodę nosa;
• zmarszczki wokół ust – pojawiają się około 40.–50. roku życia w wyniku kurczenia się mięśnia okrężnego ust.
Zmarszczki statyczne powstają głównie przez utrwalenie już istniejących zmarszczek mimicznych. Pogłębiają się wraz z wiekiem. Dodatkowo obserwuje się lekkie przebarwienie naskórka w obrębie wytworzonej zmarszczki. W celu ukazania formy zmarszczek statycznych często porównuje się je do zagięć na kartce papieru, gdy nawet po rozprostowaniu kartki zagięcie nadal pozostaje widoczne.
Odmianą zmarszczek statycznych są