Syntezy i niuanse. Janusz Dobieszewski

Syntezy i niuanse

za mniejsze czy większe uwielbienie, jakim cieszył się w faszystowskich Niemczech. Nie jest to zresztą problem ograniczający się tylko do Nietzschego i jego filozofii oraz jego zwolenników. Podobne perypetie wiążą się z Marksem, co możemy tu tylko zasygnalizować154

Конец ознакомительного фрагмента.

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

1

Artykuł powstał w ramach projektu badawczego NCN „Epistemologia doświadczenia religijnego w myśli rosyjskiej i żydowskiej” (2014/13/B/HS1/00761).

2

M. Bierdiajew, Rosyjska idea, przeł. J.C. – S.W., Warszawa 1999, s. 39–40.

3

П. Я. Чаадаев: pro et contra. Антология. Личность и творчество Петра Чаадаева в оценке русских мыслителей и исследователей, ред. А. Ермичев, С.-Петербург 1998, s. 494. Wszystkie cytaty z prac nietłumaczonych na język polski w przekładzie własnym.

4

Tamże, s. 399.

5

Tamże, s. 415.

6

И. Евлампиев, История русской метафизики в XIX–XX веках, т. 1, С.-Петербург 2000, s. 50.

7

A. Hercen, Rzeczy minione i rozmyślania, t. 2, przeł. E. Słobodnikowa, Warszawa 1952, s. 263.

8

W sumie Listów filozoficznych było osiem, aczkolwiek wydawcy dołączali do nich niekiedy również jeszcze jeden, dziewiąty; publikacja tych pozostałych listów miała miejsce już po śmierci Czaadajewa.

9

М. Гершензон, П.Я.Чаадаев. Жизнь и мышление, С.-Петербург 1908, s. 140.

10

P. Czaadajew, Listy, przeł. M. Leśniewska, L. Suchanek, Kraków 1992, s. 74–75.

11

Tamże, s. 78.

12

М. Гершензон, П.Я.Чаадаев. Жизнь и мышление, dz. cyt., s. 137.

13

M. Jedliński, Rosyjskie poszukiwania sensu i celu… Myśl historiozoficzna Iwana Kiriejewskiego, Aleksego Chomiakowa i Piotra Czaadajewa, Bydgoszcz 2015, s. 190.

14

Д. Мережковский, Чаадаев (1794–1856), w: П. Я. Чаадаев: pro et contra, dz. cyt., s. 409.

15

В. Кожинов, Пушкин и Чаадаев, w: П. Я. Чаадаев: pro et contra, dz. cyt., s. 707.

16

P. Czaadajew, Listy, dz. cyt., s. 78, 85.

17

Tamże, s. 85.

18

Tamże, s. 172.

19

P. Czaadajew, Apologia obłąkanego, w: Wokół słowianofilstwa, red. J. Dobieszewski, Warszawa 1998, s. 72, 73.

20

G. Przebinda, Od Czaadajewa do Bierdiajewa. Spór o Boga i człowieka w myśli rosyjskiej (1832–1922), Kraków 1998, s. 104.

21

A. Walicki, Zarys myśli rosyjskiej. Od oświecenia do renesansu religijno-filozoficznego, Kraków 2005, s. 150.

22

P. Czaadajew, Listy, dz. cyt., s. 87.

23

Tamże, s. 81, 83.

24

Tamże, s. 188.

25

И. Евлампиев, История русской метафизики в XIX–XX веках, т. 1, dz. cyt., s. 55, 58.

26

П. Я. Чаадаев: pro et contra, dz. cyt., s. 279.

27

Tamże, s. 475.

28

Tamże, s. 279.

29

Tamże, s. 280.

30

Tamże, s. 302.

31

Tamże, s. 314.

32

Tamże, s. 299.

33

А. Ермичев, А. Златопольская, П. Я. Чаадаев в русской мысли. Опыт историографии, w: П. Я. Чаадаев: pro et contra, dz. cyt., s. 34.

34

П. Я. Чаадаев: pro et contra, dz. cyt., s. 339.

35

Tamże, s. 15.

36

П.Я.

Скачать книгу

„Dlatego przedmiotem osobnego studium powinno być poddanie analizie tego zjawiska i ustalenie, w jakim stopniu i za sprawą jakich przyczyn teoria marksizmu może się stać sztandarem dla terroryzmu i inspirować praktyki ludobójstwa. Jest to problem równie zasadny czy bezzasadny, jak ten, kiedy formułujemy pytanie o odpowiedzialność Nietzschego za niemiecki faszyzm i jego historyczne rezultaty” (W. Mackiewicz, Fryderyk Nietzsche – problemy recepcji, dz. cyt., s. 113–114).