Piketty i co dalej?. Отсутствует
wykład miał miejsce na Harvard Law School, a jeden z jego komentatorów był profesorem prawa. Naukowcy zajmujący się prawem wykazywali dość duże zainteresowanie tezami Piketty’ego, co widać chociażby w tekstach Jedeliaha Purdy’ego z Duke Law School oraz Davida Grewala z Yale. Recenzja Purdy’ego ukazała się 24 kwietnia w „Los Angeles Review of Books”, a recenzję Grewala można znaleźć w: „Harvard Law Review” 2014, 128, no. 626 (10 grudnia).
54
Dziękuję Noamowi Maggorowi, który zwrócił mi na to uwagę.
55
P. Krugman,
56
57
N. Delalande,
58
A. Spire,
59
T. Piketty,
60
A. Spire, dz. cyt., s. 63.
61
N. Partner,
62
Po rynkowym sukcesie
63
Gdy Zhou wygłosił tę słynną uwagę, najwyraźniej zrozumiał, że zadane mu pytanie dotyczy politycznych konsekwencji studenckich protestów w Paryżu w maju 1968 roku, a nie rewolucji francuskiej.
64
J. Galbraith, dz. cyt.
65
Por. np.: P. Spiegel,
66
T. Piketty,
67
T. Piketty,
68
T. Piketty,
69
Tamże, s. 318–319.
70
Tamże, s. 357.
71
Tamże, s. 643.
72
R.M. Solow,
73
Krusell i Smith krytykują założenie Piketty’ego o stałości stopy oszczędności netto. Podkreślają, że zarówno stała stopa oszczędności brutto, jak i endogenna stopa oszczędności wpłynęłyby na zmniejszenie wzrostu wartości współczynnika kapitału do produkcji na skutek spadku stopy wzrostu. Zastosowanie którejś z tych dwóch stóp oszczędności wyeliminowałoby również gwałtowny wzrost wartości współczynnika kapitału do produkcji w sytuacji, w której stopa wzrostu spadłaby do zera. Warto podkreślić, że jakościowe implikacje modelu Piketty’ego w sytuacji wzrostu wartości współczynnika kapitału do produkcji przy spadku stopy wzrostu pozostałyby bez zmian. Por. P. Krusell, T. Smith,
74
Funkcja produkcji przy założeniu stałej elastyczności substytucyjności (CES) obejmuje wiele przypadków szczególnych, w tym funkcję produkcji Leontiefa, zakładającą stałe proporcje dla
75
Por. T. Piketty,
76
R. Rowthorn,
77
M. Rognlie, dz. cyt.; O. Bonnet I in.,
78
Zależność między elastycznością brutto i netto przedstawia Rognlie:
N oznacza w tym wzorze wartość netto, a G oznacza wartość brutto. Stosunek elastyczności netto do elastyczności brutto jest równy stosunkowi udziału dochodu z kapitału netto w dochodzie narodowym do udziału dochodu z kapitału brutto w dochodzie narodowym. Elastyczność netto ma zawsze wartość niższą od elastyczności brutto, ponieważ udział dochodów z kapitału netto w dochodzie narodowym jest zawsze mniejszy niż udział dochodów z kapitału brutto w dochodzie narodowym. Intuicyjnie wnioskujemy zatem, że każda zmiana zwrotu w ujęciu brutto przekłada się na większą zmianę zwrotu netto, więc zakładając, że stosunek K/L jest taki sam, elastyczność netto musi być mniejsza od elastyczności brutto. Z danych zebranych przez Piketty’ego i Zucmana wynika, że w Stanach Zjednoczonych w latach 1970–2010 udział dochodów z kapitału brutto w dochodzie narodowym był średnio o około 30 procent wyższy niż udział dochodów z kapitału netto. T. Piketty, G. Zucman,