Medycyna estetyczna. Отсутствует
kwalifikowanie pacjentów zwiększa odsetek powodzeń (ryc. 8.7).
Rycina 8.7
Twarze pacjentek: (a, c, e) przed zabiegiem z użyciem nici liftingujących, (b, d, f) po zabiegu. Materiał własny M. Kuźmińskiej.
Piśmiennictwo
1. Atiyeh B.S., Dibo S.A., Costagliola M. i wsp. Barbed sutures „lunch time” lifting: evidence-based efficacy. J. Cosmet. Dermatol. 2010; 9(2): 132–141.
2. Bacci P.A. Fill traction in PDO. Beauty hanging by PDO threads. Officina editoriale Oltrarno, 2015.
3. Beer K. Complications from Thread-Lifting: Report of a Case, Discussion of Treatment Options, and Consideration of Implications for Future Technology. Dermatol. Surg. 2008; 34(8): 1120–1123.
4. De Carolis V., Gonzalez M. Neck Rejuvenation with Mastoid-Spanning Barbed Tensor Threads (MST Operation). Aesthetic Plast. Surg. 2014; 38(3): 491–500.
5. Goldan O., Bank J., Regev E. i wsp. Epidermoid Inclusion Cysts After APTOS Thread Insertion: Case Report with Clinicopathologic Correlates. Aesthetic Plast. Surg. 2008; 32(1): 147–148.
6. Han S.E., Go J.Y., Pyon J-K. i wsp. A prospective evaluation of outcomes for midface rejuvenation with mesh suspension thread: „REEBORN lift”. J. Cosmet. Dermatol. 2016; 15(3): 254–259.
7. Kaminer M.S., Bogart M., Choi C. i wsp. Long-Term Efficacy of Anchored Barbed Sutures in the Face and Neck. Dermatol. Surg. 2008; 34(8): 1041–1047.
8. Kim B.J., Choi J.H., Lee Y. Development of Facial Rejuvenation Procedures: Thirty Years of Clinical Experience with Face Lifts. Arch. Plast. Surg. 2015; 42(5): 521–531.
9. Ko H.J., Choi J.Y., Moon H.J. i wsp. Multi-polydioxanone (PDO) scaffold for forehead wrinkle correction: A pilot study. J. Cosmet. Laser Ther. 2016; 18(7): 405–408.
10. Louarn C.L. Specificity of facelift surgery, including mid facelift, in case of facial palsy. Ann. Chir. Plast. Esthet. 2015; 60(5): 454–461.
11. Park T.H., Seo S.W., Whang K.W. Facial Rejuvenation With Fine-Barbed Threads: The Simple Miz Lift. Aesthetic Plast. Surg. 2014; 38(1): 69–74.
12. Park T.H., Whang K.W. Facial rejuvenation using a combination of lateral SMASectomy and thread-lifts. J. Plast. Surg. Hand Surg. 2015; 49(1): 8–12.
13. Placek W. Dermatologia estetyczna. Termedia, Poznań 2016.
14. Rachel J.D., Lack E.B., Larson B. Incidence of Complications and Early Recurrence in 29 Patients After Facial Rejuvenation with Barbed Suture Lifting. Dermatol. Surg. 2010; 36(3): 348–354.
15. Sapountzis S., Nikkhad D., Kim J.H. i wsp. Novel Polypropylene Barbed Threads for Midface Lift – „REEBORN Lifting”. Plast. Reconstr. Surg. Glob Open 2014; 2(11): e250.
16. Sapountzis S., Kim J.H., Li T.S. i wsp. Successful Treatment of Thread-Lifting Complication From APTOS Sutures Using a Simple MACS Lift and Fat Grafting. Aesthetic Plast. Surg. 2012; 36(6): 1307–1310.
17. Savoia A., Accardo C., Vannini F. i wsp. Outcomes in Thread Lift for Facial Rejuvenation: a Study Performed with Happy LiftTM Revitalizing. Dermatol. Ther. (Heidelb) 2014; 4(1): 103–114.
18. Silva-Siwady J.G., Díaz-Garza C., Ocampo-Candiani J. A Case of Aptos Thread Migration and Partial Expulsion. Dermatol. Surg. 2005; 31(3): 356–358.
19. Suh D.H., Jang H.W., Lee S.L. i wsp. Outcomes of Polydioxanone Knotless Thread Lifting for Facial Rejuvenation. Dermatol. Surg. 2015; 41(6): 720–725.
20. Sulamanidze M., Sulamanidze G. APTOS Suture Lifting Methods: 10 Years of Experience. Clin. Plast. Surg. 2009; 36(2): 281–306.
21. Sulamanidze M., Sulamanidze G., Vozdvizhensky I. i wsp. Avoiding Complications With Aptos Sutures. Aesthet. Surg. J. 2011; 31(8): 863–873.
22. Tiryaki K.T., Aksungur E., James C. i wsp. Micro-Shuttle Lifting of the Neck: A Percutaneous Loop Suspension Method Using a Novel Double Ended Needle. Aesthet. Surg. J. 2016; 36(6): 629–637.
23. Williams E.F., Smith S.P. Minimally Invasive Midfacial Rejuvenation: Combining Thread-Lift and Lipotransfer. Facial Plast. Surg. Clin. North Am. 2007; 15(2): 209–219.
24. Wu W.T. Commentary on Facial Rejuvenation with Fine Barbed Threads: The Simple MIZ-Lift. Aesthetic Plast. Surg. 2014; 38(1): 75–77.
CZĘŚĆ III
Chirurgia estetyczna w obrębie głowy
(1)
KOREKCJA CHIRURGICZNA POWIEK ZE WSKAZAŃ ESTETYCZNYCH
Adam Włodarkiewicz
Okołooczodołowe okolice twarzy należą do tzw. centralnych jednostek estetycznych twarzy i odgrywają dużą rolę w indywidualnym postrzeganiu tego, co tworzy jej kanon piękna. Nie dziwi w tym kontekście, że korekcje okołooczodołowych części twarzy ze wskazań estetycznych są jednymi z częstszych procedur chirurgicznych w tym zakresie. Zabiegi są wykonywane przez różnych specjalistów, w większości w celu poprawy estetyki okołooczodołowych części twarzy, ale wykonuje się też operacje z powodów czynnościowych, np. z powodu ograniczenia pola widzenia przez wiotkie powieki górne lub dostarczenia skóry jako przeszczepu.
Z punktu widzenia kosmetologicznego wydaje się celowe rozpatrywanie łącznie powieki górnej i łuku brwiowego oraz powieki dolnej i wyniosłości jarzmowej (ryc. 1.1). Jest to praktyczne, ponieważ w korekcji powieki górnej często należy rozważyć uniesienie linii brwi. Podobnie korekcje powieki dolnej mogą nie być satysfakcjonujące bez augmentacji policzka.
Rycina 1.1
Górna i dolna jednostka estetyczna powiek u 70-letniego mężczyzny – zwiotczenie skóry powieki górnej z towarzyszącym opadnięciem brwi, prominentna boczna poduszeczka tłuszczowa i spłaszczenie okolicy jarzmowej; strzałką zaznaczono wyraźną bruzdę nosowo-jarzmową.
FUNKCJE POWIEK I ICH ANATOMIA
Podstawowe funkcje powiek to ochrona gałki ocznej i rozprowadzanie filmu łzowego przez mruganie. Film łzowy tworzą wydzieliny gruczołów łzowych oraz drobnych gruczołów powiek.
Powieki są niezwykle złożonymi, wielowarstwowymi strukturami. Ich anatomia jest jedną z najbardziej skomplikowanych. Operator musi wykazywać się głęboką znajomością anatomii okołooczodołowych części twarzy (ryc. 1.2). Eliptyczna szpara powiekowa u dorosłych w linii źrenicznej ma wysokość 8–11 mm, jej horyzontalny wymiar wynosi około 30 mm. Boczny kąt oka jest zlokalizowany nieco wyżej od przyśrodkowego.
Rycina 1.2
Okolica okołooczodołowa. 1 – oczodołowa część powieki górnej, 2 – bruzda powiekowa, 3 – boczny kąt oka, 4 – tarczkowa część powieki górnej, 5 – źrenica, 6 – przyśrodkowy kąt oka, 7 – bruzda nosowo-jarzmowa.
Ze względów praktycznych wyodrębnia się 3 blaszki powiek:
• przednią (skóra i mięsień okrężny oka),
• tylną (mięśnie retraktory, tarczka i spojówka),
• środkową (przegroda oczodołowa).
W chirurgii estetycznej powiek istotna jest przegroda oczodołowa. To włóknista błona, która z wiekiem wiotczeje