Medycyna estetyczna. Отсутствует
produkowane są wyłącznie przez młode fibroblasty. Elastyna natomiast jest odpowiedzialna za sprężystość skóry.
Znamy wiele typów kolagenu, jednakże wpływ na stan skóry mają dwa: kolagen siateczkowy (typu III) i włóknisty (typu I). Dla tworzenia się obu typów kolagenu (I i III) istotna jest stymulacja kolagenu. Kolagen włóknisty typu I, czyli ten, który znajduje się w bliznach, odpowiedzialny jest za procesy odbudowy. Kolagen siateczkowy odpowiada za jakość i jędrność skóry. Można powiedzieć, że ilościowy stosunek kolagenu typu I do III jest wykładnikiem młodości skóry, im jest ona biologicznie młodsza, tym więcej jest form siateczkowych.
Fibroblasty produkują kolagen włóknisty typu I pod wpływem stymulującego działania stanu zapalnego na receptory CD39 i CD40 z uwolnieniem TGF-beta. Typ III kolagenu, czyli siateczkowy, jest natomiast syntetyzowany przez stymulację receptora CD44.
Działanie rewitalizujące na skórę ma za zadanie wpłynąć na produkcję nowego kolagenu i tkanki łącznej. Klinicznie przejawia się to poprawą elastyczności i napięcia oraz zwiększeniem jędrności skóry. W medycynie estetycznej znanych jest wiele metod rewitalizacji skóry. Mogą to być techniki iniekcyjne, jak mezoterapia osoczem bogatopłytkowym (platelet rich plasma, PRP), kwasem hialuronowym, kwasami nukleinowymi, kwasem polimlekowym oraz karboksyterapia. Mogą to być też inne techniki, takie jak użycie laserów czy fal radiowych. Nie wszystkie te techniki mają działanie równoważne, ale wziąwszy pod uwagę ich liczbę, można wybrać metodę optymalną dla danego pacjenta.
Ze względu na stosunkowo krótką obecność nici PDO na rynku europejskim liczba badań klinicznych ich dotyczących jest niestety znikoma, a trudno wyrobić sobie obiektywną opinię, mając do dyspozycji pojedyncze doniesienia. W dotychczas opublikowanych badaniach zauważono, że polidioksanon pobudza w tkankach proces neokolagenezy, czyli stymuluje produkcję nowego kolagenu. Dodatkowo jego działanie stymulujące na fibroblasty powoduje pobudzenie syntezy elastyny – białka odpowiedzialnego za sprężystość i elastyczność skóry. W badaniach in vivo stwierdzono również, że działanie polidioksanonu powoduje syntezę naturalnego (endogennego) kwasu hialuronowego.
W kolejnym opublikowanym wstępnym badaniu stwierdzono, że histologicznie obserwuje się w ciągu roku powstawanie nowego kolagenu, ale jest to przede wszystkim kolagen typu I. Daje on klinicznie bardzo dobry efekt poprawy wyglądu skóry, ale nie jest to efekt rewitalizacji skóry, za którą odpowiedzialny jest kolagen typu III. W badaniach follow-up po 18 miesiącach zaobserwowano również histologiczne cofanie się zmian po rozpuszczeniu stymulatora, jakim była nić. Zanikanie efektu w badaniach histologicznych z jednej strony świadczy o odwracalności zmian i ich nietrwałości, z drugiej strony jest też wentylem bezpieczeństwa, że nie powstają zmiany nieodwracalne. Autorzy badania wyraźnie zaznaczają, że są to badania wstępne, które będą wymagały potwierdzenia.
Niestety rzetelnych badań klinicznych na temat nici prostych PDO jest jeszcze ciągle bardzo mało, ale kliniczne efekty stosowania nici PDO, również te po roku czy dwóch, są dobre. Najdłuższe doświadczenie z nićmi PDO mają lekarze medycyny orientalnej, którzy nie publikują swoich wyników w medycznym piśmiennictwie naukowym. Biorąc więc pod uwagę dobre wyniki kliniczne i zbyt mało danych histologicznych, z równoczesną przemijalnością rezultatów w histologii, co też świadczy o bezpieczeństwie metody, warto rozważyć ją jako jedną z terapii stosowanych w medycynie estetycznej, np. łącząc ją z innymi potwierdzonymi technikami rewitalizującymi. Bardzo dobrze sprawdzają się też nici proste w połączeniu z haczykowymi i wypełniaczowymi w liftingu twarzy i szyi. Wprowadzamy je wtedy w linię żuchwy, w newralgiczne obszary w okolicy bruzd nosowo-wargowych i na granicy skóry owłosionej (ryc. 7.11).
Rycina 7.11
Lifting twarzy przy użyciu nici; na niebiesko zaznaczono długie nici haczykowe, na fioletowo – nici proste.
ZASADY IMPLANTACJI NICI PROSTYCH PDO
Implantacja nici prostych PDO niezależnie od ich długości wymaga jedynie powierzchownego znieczulenia kremem Emla, najlepiej pod okluzją. Większość dostępnych na rynku nici prostych PDO umieszczona jest na dostosowanych długością igłach, umożliwiających łatwą implantację nici.
Igła wraz z nicią wprowadzana jest podskórnie, zbyt płytka implantacja nici może powodować jej widoczność i konieczność usunięcia. Po odpowiednim umieszczeniu igłę się usuwa, a pozostawia zaimplantowaną nić. W momencie wprowadzania igły można dodatkowo podstymulować skórę, wstrzykując przez nią produkty do rewitalizacji skóry obecne na rynku.
Na twarzy stosuje się zwykle nici o długości 4 cm, na ciele dłuższe – zwykle o długości 9–15 cm, jednakże dłuższe nici mogą być też zastosowane w dolnych partiach twarzy.
MIEJSCA IMPLANTACJI NICI PROSTYCH PDO
Miejsca implantacji nici prostych PDO to praktycznie całe ciało, a w szczególności: twarz, szyja, dekolt, ramiona, brzuch, uda, kolana oraz pośladki. Na rycinach 7.12–7.17 pokazano przykładowe sposoby implantacji nici prostych PDO w określonych okolicach ciała. Strzałki wskazują kierunek wprowadzania nici.
Rycina 7.12
Implantacja nici prostych PDO w skórę twarzy – widok en face.
Rycina 7.13
Implantacja nici prostych PDO w skórę twarzy – widok prawego profilu.
Rycina 7.14
Implantacja nici prostych PDO w skórę twarzy i szyi.
Rycina 7.15
Implantacja nici prostych PDO w skórę na wewnętrznej stronie ramion.
Rycina 7.16
Implantacja nici PDO w skórę na wewnętrznej stronie ud i w okolicy kolan.
Rycina 7.17
Implantacja nici PDO w skórę na brzuchu.
OKRES REKONWALESCENCJI PO ZABIEGU
Po wykonaniu zabiegu nićmi prostymi PDO pacjenci nie muszą przestrzegać rygorystycznych zaleceń pozabiegowych, natomiast bezpośrednio po zabiegu skóra powinna być schłodzona tzw. coldpackami. Po zabiegu nie powinno się stosować leków wpływających na krzepliwość krwi. Przez 3 dni należy unikać spożycia alkoholu, a przez tydzień unikać dużych wysiłków fizycznych i sauny, a także nie stosować preparatów mogących wywołać podrażnienie skóry.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE I PRZECIWWSKAZANIA DO ZABIEGU
Nici z polidioksanonu zwykle wywołują niewielką, o niedużym znaczeniu klinicznym reakcję odczynową, związaną z implantacją ciała obcego. Znane przypadki tego typu odczynów, opisywane w piśmiennictwie, zwykle miały ograniczony miejscowo i czasowo charakter.
Z doświadczeń własnych wynika, że działania niepożądane po zastosowaniu prostych nici PDO bez haczyków są minimalne. Należą do nich: zaczerwienienie skóry, niewielki obrzęk, ewentualnie drobne siniaki.
W przypadku zbyt płytkiej implantacji nici może być ona widoczna pod skórą lub może dojść do wysunięcia się jej końca nad powierzchnię skóry, co wymaga jej usunięcia pęsetą.
Najważniejsze przeciwwskazania do zabiegu implantacji nici prostych