Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany. Отсутствует

Interpretacja EKG. Kurs zaawansowany - Отсутствует


Скачать книгу
of syncope. Eur. Heart J. 2018; 39(21): 1883–1948.

      5. Burch G.E., DePasquale N.P.: A History of Electrocardiography. Year Book Medical, Chicago 1964.

      6. Chugh S.N.: Textbook of Clinical Electrocardiology for Postgraduates, Residents and Practicing Physicians. JAYPEE Brothers Medical Publishers, London 2012.

      7. d’Avila A., Brugada J., Skeberis V. i wsp.: A fast and reliable algorithm to localize accessory pathways based on the polarity of the QRS complex on the surface ECG during sinus rhythm. Pacing Clin. Electrophysiol. 1995; 18(9 Pt 1): 1615–1627.

      8. Dąbrowska B., Dąbrowski A.: Podręcznik elektrokardiografii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999.

      9. Dąbrowska B., Dąbrowski A., Piotrowicz R.: Elektrokardiografia holterowska. Via Medica, Gdańsk 2004.

      10. Elliott P.M., Anastasakis A., Borger M. i wsp.: 2014 ESC Guidelines on diagnosis and management of hypertrophic cardiomyopathy: The Task Force for the Diagnosis and Management of Hypertrophic Cardiomyopathy of the European Society of Cardiology (ESC). Eur. Heart J. 2014; 35(39): 2733–2779.

      11. Fletcher G.F., Ades P.A., Klingfield P. i wsp.: Exercise standards for testing and training. A scientific statement from the American Heart Association. Circulation 2013; 128(8): 873–934.

      12. Froelicher V.F.: Podręcznik testów wysiłkowych. Bel CORP Scientific Publ. Co., Warszawa 1999.

      13. Fye W.B.: A history of the origin, evolution, and impact of electrocardiography. Am. J. Cardiol. 1994; 73(13): 937–949.

      14. Garcia T., Holtz N.: EKG Sztuka Interpretacji. Medipage, Warszawa 2007.

      15. Gianrossi R., Detrano R., Mulvihill D. i wsp.: Exercise-induced ST depression in the diagnosis artery disease. A meta-analysis. Circulation 1989; 80(1): 80–87.

      16. Howell J.D.: Diagnostic technologies – X-rays, electrocardiograms, and cat-scans. South Calif. Law Rev. 1991; 65(1): 529–564.

      17. Jastrzebski M., Kukla P.: Fasciculoventricular accessory pathway: A misleading and unusual bypass tract. Cardiol. J. 2010; 17(1): 83–87.

      18. Jastrzębski M., Olszanecka A., Czarnecka D.: Stała stymulacja pęczka Hisa w praktyce klinicznej. W Dobrym Rytmie 2016; 40(3): 13–14.

      19. Jayasuriya C., Whitman M.: Exercise-induced Brugada sign. Europace 2011; 13(3): 446–447.

      20. Josephson M.: Clinical Cardiac Electrophysiology (wyd. 4). Wolters Kluwer, Philadelphia 2008.

      21. Klein G.: Strategies for ECG Arrhythmia Diagnosis. Cardiotext Publishing, Minneapolis 2016.

      22. Kligfield P., Gettes L., Bailey J. i wsp.: Recommendations for the standardization and interpretation of the electrocardiogram, part I: The electrocardiogram and its technology. A scientific statement from the American Heart Association Electrocardiography and Arrhythmias Committee, Council on Clinical Cardiology; the American College of Cardiology Foundation; and the Heart Rhythm Society Endorsed by the International Society for Computerized Electrocardiology. Circulation 2007; 115(10): 1306–1324.

      23. Kośmicki M.: Podstawy elektrokardiografii wysiłkowej. Medycyna Praktyczna, Kraków 1999.

      24. Lauer M.S.: Exercise electrocardiogram testing and prognosis. Novel markers and predictive instruments. Cardiol. Clin. 2001; 19(3): 401–414.

      25. Makimoto H., Nakagawa E., Takaki H. i wsp.: Augmented STsegment elevation during recovery from exercise predicts cardiac events in patients with Brugada syndrome. J. Am. Coll. Cardiol. 2010; 56(19): 1576–1584.

      26. Masrur S., Memon S., Thompson P.D.: Brugada syndrome, exercise, and exercise testing. Clin. Cardiol. 2015; 38(5): 323–326.

      27. Napolitano C., Priori S.G., Bloise R.: Catecholaminergic Polymorphic Ventricular Tachycardia. University of Washington, Seattle 1993–2018.

      28. Noda T., Takaki H., Kurita T. i wsp.: Gene-specific response of dynamic ventricular repolarization to sympathetic stimulation in LQT1, LQT2 and LQT3 forms of congenital long QT syndrome. Eur. Heart J. 2002; 23(12): 975–983.

      29. Obeyesekere M.N., Klein G.J., Modi S. i wsp.: How to perform and interpret provocative testing for the diagnosis of Brugada syndrome, long-QT syndrome, and catecholaminergic polymorphic ventricular tachycardia. Circ. Arrhythm. Electrophysiol. 2011; 4(6): 958–964.

      30. Piepoli M.F., Hoes A.W., Agewall S. i wsp.: 2016 European Guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice: The Sixth Joint Task Force of the European Society of Cardiology and Other Societies on Cardiovascular Disease Prevention in Clinical Practice (constituted by representatives of 10 societies and by invited experts): Developed with the special contribution of the European Association for Cardiovascular Prevention & Rehabilitation (EACPR). Eur. J. Prev. Cardiol. 2016; 23(11): NP1–NP96.

      31. Piotrowicz R., Grabowski M., Balsam P. i wsp.: „Deklaracja Bałtycka” – telemedycyna i mHealth jako wsparcie procesów klinicznych w kardiologii. Opinia Komisji Informatyki i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Zespołu ds. Telemedycyny Komitetu Nauk Klinicznych Polskiej Akademii Nauk. Kardiol. Pol. 2015; 73(7): 575–584.

      32. Piotrowicz R., Krzesiński P., Balsam P. i wsp.: Rozwiązania telemedyczne w kardiologii – opinia ekspertów Komisji Informatyki i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Sekcji Elektrokardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Komitetu Nauk Klinicznych Polskiej Akademii Nauk. Kardiol, Pol. 2018; 76(3): 698–707.

      33. Podrid P.: Lown–Ganong–Levine syndrome and enhanced atrioventricular nodal conduction, from https://www.uptodate.com/contents/lown-ganong-levine-syndrome-and-enhanced-atrioventricular-nodal-conduction.

      34. Rosen K.M., Rahimtoola S.H., Gunnar R.M.: Pseudo A-V block secondary to premature nonpropagated His bundle depolarizations: Documentation by His bundle electrocardiography. Circulation 1970; 42(3): 367–373.

      35. Scherlag B.J., Lau S.H., Helfant R.H. i wsp.: Catheter technique for recording His bundle activity in man. Circulation 1969; 39(1): 13–18.

      36. Stanke A.: Elektrokardiogram bez tajemnic. Via Medica, Gdańsk 2002.

      37. Steinberg J.S., Varma N., Cygankiewicz I. i wsp.: 2017 ISHNE-HRS expert consensus statement on ambulatory ECG and external cardiac monitoring/telemetry. Ann. Noninvasive. Electrocardiol. 2017; 22(3), doi: 10.1111/anec.12447.

      38. Straburzyńska-Migaj E., Bednarz B., Piotrowicz R.: Testy wysiłkowe. Stanowisko ekspertów Sekcji rehabilitacji kardiologicznej i fizjologii wysiłku, Sekcji elektrokardiologii nieinwazyjnej i telemedycyny, Sekcji kardiologii sportowej Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Via Medica, Gdańsk 2016.

      39. Subramanian M., Prabhu M.A., Harikrishnan M.S. i wsp.: The utility of exercise testing in risk stratification of asymptomatic patients with type 1 Brugada pattern. J. Cardiovasc. Electrophysiol. 2017; 28(6): 677–683.

      40. Sundaram S., Carnethon M., Polito K. i wsp.: Autonomic effects on QT-RR interval dynamics after exercise. Am. J. Physiol. Heart Circ. Physiol. 2008; 294(1): H490–H497.

      41. Swan H., Toivonen L., Viitasalo M.: Rate adaptation of QT intervals during and after exercise in children with congenital long QT syndrome. Eur. Heart J. 1998; 19(3): 508–513.

      42. Szydło K.: Patomechanizmy powstawania zaburzeń rytmu serca. W: K. Mizia-Stec, M. Trusz-Gluza (red.), Zaburzenia rytmu serca w codziennej praktyce. Medical Tribune Polska, Warszawa 2015.

      43. Takahashi K., Nabeshima T., Nakayashiro M., Ganaha H.: QT dynamics during exercise in asymptomatic children with long QT syndrome type 3. Pediatr. Cardiol. 2016; 37(5): 860–867.

      44. Wellens H.J., Gorgels A.P.: The electrocardiogram 102 years after Einthoven. Circulation 2004; 109(5): 562–564.

      45. Wranicz J.K., Baranowski R.: Monitorowanie EKG metodą Holtera. W: P. Pruszczyk, T. Hryniewiecki (red.), Wielka interna. Kardiologia z elementami angiologii (wyd. 2). Medical Tribune Polska, Warszawa 2018.

      OŚ SERCA