Jak kraść?. Kazimierz Turaliński
zabezpieczają transakcje wekslami in blanco lub klauzulami umownymi gwarantującymi maksymalne odsetki w przypadku zwłoki i wysokie kary umowne za naruszenie innych uzgodnień. Efektem tego jest paradoksalna sytuacja, gdy wierzyciela ucieszy niewywiązanie się z powziętych uzgodnień, gwarantuje to bowiem ponadprogramowe dochody kosztem sprawdzonego i wypłacalnego w jego mniemaniu kontrahenta! Nie nadzoruje więc zbyt gorliwie spłaty należności, czy też zwrotu pożyczonego mienia. Wtórny powód spokoju ducha to świadomość pełnej osiągalności dłużnika. „Kowalski” jest znany, całym majątkiem odpowiada za długi, wiadomo gdzie prowadzi interesy, jego adres został potwierdzony, podobnie jak niekaralność i czyste konto w urzędzie skarbowym oraz Krajowym Rejestrze Dłużników. Czemu uczciwy przez 30 czy 50 lat życia człowiek miałby nagle kogoś okraść, skoro zburzyłby tym cały swój dotychczasowy, nienaganny życiorys?
Przy odpowiednim doborze skradzionej tożsamości, np. osoby o popularnym nazwisku, która dawno temu opuściła kraj, albo zaginionej, lecz nieposiadającej krewnych, działanie sprawców jest w większości przypadków skazane na sukces i niemożliwe do dekonspiracji w trakcie realizacji oszustwa. Nawet głęboka weryfikacja jedynie potwierdzi istnienie danego człowieka, przy braku ujawnienia jakichkolwiek „punktów kolizyjnych” niszczących „legendę”. Operowanie w regionie odległym do ostatniego miejsca zamieszkania dawcy tożsamości wykluczy ryzyko przypadkowego napotkania osób, które znały prawdziwego „Kowalskiego” i mogłyby zniweczyć mistyfikację. A więc wszystko będzie ok. Wystarczy tylko skupić się na wyłudzeniu czegoś wartościowego.
W licznych branżach pierwsze dostawy sfinansowane zostać muszą żywym pieniądzem, a kredyt kupiecki zarezerwowany jest tylko dla już uwiarygodnionych kontrahentów. Ograniczone zaufanie związane jest zwykle z towarami o wysokiej wartości, jak np. elektronika, komputery, alkohol, papierosy, paliwa, czy tymi o ograniczonej podaży, a aktualnie z jakiegoś powodu pożądanymi na rynku. Gdy szybka sprzedaż za gotówkę nie rodzi żadnego kłopotu, brak presji do zamrażania kapitału kredytowaną transakcją. I o te właśnie produkty należy najbardziej zabiegać! Kolejne dostawy mogą zwykle liczyć na częściowo opóźniony termin płatności, a naturalnym ciągiem dalszym jest systematyczne zwiększanie obrotu i przyjmowanie już na pełnej wartości kredyt kupiecki coraz większych partii towaru. Po osiągnięciu pożądanej jednostkowej wartości kredytu spłata zostanie nagle przerwana. A jeśli sprawca nie dysponuje na starcie odpowiednimi środkami inwestycyjnymi, może podjąć się handlu produktami tradycyjnie udostępnianymi już od samego początku współpracy na odroczony termin płatności. Do tej kategorii zaliczyć należy żywność, czy artykuły przemysłowe, a także w przypadku mniejszych producentów meble, odzież itp.
Kolejnym źródłem łatwych pieniędzy są pojazdy kupione na raty, wzięte w leasing lub wypożyczone, a także przejęte pod pozorem działalności komisowej. Uzyskanie na różnych podstawach od kilkunastu do kilkudziesięciu średniej klasy samochodów nie sprawia zbyt wielu kłopotów, ani też nie wzbudza podejrzeń. Nakłady inwestycyjne oscylują od 0% do maksymalnie 20% przyszłych zysków. Wkrótce po odpaleniu silników limuzyny trafią do warsztatów, a tam zostaną rozkręcone na części i jako takie w pełni legalnie spieniężone. Nie wymaga to formalności, a sprzedaż kompletu części przynosi łącznie większy zysk, niż można by osiągnąć za cały używany samochód. Nieświadomy paserstwa nabywca otrzyma nawet fakturę VAT. Podobnie legalnymi kanałami dystrybucji trafią na rynek towary wzięte w kredyt kupiecki.
Tą metodą gangsterzy ominą całą ryzykowną operację związaną z kryminalnym zaborem pojazdów oraz towarów, składowaniem „trefnych fantów” w specjalnie spreparowanych do tego miejscach oraz konspiracyjną sprzedażą. Oczywiście oznacza to znaczny spadek kosztów funkcjonowania grupy, a więc i odpowiednio większe zyski. Niepotrzebne są nakłady na zbrojną ochronę i odpalanie działki lokalnym gangom, które zazwyczaj nie wiedzą nawet, że ktoś działa na ich terenie. Brak powodu do najmu wielu kryjówek, znika ryzyko konfrontacji z Policją, a mienie sprzedawane jest według ceny rynkowej, bez upustów z tytułu nielegalnego źródła jego pochodzenia. Sprawcy w pełni oficjalnie, w ramach prowadzonej działalności, spieniężają bowiem posiadane sprzęty. Podobnie z samochodami, które mogą przy niewysokich kosztach wypożyczenia/leasingowania zapewnić bardzo duży i bezpieczny zysk, bowiem formalnie nieskradzione nie widnieją jeszcze w rejestrach poszukiwanych. Mogą w pełni legalnie i jawnie jeździć na oryginalnych tablicach rejestracyjnych po całej Polsce i innych państwach strefy Schengen, a po dopełnieniu zwykle drobnych formalności przekraczać też zewnętrzną granicę Unii Europejskiej. Nie będzie ani spektakularnego pościgu, ani zatrzymania kierowcy, a drogówka co najwyżej wypisze mandat za złamanie przepisów ruchu drogowego.
Przy nakładach od 50 000 zł do 100 000 zł wprawiona grupa może tą prostą metodą w ciągu tygodni uzyskać nieopodatkowane wpływy przekraczające milion zł. Warto zaznaczyć, iż uzyskanie analogicznego zysku przy równej inwestycji w narkobiznesie wymaga przynajmniej wielu miesięcy ryzykownego obrotu dużą ilością środków odurzających. Dość porównać, że „marża” hurtownika heroiny to ledwie parę tysięcy dolarów na kilogramie, a koszt inwestycji w taką ilość proszku to kilkadziesiąt tysięcy dolarów. Kurier złapany z kilogramem narkotyku straci 10 lat życia. Zatrzymany do rutynowej kontroli kierowca tira, przewożący otrzymane w kredycie i zafakturowane komputery, nie ryzykuje niczego. Proporcje nakładów względem zysków i ryzyka są więc dokładnie odwrotne. Dochód z oszustwa jest w pełni bezpieczny, gdyż zarówno sprawcy, jak i mienie, będą poszukiwani dopiero wiele dni lub tygodni po opuszczeniu terenu działania, a przy odrobinie wiedzy kryminalistycznej nie pozostawią po sobie w zajmowanych pomieszczeniach żadnych odcisków palców, ani mikrośladów.
Staroświeckie czyszczenie dotykanych powierzchni naftą skutecznie zniszczy potencjalny materiał dowodowy. Również błędem byłoby korzystanie z prywatnych telefonów komórkowych i kart SIM oraz z zarejestrowanych na prawdziwe nazwiska pojazdów. Fachowcy są świadomi, że pozostawienie telefonu komórkowego przy zmianie samej karty SIM umożliwia natychmiastowe namierzenie sprawcy przestępstwa poprzez indywidualny numer IMEI każdego aparatu. W małych miejscowościach nawet samo zalogowanie własnego telefonu umożliwić może późniejszą identyfikację oszusta i jego wyśledzenie. Podobnie niedopuszczalne jest wykorzystanie w terenie działania własnego samochodu, nawet jeśli zmienione zostały tablice rejestracyjne. Wszechobecne w dzisiejszym świecie kamery monitoringu umożliwiają przypadkowe zarejestrowanie takiego pojazdu, a identyfikacja grupowa (marka, kolor, a także ewentualnie znaki szczególne umożliwiające identyfikację jednostkową typu wgniecenia, odbarwienia, naklejki lub elementy tuningowane) nadmiernie zawęża krąg podejrzanych. Sprzęt jest ważny, lecz artyści branży bez trudu zniekształcą też swój wizerunek. Na czas działania możliwa jest stosunkowo niekłopotliwa zmiana koloru włosów, aplikacja szkieł kontaktowych zmieniających barwę oczu, zapuszczenie brody lub wąsów, czy nałożenie tymczasowego tatuażu, którego późniejszy brak utrudni identyfikację. Charakterystyczny element ubioru, np. krzykliwy motyw na kurtce lub intensywnej barwy krawat, przyciąga uwagę i zamazuje szczegóły wyglądu, wyraźnym pozostawiając w pamięci jedynie ten szczegół.
Podstawowe źródła nielegalnych dochodów:
Sprzedaż towarów uzyskanych w ramach kredytu kupieckiego lub w komis bez późniejszej spłaty powstałych należności
Sprzedaż w całości lub w częściach pojazdów wypożyczonych, wziętych w leasing lub komis
Brak wpłat do urzędu skarbowego z tytułu akcyzy, podatku VAT i dochodowego od sprzedanych towarów i usług
Sprzedaż „pustych” faktur VAT, czyli fikcyjnych kosztów dla innych podmiotów gospodarczych
Pranie brudnych pieniędzy na zlecenie zaprzyjaźnionych gangów i przedsiębiorców operujących w szarej strefie
Wyłudzanie kredytów konsumenckich
Sprzedaż w cenach rynkowych towarów skradzionych
Sprzedaż w cenach