.

 -


Скачать книгу
href="#n3" type="note">3 – w Polsce używana jest nomenklatura CD3/CD57++) – jako wskaźnik boreliozy, ale nie są one typowe i występują również u chorych na HIV, choroby autoimmunologiczne oraz w przypadku zatrucia rtęcią.

      POZOSTAŁE MARKERY IMMUNOLOGICZNE: w przypadku neuropatii, w celu wyeliminowania zależności autoimmunologicznej należy sprawdzić poziom antygangliosydów ABs (GM1, Mag, ASI) IgM/IgG i antymieliny ABs; wykonaj panel Cunninghama, który mierzy poziom immunoglobuliny G (IgG) w receptorach w mózgu, żeby wykluczyć autoimmunologiczne zapalenie mózgu przyczyniające się do powstawania niewyjaśnionych zaburzeń neuropatycznych i motorycznych.

      TESTY MEDYCYNY FUNKCJONALNEJ: uwzględniają określenie poziomu metali ciężkich – rtęci, ołowiu, arsenu, kadmu, aluminium w sześciogodzinnym badaniu moczu z wykorzystaniem znacznika DMSA; test ION/Organix – badanie poziomów kwasów organicznych w moczu, kwasów tłuszczowych, witamin, minerałów i antyoksydantów (laboratorium Genova) – dzięki temu badaniu można ocenić zaburzenia odżywiania oraz zaplanować metodę detoksykacji; należy wziąć również pod uwagę wykonanie badań genetycznych, jeżeli występują problemy z oczyszczeniem organizmu, takich jak profil DetoxiGenomic (laboratorium Genowa), na obecność polimorfizmów pojedynczego nukleotydu (single nucleotide polymorphisms – SNPs), jeżeli występują problemy z oczyszczeniem organizmu. Laboratoria PacTox i Great Plains (GPL) wykonują bardziej zaawansowane badania pod kątem toksyn: w badaniu Toxic Organic Chemical Exposure Profile (GPL-Tox) określana jest zawartość 168 różnych toksycznych związków i tigliglicyny (TG) – wskaźnika zaburzeń mitochondrialnych wynikających z mutacji mitochondrialnego DNA.

      BADANIA PRZEWODU POKARMOWEGO: bazują na symptomatologii, uwzględniają badania antygliadyny/TTG (wykonywany w laboratoriach Cyrex Laboratories panel uwzględniający poszerzony zakres markerów wskazujących na wrażliwość na gluten); należy zastanowić się nad testami wykrywającymi przeciwciała H. pylori (i testami oddechowymi, jeżeli podejrzewamy aktywne infekcje); testy oddechowe pod kątem zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (Small Intestinal Bacterial Overgrowth, SIBO), zaburzenia wchłaniania fruktozy, zespół nieszczelnego jelita; badanie CDSA zawierające testy m.in. na przeciwciała świadczące o obecności w organizmie takich pasożytów jak: entameba, ogoniastek jelitowy, giardia, schistosoma, węgorzyca, cryptosporidium i robaki, jeżeli cierpisz na chroniczną biegunkę i/lub byłeś ostatnio w podróży zagranicznej; badanie na obecność w kale bakterii wywołujących m.in. zakażenie Clostridium difficile, salmonellę, bakterii z grupy Shigella, Jersinia, powodujących zatrucie Campylobacter czy bakterii E. coli 0:157 wykonuje się wówczas, gdy pacjent cierpi na nawracającą, uciążliwą biegunkę.

      ZWIĘKSZENIE CZYNNOŚCI WĄTROBY: badanie pod kątem zapalenia wątroby (A, B, C), całkowitej zdolności wiązania żelaza (TIBC), poziomu ferrytyny jako wskaźnika hemochromatozy (zwiększonej zawartości żelaza), miedzi w osoczu/RBC oraz poziomu ceruloplazminy (żeby wykluczyć zwiększoną zawartość miedzi/chorobę Wilsona), przeciwciał przeciwjądrowych (antinuclear antibodies, ANA)/przeciwciał antymitochondrialnych (AMA) świadczących o autoimmunologicznym zapaleniu wątroby lub o pierwotnej marskości żółciowej, oraz poziomu antytrypsyn alfa-1.

      Sześć znaków wskazujących, że chorujesz na boreliozę i jej koinfekcje

      1. Cierpisz na więcej niż jedną dolegliwość – choroba z Lyme dotyka licznych układów w organizmie. Wielu moich pacjentów przychodzi do gabinetu, uskarżając się na cały szereg zazębiających się symptomów, wśród których najczęściej wymieniane są przemęczenie, ból, sztywność, mrowienie, drętwienie i/lub palenie w różnych kończynach, kłopoty z pamięcią i koncentracją, zaburzenia nastroju. Jeżeli w teście HMQ otrzymałeś wynik wyższy niż 63, wskazuje on, że istnieje duże prawdopodobieństwo zarażenia boreliozą, wynik 45–62 mówi o prawdopodobieństwie.

      2. Twoje objawy pojawiają się i znikają w zależności od dnia (bez oczywistego powodu).

      3. Bóle migrują po całym organizmie. Bóle stawów, mięśni i nerwobóle, które przychodzą niespodziewanie, ustępują nagle i migrują, są typowe dla przewlekłej choroby z Lyme i nie są spotykane w przypadku innych schorzeń, takich jak zespół przewlekłego zmęczenia, fibromialgia czy większość chorób autoimmunologicznych. Wyjątkiem są choroby zapalne jelit, w których krótkotrwałe, migrujące stany zapalne mogą stanowić część obrazu klinicznego, chociaż wtedy należałoby się spodziewać przewagi objawów jelitowo-żołądkowych.

      4. U kobiet objawy nasilają się zaraz przed, w trakcie i tuż po menstruacji (zmiany hormonalne, niski poziom estrogenu, często wpływają na symptomy).

      5. Objawy najczęściej ustępują lub nasilają się po skończonej terapii antybiotykowej (w przypadku przewlekłej choroby z Lyme albo niezwiązanych z nią infekcji takich jak zapalenie układu moczowego lub zakażenie górnych dróg oddechowych). Jeżeli zdiagnozowano u ciebie zespół przewlekłego zmęczenia, choroby układu mięśniowo-szkieletowego i czujesz się lepiej po kuracji antybiotykowej oznacza to, że wpływa ona na prawdziwe źródło twojej choroby. Do pogorszenia po podaniu antybiotyków może dojść z powodu występowania reakcji Jarischa-Herxheimera (JH reaction), związanej z procesem zapalnym, dzięki któremu organizm może zabijać krętki (zob. rozdział 3). W tym przypadku problem rozwiązuje się po podaniu antybiotyków, pod warunkiem że antybiotykoterapia przebiega prawidłowo. Jeśli tak nie jest, bakterie, które zostały „wyrwane z uśpienia”, nasilają objawy.

      6. Badania krwi pod kątem boreliozy i innych chorób odkleszczowych dały dodatni wynik. Jak wspominaliśmy (testy takie jak ELISA czy Western Blot) nie są w 100% wiarygodne, co jest spowodowane różnymi szczepami bakterii Borrelia występującymi w całych Stanach Zjednoczonych i w Europie, których to bakterii standardowe testy nie wykrywają.

      Jedyny sposób, żeby ustalić, czy miałeś kontakt z którymś ze szczepów bakterii Borrelia, to badanie Western Blot, w którym jest pięć białek typowych dla boreliozy: 23 (Osp C), 31 (Osp A), 34 (Osp B), 39 i 83–93 kdA.

      Jeżeli dotyczy cię większość omawianych powyżej objawów, ponadto uzyskałeś wysoki wynik w teście HMQ i wyszła ci obecność chociaż jednego białka w teście Western Blot, dowodzi to, że mogłeś zostać ugryziony przez kleszcza, a twoje objawy mogą być związane z boreliozą, zwłaszcza jeżeli wykluczyłeś inne choroby o podobnych objawach.

      ROZDZIAŁ 2

      Kompleksowa diagnoza: Szesnastopunktowa różnicowa Mapa Diagnostyczna MSIDS Horowitza

      Jedno z najistotniejszych przykazań w medycynie brzmi: „Przede wszystkim nie szkodzić”. Kolejne ważne stwierdzenie przekonuje, że „otwarty umysł nie oznacza, że twój mózg wypadnie z głowy”. Informacje zawarte w tym rozdziale mogą zburzyć spokój niektórych czytelników. Jeżeli jednak jesteś zmotywowany do tego, żeby poprawić swoje zdrowie albo żeby pomóc chorym i cierpiącym pacjentom, warto poświęcić swój święty spokój. Zacznijmy zatem od podstaw. Nazwanie choroby i przepisanie na nią leku nie wystarczy, żeby ją dobrze zrozumieć i wdrożyć odpowiednią terapię. System zdrowotny toczy nierówną walkę z wieloma schorzeniami, takimi jak nowotwory czy choroba Alzheimera. Czy to możliwe, że istnieje wspólny mianownik tych chorób, który może pomóc nam udoskonalić działania prewencyjne i leczenie? Kontynuując nasze śledztwo, odkryjemy, że medycyna znalazła już określenie na choroby, których nie rozumiemy: nazywamy je chorobami „idiopatycznymi”. Jeden z pacjentów uznał tę nazwę za „żałosny idiotyzm” medycyny chorób przewlekłych. W poprzednim rozdziale rozpoczęliśmy proces rozumienia i diagnostyki boreliozy oraz zespołu MSIDS (wieloukładowy zespół choroby zakaźnej), używając kwestionariusza HMQ, który może pomóc każdemu czytelnikowi rozpoznać wiele towarzyszących im symptomów. Kolejnym krokiem jest rozłożenie


Скачать книгу