Сине сөям, дисең… Шигырьләр. Рифа Рахман
арты юл укып.
Сизми каласың син
Каләм алганыңны,
Дәвам итәр өчен Шагыйрь вазифасын
Үз илеңдә, Җирдә.
Дәвам итәр өчен
Халкым диеп янган
Бөек Тукай эшен —
Ходай талант биргән.
Синең шигырь
Илһам чырагының
Яктысында гына тумаганын
Беләм:
Сүзе – томансыздыр!
Һәр юлыннан аның
Җан ярасы саркый
Кып-кызыл кан булып,
Ядрә очып чыга —
Егар имансызны!
Синдә фикер
Күзне төртеп керә,
Яш(е)реп язылганы —
Җанны ертып керә!
Кылыч кебек кисә.
Яза калсам шигырь —
Синең дәрәҗәңдә,
Әйтсә икән Илем:
Җаннан-җанга күчкән
Тукай менә кемдә
Яши, диеп,
Исән!
05.03.2016
Бир син миңа бер тамчысын гына
Мәхәббәтле шигырь юлларыңа
Тамган хиснең.
Бир син миңа бер мизгелен генә
Күңелеңә җырлар алып килгән
Айлы кичнең.
Бир син миңа гашыйк итәр көчләр
Сүз егәре белән җанда туган,
Моң егәре.
Нидер җитми кебек, нидер җитми
Тамам-тамам дигән тамчысына
Каләмдәге.
Бир син миңа рухыңдагы көчне
Шундый зәгыйфь калган тәнеңдәге
Шигырь аша!
Укыйм да бит, аннан… куркып калам,
Язганымның көче бу кадәрле
Дип булмаса.
Фикерләрем ирешмәсә әгәр,
Уй-хисләрем килешмәсә мәгәр
Кешеләргә?..
Языйм микән? Риза булыйм микән
Телне-тешне кысып яшәвемә?
Соң нишләргә?!
Бир син миңа бер тамчысын гына (!)
Катлы-катлы шигырь юлларыңа
Тамган хиснең.
Бир мизгелен үзең белән бергә
Ай нурларын толымнарга үреп
Чыккан кичнең.
Бир син миңа бер күзәнәк кадәр
Үз-үзеңне – нечкә шигырь аша —
Җаным тынсын.
Юк! Ташкыны белән сулышыңның,
Саф силләре белән хисләреңнең
Басыйм сусын!
Бир син, Тукай, үрчер күзәнәген
Шагыйрьлекнең миңа үзеңдәге!
Риза түгел тик тап булырга мин
Синең күпне күргән күзеңдәге!
20.02.2016
Үсмерчак хатирәсе
Ашкынулы йөрәк тибешләрен
Санап чаба поезд тәгәрмәче,
Ә юлдашлар, бу кыз төшкәнче дип,
Һәрберсе сүз әйтеп өлгермәкче.
Гел язармын сиңа атап кына,
Күрдем дә бер, сөям, имеш, көям…
Нәрсә калган сиңа Арчаларда? —
Китеп барыйк, диләр, минем белән!
Берсе китап бирә, берсе – кәнфит…
Берсе кулдан үбә, берсе – биттән…
Мин – яшь авыл кызы, гамәлләрнең
Мондыйларын әле гаеп итәм.
Бу эшләрдән сүзем кача телдән,
Әле үле, әле тере булам.
Поезд тамбурыннан күзәткәне
Серле әйтеп куйды: «Шулай, туган…»
Оялуым