E-marketing. Współczesne trendy. Pakiet startowy. Отсутствует

      Jednym z najważniejszych elementów interfejsów mobilnych wykorzystujących ekrany dotykowe jest możliwość obsługi gestów, za pomocą których użytkownik może dokonywać określonych operacji w systemie. Są one o tyle istotne, że prócz standardowych rozwiązań istnieje możliwość ich personalizacji i dopasowania do swoich życzeń i potrzeb. Niemal wszystkie najnowsze urządzenia dostępne na rynku dają użytkownikom wiele możliwości interakcji z interfejsem urządzenia właśnie za pomocą gestów.

      Użyteczna platforma mobilna

      Wybranie platformy, po analizie wad i zalet dostępnych na rynku technologii, jest istotne ze względu na strategię wprowadzania produktów na rynek, zwaną popularnie Minimal Viable Product. Strategia ta pozwala zweryfikować pomysł pod względem potencjału biznesowego, ale również rozwijać potem funkcjonalności produktu zgodnie z potrzebami użytkowników.

      Serwisy i strony mobilne to jedno z najprostszych i najtańszych rozwiązań umożliwiających realizację projektów i prezentację danych w urządzeniach przenośnych. Są to usługi i produkty stanowiące specjalnie spreparowaną wersję serwisów/aplikacji/stron internetowych przygotowanych zgodnie z filozofią responsive design.

      Tego rodzaju produkty opierają się przede wszystkim na odpowiednio przygotowanych arkuszach stylów (kaskadowe arkusze stylów CSS), które umożliwiają poprawne skalowanie (prezentację) produktu w zależności od urządzenia, z którego w danej chwili korzystamy.

      Przeglądanie i korzystanie z aplikacji odbywa się przez przeglądarkę WWW, w identyczny sposób jak podczas przeglądania stron WWW w Internecie np. na komputerach stacjonarnych. Mobile Web Applications nie muszą być instalowane na urządzeniu. Do poprawnego działania wymagany jest dostęp do Internetu. Przykładem tego rodzaju aplikacji (interfejsu) może być strona mobilna serwisu Onet.pl.

      Mobilne aplikacje natywne to przygotowane pod konkretny system operacyjny (urządzenie mobilne) aplikacje, które są instalowane bezpośrednio na urządzeniu i uzyskują dostęp do wszystkich możliwości danego systemu operacyjnego (na podstwie natywnego języka: iOS – Objective-C, Android – Java, Windows Phone – C#, zgodnie z obowiązującą architekturą, np. ARM6 lub ARM7). Dostępne są one w popularnych marketach z aplikacjami, takich jak Google Play czy App Store. Przykładem może być aplikacja natywna, udostępniona przez Grupę Onet S.A. zarówno na urządzenia z systemem operacyjnym Android, jak i iOS.

Aplikacje hybrydowe

      Mobilne aplikacje hybrydowe są obecnie jedną z najpopularniejszych postaci oprogramowania na urządzenia przenośne. Za ich stosowaniem przemawia przede wszystkim cena oraz szybkość wdrożenia, które nie zawsze idą w parze z jakością i wydajnością aplikacji. Tego rodzaju aplikacje są pewnego rodzaju hybrydą, połączeniem mobilnych aplikacji webowych oraz aplikacji natywnych. Wyglądem są zbliżone do aplikacji natywnych, ale wykonuje się je przeważnie w technologiach webowych, wykorzystujących np. silnik przeglądarki bądź odpowiednią kompilację do kodu natywnego.

      Wśród znanych i popularnie stosowanych frameworków (SDK) umożliwiających przygotowanie aplikacji hybrydowych możemy wyróżnić m.in. PhoneGap, Corona SDK, Appcelerator Titanium, Sencha Touch, jQuery mobile, które charakteryzują się własną dokumentacją i różnymi możliwościami w zakresie obsługi natywnych funkcji urządzenia przenośnego. Przykładem tego typu aplikacji może być np. Re/MAX, aplikacja prezentująca informacje z rynku nieruchomości.

      Rysunek 7.17. Aplikacja hybrydowa

      Źródło: remax.com (dostęp: 08.10.2012).

Porównanie

      Na użyteczność, dostępność i User Experience aplikacji mobilnych ma wpływ wiele czynników. Wśród nich możemy wyróżnić m.in. sposób produkcji/developmentu danej aplikacji, interfejs użytkownika, sposób sprzedaży, model dystrybucji i oczywiście koszty produkcji, a tym samym zakupu aplikacji. Porównanie poszczególnych zmiennych zostało zaprezentowane w dalszej części rozdziału.

Produkcja i rozwój

      Na wybór metody produkcji i rozwoju aplikacji w dużej mierze wpływają: sposób przygotowania projektów funkcjonalnych, czas realizacji, koszty produkcji, a także dostępność wśród użytkowników różnych urządzeń mobilnych. Aplikacje natywne wymagają od deweloperów znajomości konkretnego środowiska deweloperskiego oraz języków programowania (np. Java, iOS).

      Próg wejścia i wykonywalności tego rodzaju aplikacji jest zdecydowanie wyższy niż w przypadku aplikacji hybrydowych oraz webowych aplikacji mobilnych. Aplikacje hybrydowe pozwalają wykorzystywać kod przygotowany w technologiach webowych (HTML, CSS, JS, a nawet Flash) z możliwością pisania elementów natywnych i/lub kompilacji tego kodu na język natywny. W przypadku aplikacji natywnych oraz hybrydowych procesy deweloperskie różnią się w zależności od platformy, czego nie doświadczamy przy mobilnych aplikacjach webowych. Spowodowane jest to m.in. optymalizacją wyglądu aplikacji do konkretnych urządzeń (np. RETINA lub duża liczba urządzeń z systemem Android).

      Tabela 7.1. Porównanie typów aplikacji mobilnych – produkcja i rozwój91

      Źródło: opracowanie własne.

      [19] Pomijamy różnice renderowania aplikacji w różnych przeglądarkach.

      Przy tworzeniu aplikacji natywnej niezbędne jest zastosowanie specyficznego, indywidualnego podejścia do każdej platformy/systemu operacyjnego. Produkując aplikację na dwa systemy, należy liczyć się z podwójnym kosztem oraz koniecznością dostosowania wyglądu i działania aplikacji do specyficznych założeń dotyczących interfejsu użytkownika, zależnych od dostawców systemu operacyjnego oraz nawigacji w samym urządzeniu.

      Rzecz jasna, tego typu problemy

---

Скачать книгу