Kosmetologia t. 1. Отсутствует
żyły twarzowej; za pomocą żyły nosowo-czołowej łączy się z żyłami oczodołu (głównie z żyłą oczną górną – dopływem zatoki jamistej),
• żyła nadbloczkowa (supratrochlear vein) – utworzona jest jako spływ sieci żylnej przedniej części sklepienia czaszki; zespala się z żyłą nadoczodołową i żyłą nosowo-czołową, tworząc żyłę twarzową,
• żyła nadoczodołowa (supraorbital vein) – przebiega pod mięśniem okrężnym oka i tworzy zespolenia z żyłą skroniową powierzchowną; zespala się z żyłą nadbloczkową i żyłą nosowo-czołową, tworząc żyłę twarzową,
• żyły powiekowe (palpebral veins) – występują zwykle w liczbie mnogiej jako żyła powiekowa górna i żyła powiekowa dolna; drenują krew odpowiednio z powieki górnej i dolnej,
• żyły nosowe zewnętrzne (external nasal veins) – drenują krew z okolicy nosowej, głównie z bocznych powierzchni nosa zewnętrznego,
• żyły wargowe (labial veins) – występują zwykle w liczbie mnogiej jako żyła wargowa górna i żyła wargowa dolna; drenują krew odpowiednio z wargi górnej i dolnej,
• żyła głęboka twarzy (deep facial vein) – przebiega między mięśniem skroniowym a mięśniem policzkowym; łączy splot skrzydłowy z żyłą twarzową,
• żyła podbródkowa (submental vein) – drenuje krew z ślinianki podjęzykowej i często podżuchwowej; towarzyszy tętnicy podbródkowej,
• żyła podniebienna zewnętrzna (external palatine vein) – rozpoczyna się na podniebieniu miękkim, drenuje krew z części podniebienia miękkiego oraz migdałka podniebiennego,
• żyła zażuchwowa (retromandibular vein) – powstaje jako połączenie żyły skroniowej powierzchownej i żyły skroniowej środkowej; przebiega ku dołowi w miąższu ślinianki przyusznej, bocznie od tętnicy szyjnej zewnętrznej, za gałęzią żuchwy; zwykle uchodzi do żyły twarzowej.
Żyła skroniowa powierzchowna (superficial temporal vein) drenuje krew z sieci żylnej okolicy czołowej, ciemieniowej i skroniowej. Przebiega ku dołowi na powięzi skroniowej do przodu od małżowiny usznej. Zwykle towarzyszy tętnicy skroniowej powierzchownej.
Żyła poprzeczna twarzy (transverse facial vein) towarzyszy tętnicy poprzecznej twarzy biegnąc poniżej łuku jarzmowego.
Żyła skroniowa środkowa (middle temporal vein) rozpoczyna się w mięśniu skroniowym i uchodzi do żyły skroniowej powierzchownej.
Żyła językowa (lingual vein) – należy w odróżnieniu od żyły twarzowej do grupy tzw. głębokich żył szyi. Obszar drenowania obejmuje język oraz okolicę podjęzykową dna jamy ustnej.
Do najważniejszych naczyń żylnych uchodzących do żyły językowej (dopływy) należą:
• żyły grzbietowe języka (dorsal lingual veins) – liczne żyły zbierające krew z grzbietowej części języka,
• żyła głęboka języka (deep lingual vein) – towarzyszy tętnicy głębokiej języka.
UWAGA!
Zmienności morfologiczne zarówno powstawania (naczynia żylne), topografii, wielkości, jak i ujścia (naczynia żylne) lub odejścia (naczynia tętnicze) w obrębie okolic twarzy znacznie częściej dotyczą naczyń żylnych niż naczyń tętniczych.
Rycina 3.3.
Żyły głowy i szyi. Widok ze strony prawej. Schemat. Żyły i zatoki opony twardej z zewnątrz niewidoczne przeświecają przez szkielet.
Źródło: według R. Aleksandrowicz, B. Ciszek, A. Krasucki, Anatomia człowieka. Repetytorium. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
4. Unerwienie okolicy twarzy
Michał Polguj
4.1. Podstawowe definicje i informacje
Pod względem topograficznym układ nerwowy dzieli się na ośrodkowy układ nerwowy i obwodowy układ nerwowy. W skład ośrodkowego układu nerwowego wchodzą mózgowie i rdzeń kręgowy, a w skład obwodowego układu nerwowego – nerwy czaszkowe oraz nerwy rdzeniowe. Spośród 12 par nerwów czaszkowych do najważniejszych unerwiających okolicę twarzy należą nerw czaszkowy V (nerw trójdzielny) oraz nerw czaszkowy VII (nerw twarzowy). Dodatkowo należy jeszcze wspomnieć o nerwach rdzeniowych będących gałęziami splotu szyjnego. Rozpatrując unerwienie okolic twarzy, musimy uwzględnić zarówno zakres, jak i jego rodzaj. Najogólniej opisując unerwienie okolic twarzy, możemy wyróżnić unerwienie czuciowe i unerwienie ruchowe.
Nerwem nazywamy wiązkę wypustek ciał komórek nerwowych (aksonów i/lub dendrytów) przebiegających w obwodowym układzie nerwowym.
Nerwy czaszkowe odchodzą od mózgu i pnia mózgu. Wyróżniamy 12 par nerwów czaszkowych oznaczanych liczbami rzymskimi, w kolejności ich wyjścia (od przodu do tyłu), jako I–XII. Nerwy czaszkowe – w zależności od tego, jakie włókna zawierają – możemy podzielić na:
• czuciowe (nerwy I, II i VIII),
• ruchowe (nerwy III, IV, VI, XI i XII),
• mieszane – czuciowo-ruchowe (nerwy V, VII, IX i X).
Dodatkowo możemy wyróżnić nerwy czaszkowe zawierające włókna przywspółczulne (nerwy III, VII, IX i X).
Splot szyjny powstaje z połączenia gałęzi przednich (brzusznych) nerwów rdzeniowych C1–C4. Położony jest w okolicy bocznej szyi. Daje początek zarówno nerwom o charakterze czuciowym, ruchowym, jak i mieszanym. Nerwy czuciowe docierają do odpowiednich okolic skóry przez tzw. punkt nerwowy będący przerwą w blaszce powierzchownej powięzi szyi. Punkt ten zlokalizowany jest zwykle w połowie długości brzegu tylnego mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Najsilniejszymi (i najdłuższymi) gałęziami splotu szyjnego są nerwy przeponowe.
4.2. Podział ogólny unerwienia okolic twarzy
Unerwienie okolic twarzy obejmuje:
• unerwienie czuciowe:
− nerw trójdzielny,
− nerw twarzowy,
− nerwy rdzeniowe – trzy gałęzie splotu szyjnego,
• unerwienie ruchowe:
− nerw twarzowy,
− nerw trójdzielny.
4.3. Opis szczegółowy unerwieniaokolic twarzy
4.3.1. Nerw trójdzielny (V – trigeminal nerve)
Nerw trójdzielny jest największym nerwem czaszkowym (ryc. 4.1 , 4.2 i 4.3). Składa się z dwóch zasadniczych części: większej utworzonej z dośrodkowych włókien czuciowych oraz mniejszej zbudowanej z odśrodkowych włókien ruchowych (ryc. 4.1). Nerw trójdzielny opuszcza mózgowie dwoma korzeniami (ruchowym i czuciowym). Następnie tworzy zwój trójdzielny (niekiedy zwany troistym), który dzieli się na trzy gałęzie: nerw oczny (V1), nerw szczękowy (V2) oraz nerw żuchwowy (V3) (ryc. 4.1). Spektrum unerwienia przez gałęzie nerwu trójdzielnego w pełni oddaje rycina 4.2.
Rycina 4.1.
Zwój trójdzielny prawy i jego unaczynienie. Widok od strony bocznej: wzorowane na Lazorthesie.
Źródło: