Fastlane milionera. MJ DeMarco
wykorzystywane w odpowiedni sposób mogą przynieść wolność, która jest częścią trójcy bogactwa. Dzięki wolności zyskujemy wybór. Prawdą jest, że istnieje ogromna liczba biednych ludzi, którzy żyją w bogatszy sposób niż przepracowani przedstawiciele wyżyn klasy średniej, ponieważ ci drudzy nie mają wolności. Brak im silnych związków z innymi oraz zdrowia. Są to wszystko zgubne skutki wykonywania znienawidzonej pracy przez pięć dni w tygodniu, przez 50 lat.
Pieniądze zapewniają jeden składnik bogactwa – wolność, która jest potężnym strażnikiem jego pozostałych składników: zdrowia i związków.
• Pieniądze dają wolność patrzenia, jak dorastają Twoje dzieci.
• Pieniądze dają wolność podążania za najśmielszymi marzeniami.
• Pieniądze dają wolność wprowadzenia zmian.
• Pieniądze dają wolność budowania i wzmacniania związków.
• Pieniądze dają wolność robienia tego, co uwielbiasz, bez nadszarpywania Twojej kondycji finansowej.
Czy którakolwiek z powyższych rzeczy uczyniłaby Cię szczęśliwym? Założę się, że tak. Z pewnością nie przyniosłaby Ci nieszczęścia.
Chodnikowcy prowadzą niewolniczy styl życia, który zmusza ich do udziału w wyścigu szczurów – nieustannej wojny między rozrzutnością a pracą, do samonapędzającej się karuzeli pracy dla dochodu, dochodu dla stylu życia i stylu życia dla pracy. Niewolniczy styl życia zawsze oznacza erozję wolności.
1) Praca tworzy dochód.
2) Dochód tworzy styl życia/dług (samochody, łodzie, designerskie ciuchy).
3) Styl życia/dług wymuszają pracę.
4) Powtórz…
Wiedzę na temat mojego niewolniczego stylu życia zdobyłem po dwudziestce. Skończyłem studia, podjąłem okropną pracę jako robotnik w Chicago i codziennie walczyłem z miejskimi korkami. Płaca przewyższała jednak wszystkie dotychczasowe. Wzrost zarobków sprawił, że poczułem się bogaty. Co zatem zrobiłem? Podniosłem poziom życia i kupiłem iluzję bogactwa: swój pierwszy sportowy samochód – mitsubishi 3000 GT.
Uświadomienie sobie, że mój wymarzony samochód nie był ikoną bogactwa, ale pasożytem, który żywił się moją wolnością, nie zajęło mi dużo czasu. Nienawidziłem swojej pracy – była pełna stresu i pozbawiała mnie energii oraz marzeń o przedsiębiorczości. Nie mogłem odejść. Miałem zobowiązania: raty za samochód, paliwo, ubezpieczenie. Z powodu obowiązków na rzecz przedmiotów skazałem siebie samego na więzienie w postaci pracy, której nie mogłem znieść.
Ten typ niewolnictwa jest jednak czymś normalnym. Uczy się nas, abyśmy dążyli do posiadania najnowszych i najwspanialszych rzeczy i nie zważali na konsekwencje. Sprawia to, że przyjmujemy zobowiązania na lata, skazując się na więzienny styl życia… a im więcej rzeczy, na które Cię nie stać, kupujesz, tym dłuższy staje się Twój wyrok.
Pomyśl, kiedy ostatnio kupiłeś paczkę gum do żucia. Czy martwiłeś się o cenę? Czy zapytałeś: „Hm, stać mnie na to?”. Prawdopodobnie nie. Kupiłeś gumy do żucia i po sprawie. Zakup nie miał żadnego wpływu na Twój styl życia czy przyszłe wybory. Dla bogatego człowieka, który wchodzi do salonu i kupuje bez zastanowienia „sześciocyfrowego” Bentleya, wszystko odbywa się tak samo.
Stać Cię na coś, jeśli nie musisz się nad tym zastanawiać. Jeśli musisz rozważać cenę, nie stać cię na zakup, ponieważ niesie on ze sobą warunki i konsekwencje. Jeśli kupujesz łódź i zagłębiasz się w umysłową gimnastykę na temat tego, czy Cię na nią stać – NIE STAĆ CIĘ NA NIĄ. Jasne, możesz próbować uzasadniać, że Cię stać i tworzyć dziwne argumenty, często rozpoczynające się od słów: „Stać mnie, pod warunkiem, że…
… dostanę awans”,
… nie wzrosną raty mojego kredytu hipotecznego”,
… mój portfel akcji zarobi w tym miesiącu następne 10 proc.”,
… moje prognozy sprzedaży dwukrotnie wzrosną”,
… moja żona znajdzie pracę”,
… zrezygnuję z ubezpieczenia zdrowotnego”.
Rozmowa z samym sobą jest ostrzeżeniem, że Cię na to nie stać. W tym, czy Cię na coś stać, czy nie, nie ma ukrytych podtekstów. Możesz oszukiwać siebie, ale nie możesz oszukać konsekwencji.
W jaki sposób rozpoznasz więc, że Cię na coś stać? Jeśli zapłacisz gotówką, a Twój styl życia nie zmieni się bez względu na przyszłe okoliczności, stać Cię na to. Innymi słowy, jeśli kupisz łódź, zapłacisz gotówką i nie odczuwasz związanych z tym nieoczekiwanych „wybojów” na drodze, stać Cię na nią. Czy żałowałbyś kupna paczki gum do żucia, gdybyś tydzień później stracił pracę? A gdyby Twoje prognozy sprzedaży spadły o 50 proc.? Nie, nie miałoby to żadnego wpływu na Twoje uczucia związane z zakupem. W taki właśnie sposób można sprawdzić, czy Cię na coś stać, w kontekście Twojego bogactwa.
Aby pokonać parodię bogactwa, wiedz na co Cię stać, a na co nie możesz sobie pozwolić. Nie ma nic złego w kupowaniu łodzi i Lamborghini, jeśli naprawdę Cię na nie stać. Uleganie zachciankom ma swoje miejsce i czas. „Fastlane milionera” zastał stworzony po to, aby Cię do tego miejsca przenieść.
Śpiew syreny niewolniczego stylu życia fałszywie zapowiada dobre samopoczucie – natychmiastową gratyfikację i przyjemność. Czy nie byłoby wspaniale, gdyby wszystkie rzeczy, dzięki którym czujemy się dobrze, były dobre? Czekolada? Ten podwójny zestaw XXL w fast foodzie? Opalanie się? Palenie tytoniu? Krótkotrwałe dobre samopoczucie na dłuższą metę jest niestety najczęściej złe. Natychmiastowe nagradzanie się jest częstą plagą, a jego dominujące efekty uboczne łatwo zauważyć: to dług i otyłość.
Większość Amerykanów jest gruba, bo najłatwiejszą (i najtańszą) gratyfikacją jest jedzenie. Kiedy sadzasz tyłek na fotelu z regulowanym oparciem i pożerasz puszkę chipsów „Pringles”, wybierasz przyjemność teraz, w zamian za późniejszy ból. Jeśli mieszkasz z rodzicami i kupujesz wartego 45 000 dolarów Mustanga rozłożonego na 72 miesięczne raty, a Twój roczny dochód barmana wynosi 31 000 dolarów, pozwalasz wygrać natychmiastowej gratyfikacji, za którą idzie niewolniczy styl życia.
Bogactwo, tak jak zdrowie, nie jest łatwe i jest skrojone z tego samego materiału. Procesy są identyczne. Zdrowie i bogactwo wymagają dyscypliny, poświęcenia, uporu, oddania się i odkładania gratyfikacji. Jeśli nie potrafisz uodpornić się na pokusę natychmiastowego zaspokojenia potrzeby, będziesz bardzo potrzebował sukcesu w obszarze zdrowia lub bogactwa. Obie te rzeczy wymagają zmiany myślenia z krótkoterminowego (natychmiastowa gratyfikacja) na długofalowy (opóźniona gratyfikacja). Jest to jedyna obrona przez niewolniczym stylem życia.
Natychmiastowa gratyfikacja jest przynętą, a niewolniczy styl życia jest haczykiem. Przemysł reklamowy to wielka wyprawa na ryby, której celem jest złapać Cię na haczyk. Jaką mają przynętę? Błyszczący, nowy samochód, większy dom, designerskie ciuchy, produkty z serii „Muszę to mieć natychmiast”. Każdego dnia bombardują Cię przynęty:
Nie przeżyjesz bez tego produktu!
Kup teraz, a życie stanie się prostsze!
Nie odniesiesz sukcesu, dopóki nie kupisz jednej z tych rzeczy!
Wyobraź sobie, jak sąsiedzi będą Ci zazdrościć, kiedy to kupisz!
Te